قدس آنلاین-گروه استان ها: احداث بنای یادمان شهدای گمنام و مفقودالاثر در دانشگاه جامع امام حسین(ع) در اردیبهشت ماه سال ۱۳۹۵ آغاز گردید و در دهه فاطمیه اسفند ماه ۱۳۹۵ پیکر مطهر دو شهید والامقام در بستر مقدس این یادمان شهدا، با مراسم با شکوهی بخاک آرمیدند.
به این منظور نشستی با طراح معماری یادمان، دکتر محمد میرزایی داشتیم تا در این گفتگو با چگونگی طرح این محیط و فضای آسمانی بیشتر آشنا شویم.
این طرح با چه نگاهی طراحی شده است؟
آنچه طراحی شد به‌منظور تجلیل از مقام بالا شهدای دفاع مقدس و یادآور جان‌فشانی، با نگاهی مذهبی-حماسی برای یک محیط و فضایِ تحولی نگر «آرمان دانشگاه» بود.
با این توصیف مکانی مناسب در کنار مسجدِ دانشگاه پیشنهاد گردید تا راز جاودانگی و ماندگاری که در فرهنگ «عند ربهم یرزقون» است تلالو و فروزش نماید و باورهای شهدا و شتافتن به جوار حق، با معماری‌ای نمادین و عناصر نمادگرا، فضاسازی شود. لذا با این نیت که هر اثری برای رضایت خداوند باشد با تبدیلِ پندار به پدیدارها، آن اثر ماندگار می‌ماند این یادمان، در مسیر ساخت مدینه‌ی فاضله، حال و گذشته‌مان را به آینده می‌نمایاند.
منظورتان از انتظارات از یک بنای معماری که جنبه‌ی مذهبی-حماسی پیدا می‌کند چیست؟
طرح معماری‌ای که سرشار از معنویت و حکایت از عرفان، احکام و عقاید باشد. فکر و ذکرها را با محوریت الهی و آسمانی پیوند دهد. چون معمار حقیقی و منبع نور و روشنایی، ذات احدیت است پس طراحی یادمان، برگرفته از این مکتب و نحله فکری است. ایده پردازی در فرایند طراحی یادمان؛ هنری شهودی، احساسی و معنایی است که از وادی حیرت و مفهوم عبور، و به مصداق می‌رسد که به‌وسیله پوسته‌های معماری و ابعاد معمارانه‌ی ذهن طراح، در ادراک مخاطب، تجلی می‌کند. آفرینشی از احساسات و جلوه‌گر ساختن در فرم محسوسات، تا اثری نوظهور، در ظاهر پدید آید. باطنِ طرح نیز، برای حظ معنوی، لذت نیایش و درس آموخته‌ای از ایثار است که تأکیدی بر آرمان‌ها دارد که منطق زندگی روزمره را درهم بشکند و از مرزهای ذهنی عبور کند و جایگاه رخداد و درک اعجاز شود.
گمنام در پسوند یادمان شهدا چه بار ارزشی نسبت به یادمان سرباز و مونومانِ جنگ در دیگر کشورها دارد؟
گمنامی و گمنام بودن در سیره، روش و منش اسلامی از فضیلت والا و خاصی برخوردار است و این‌گونه نشانه‌ها، پر از انرژی و اثرِ روحی و دارای نفوذی جبری و مقاومت‌ناپذیر در ادراکِ مخاطب می‌شود و نشانگر یک آرمان و اندیشه و چگونگی مقاومت است.
یادمان، نماد تحلیلی نوعی شبیه ساختن صورت ذهن است این نمادگرایی، یک روند آگاهانه به‌تنهایی نیست بلکه برعکس از راه مکاشفه و شهود از دل ناخودآگاه و خودآگاه، پدیدار می‌شود که خود واقعیتی از تبیین میان «ظاهر و باطن»، «جسم و حس»، و «صورت و معناست» که هریک نمود دیگری است.
