قدس آنلاین- محمد پور رشیدی: چرا این همه اکسیژن داخل هوا را نمی بنیم و گیر داده ایم روی یک مشت دی اکسید کربن و متان و هزارتا اسید و سم و کوفت و زهرمار  ناچیز؟ دائم می آیند و می گویند آلودگی هوا مهمان اصفهان و کلان شهرها  شد. خب این شد خبر؟

آیا وقت آن نرسیده است با توجه به پایدار بودن آلودگی هوا در تمام فصول سال، بگوییم ما چند صباحی مهمان آلودگی هوا هستیم و بعد هم ان شالله با  سرطان ریه ای، سکته قلبی ای، آسمی، چیزی، زحمت را کم می کنیم و آلودگی هوا را با عشق هاش تنها می گذاریم؟

به هر حال مرگ حق است و حق گرفتنی ست چه با خودرو ساخت ایران چه با آلودگی هوا.
همین چند وقت پیش بود که اصفهان در میزان آلودگی هوا  از تهران پیشی گرفت، ما به جای اینکه با حفظ عرف جامعه در خیابان ها بریزیم و بر طبل شادانه بکوبیم و افتخار کنیم به اینکه اصفهان یکبار دیگر نشان داده که پتانسیل پایتخت شدن را دارد، زانوی غم بغل گرفتیم. یکی هم نیست به ما بگوید چرا گله داری از همه؟ چرا توی شهر عاشقا فاصله داری از همه؟

همین الان می دانید چقدر اکسیژن داخل هوای اصفهان هست؟ کسی نشسته دانه دانه این اکسیژن های بی زبان را که همینطور بین گازها و سموم مختلف سرگردانند را بشمارد؟

تابلو گذاشته اند مرکز شهر و میزان آلودگی هوا را با نمودارهایی که دارد از حلق تابلو بیرون می زند، نشان مردم می دهند. خب این چه کاری ست؟ از این به بعد میزان اکسیژن هوا را نشان مردم بدهید تا کمی امید به زندگی  پیدا کنند. نیمه پر لیوان که گفتم همین است دیگر.

یادتان می آید بچه بودیم وقتی معاون  پرورشی مدرسه می آمد دم کلاس می گفت: «معلمتون طاعون و قانقاریا را با هم گرفته و یک تصادف شدید هم کرده و امروز نمیاد، آروم کیفاتون رو بردارید و برید توی حیاط» ما چقدر ذوق می کردیم و خوشحال می شدیم؟ خب چرا این تعطیلی بخاطرآلودگی هوا را می خواهیم از بچه هایمان دریغ کنیم؟

از طرفی مسبب آلودگی هوا خود ما هستیم، با کارخانه ها و ماشین ها و... یعنی اگر شما در آلودگی هوا سهمی نداشته باشید یک آدم بدبخت، بیچاره هستید چون نه ماشین دارید نه کارخانه و نه هیچ زهرمار دیگر.

پس همین که در آلودگی شهر خوبمان سهم کوچکی داریم باید با افتخار سرمان را جلو در و همسایه بالا بگیریم. این طرح زوج و فرد کردن هم تاثیری روی کار ما ندارد.

‌

از این به بعد باید مثلا شنبه، فقط پلاک هایی که آخرشان یک هست بیرون بیایند، یکشنبه شماره دو و همینطور الی آخر. شهروندان را هم باید طرح زوج فرد کنند به نظرم.

یعنی رقم آخر کد ملی تان اگر فرد بود فقط روزهای فرد می توانید در مرکز شهر بچرخید. اینطور که باشد همه مجبورند شناسنامه همراهشان داشته باشند و مامور مربوطه می تواند ضمن بررسی طرح زوج و فرد شهروندان، نسبت واقعی فرد، با بغل دستی اش را هم بررسی کند.

چند سال پیش می گفتند «هوا» آلوده ست. الان می گویند «آلودگی هوا». باز جای شکرش باقی ست که کلمه هوا را هنوز حذف نکرده اند. در این صورت مثلا باید به همسایه تان می گفتید:" سلام اصغرآقا، چقد آلودگی سرد شده امروز"

اصغر آقا جواب بدهد: «آره، آلودگی بدجوری دم داره...» خب پس ما هنوز مراحلی تا بدبخت شدن فاصله داریم و یک ایرانی همین که مراحلی تا بدبختی فاصله داشته باشد باید بر طبل شادانه بکوید.