در طرح و ساخت این‌گونه ابنیه آیا به شرایط زمان و مکان توجه شده است؟
این فرم و کالبد، فضایی است که جای پای تاریخ یک ملت غیور، شجاع و از جان گذشته است و به‌تنهایی برای شهدا نیست، آن بزرگواران پاداش اصلی‌شان را از خداوند دریافت می‌کنند. بنابراین زنده نگه داشتن یاد و الگوسازی از شخصیت، سیره و حماسه ایثارگرانه‌ی آن‌ها، بخشی از وظایف ما نسبت به شهید و نیاز ما برای الگوگیری در رفتار پیشرو است.
آیا آیندگان همان نگاه که امروز به یادمان شهدا داریم در آینده دارند؟
هر اثر معماریِ یادمانی را، به‌طور اخص از پنج منظر یا زاویه‌ی می‌توان نگاه کرد. و با رویکرد زمانی و ساخت‌گرایانهبازخوانی، بازاندیشی و بازنمایی می‌شود؛ (نخست؛ از منظر جغرافیا و اقلیم شناسی- دوم؛ از منظر جهان شناختی و جهان‌بینی- سوم؛ از منظر انسان شناختی- چهارم؛ از منظر معرفت شناختی- پنجم؛ از منظر هنر و زیباشناختی). از این روی، نقش خاطره انگیزی و هویت ساز بنای یادبود، این قابلیت را دارد که در معرفی نحوه‌ی بودنِ ارزش‌ها، باورها، خود را با ساحت انتزاعی- معنوی و معناییِ صورت هنر، در هر عصری پایدار و در متن جامعه قرار دهد.
نقش یادمان شهدا در پیوند با نسل‌ها را چگونه تعریف می‌کنید؟
یادمان نقش یادآوری، پاسداشت و استمرار بخشی از تاریخ پرافتخار مردم است و در قالب یک اثر هنری، مفاهیمی مرتبط به جنگ تحمیلی را بیان می‌کند که بارِ حماسی-اعتقادی در نزد مخاطب ایجاد می‌کند. حس تعلق فضایی به سرزمین و مفهوم وطن را تقویت می‌کند که نقشی متصل دهنده است. لذا بنای یادمان متناظر با جنبه‌های حماسی و ارزش‌های ملی- اسلامی است که با بیان مجازی، تمثیلی و استعاره‌ای، حس مکان را القا می‌کند.
معماری یادمان شهدا به‌صورت مستقیم و غیرمستقیم دارای چه ذهنیتی در عینیت خود دارد؟
سیمای نماد ها، مهم‌ترین مسئله در فضایی است که می‌خواهد حس تعلق‌خاطر را به وجود آورد و به‌صورت مستقیم با روح مخاطب ارتباط برقرار کند و در این میان، اهمیت طرح به‌عنوان یکی از مهم‌ترین آثار هنری انقلاب اسلامی، بنایی مونومنتال است که سلسله مراتب اشراق و حکمتِ ایده پردازانه و نگاره‌ها را طی می‌کند و با برخورداری از ادراک، احساس و هیجان، تأثیراتی غالب بر تصویرِ ذهنی مخاطب خاص دارد که باعث خاطره مندی او می‌شود.
ادراک ذهنی مخاطب خاص را، چگونه به برداشتی همسان بافکر و اندیشه‌تان در تعریف مسئله تبدیل کردید؟
یادمان شهدا به‌صورت قرارگاه و پاتوقی طراحی شد که دعوت شنوندگان به آن، با هر بار رجوع مجدد و مکرر، برایشان ارزشمند جلوه کند و بارِ ارزشی داشته و با حس تعلق فضایی به نماد مقتدرانه‌ترین، مکتبی‌ترین و مردمی‌ترین دفاع ،پیوندی احساسی با شاخص‌های مکانی برقرار نماید و این رابطه‌ی مستحکم و پرمعنا و ابعاد هوشمندی (ادراکی، شناختی و احساسی) به القای روحیه خاص و تقویت روحیه مخاطب، منجر شود.
از نمادها و نشانه‌ها با چه روزنه دیدی نسبت به مقبره مطهر شهدا بهره بردید؟
به نمادگرایی به این منظور توجه شد که استفاده از آن‌ها به‌عنوان وسیله‌ای جهت انتقال معنا و مفاهیم تجریدی است. همچون فلش، تابلو و برندی است که ناظر را به سمت وحدانیت و رضایت حق، راهنمایی می‌کند لذا یادمان شهدا، درزمانِ خود چونان واقعیتی زنده، فعال بر صحنه‌ی تاریخ حضور دارد و با ایفا نقش خود، بر شانه هنری‌اش می‌درخشد. یادمان گرایی یکی از مؤثرترین بوطیقای معماری به شمار می‌رود و معماری یادمانی نوعی از معماری است که آن را اوج طراحی دانسته‌اند و دارای «پایداری، اثرگذاری و کارایی» و آرزویش، بهره‌وری اجتماعی است.
یادمان شهدا تداعی کننده چه خاطراتی از فرهنگ و ملت ایران است؟
یادمان شهدای گمنام، ضمن اینکه مکانی مقدس و مطهر و در شان شهدا است. به‌منظور بیانِ بخشی از خاطرات مشترکِ جامعه، در هشت سال دفاع مقدس می‌باشد. تداعی کننده خاطرات نوستالژیک ملی و ارزش‌های مقاومت، ایثار و شهادت جامعه اسلامی، که به‌طور معمول در رابطه با جنگ تحمیلی عراق علیه ایران، احساسات مشترک از یک مفهوم است که با گنجاندن معانی ضمنی، در قالب کالبد مادی یادمان، میسر گردیده است. پیوند متداعی میان این دو وجه معنایی و کالبدی، نشانه و نماد ملی- اسلامی مردم ایران است.
خصوصیات عناصر و فضای معماری یادمان شهدای دانشگاه برگرفته از چه مفاهیمی است؟
استفاده از ترجمان مادی در جهت سلسله مراتب و گذار از حالتی به حالت دیگر، میل به صعود، - حرکت از عالم مادی به عالم معنا و از کثرت به وحدت، پیمودن مراتب تعالی، نگاه به بالا و وحدانیت، پویایی و عدم سکون، احساس غرور و عروج با ایجاد حس خاطره‌انگیزی، همخوانی با شاخصه‌ها و الگوهای معماری ایرانی اسلامی.
عناصر معماری یادمان شهدای دانشگاه، شامل چه ویژگی‌هایی است؟
گنبد به‌عنوان عالی‌ترین و شاخص‌ترین فرم معماری ایرانی-اسلامی، دارای مفاهیم نمادین بصری و احساسی و نماد آسمانی شدن شهدا، هشتی زیر گنبد خانه که به‌صورت معلق بدون ستون‌های متعارف، برای نمایش اقتدار در حال صعود، عروج و پرواز شهدا و نشان از ۸ سال دفاع مقدس،مکعب چهارضلعی ایجاد شده توسط چهار ستون از بستر یادمان، نماد زمین و عالم کثرت است.
همچنین شکل طاق‌نما با قوس سبز و ایوان مسقف روی گنبد، جهت دعوت به زیارت، نماد محراب و مقام اتصال کثرت به وحدت، حریم دنیا و آزاد شدن به‌وسیله‌ی آن و نشانی از لوگوی دانشگاه،استفاده از متریال سبز در ستون‌ها نشان از استواری عقیده و پیروی از سالار شهیدان اباعبدالله الحسین(ع)و فرهنگ عاشورا، غدیر و انتظار،سیر گذار از چهارده پله تا رسیدن به مرتبه‌ی بارگاه شهدا مفهوم قرارگیری در مسیر و توسل به چهارده معصوم(ع) است.
گنبد خانه و هشتی پوششی به‌عنوان سقف مقبره مطهر شهدا، سقفی متعارف مشابه بارگاه آرامگاه صالحین، جداره‌های بین پایه‌های سنگی، با استفاده از شبکه‌های فخر مدین و شناشیل، تداعی کننده‌ی ضریح در اماکن زیارتی- عبادی،با استقرار پله‌ها و پاگردها، فرایند سلسله مراتب، مکث، تأمل و تذکر تأکید بر قرارگیری در راه شهدا،صفه بارگاه شهدا به‌عنوان دعوت کننده و جلوخان در مراسم و تشریفات رسمی برای احترام به مقام شهید و همچنین محوطه اطراف سکوها تأمین کننده حداقل ۷۵۰ نفر برای شرکت در مراسم مذهبی و ملی است.
نظر شما