قدس آنلاین-  انفجارهای پیاپی افغانستان در شهرها و استان های مختلف حاکی از ان بود که این بار تکفیری ها بیشتر از هر زمان دیگری شیعیان منطقه را هدف حملات شوم خود قرارداده اند. خبر تاسف بار حمله داعش به ایالت «سرپل» افغانستان و کشتار وسیع منطقه شیعه نشین «میرزا اولنگ» نیز شاهد این تفکر شوم است. از عملیات انتحاری «کارته سخی» عاشورای سال ۱۳۹۰، قتل عام تظاهرات جنبش روشنایی، کشتار مردم در مسجد باقر العلوم، مسجد الزهرای کابل تا ترور عالمان دینی شیعه در هرات و آخرین مورد آن عملیات انتحاری در مسجد و حسینیه جوادیه بکرآباد هرات در هفته گذشته؛ سلسله اقدامات خصمانه برضد شیعیان افغانستان است.

هرچند که طالبان در برخی از رخدادهای مذکور اعلام کرده است که نقشی نداشته است اما گزارش شاهدان عینی حاکی از ان است که همان اندازه که پرچم های سیاه داعش در این روزها برافراشته شده است، پرچم های سفید رنگ طالبان نیز در میانه معرکه به چشم میخورده است.

به اسارت گرفتن زنان و دختران شیعه منطقه «میرزااولنگ» برای برده داری جنسی یکی از فجیع ترین اتفاقاتی است که در کمال ناباوری در روزگار رسانه ای امروز درحال رخ دادن است و نه تنها نهاد های بین المللی و دیده بان حقوق بشر درباره آن سکوت کرده اند که حتی دولت مرکزی جمهوری افغانستان نیز در اولین مرحله آن را تکذیب کرده است. این درحالی است که تصاویر به اسارت گرفته شدن این این زنان در شبکه های اجتماعی فعالین افغانستانی به وفور به چشم می خورد.

به روشنی پیداست که آن‌چه به نام داعش در افغانستان دست به جنایت می‌زند شعبه یا گروه دیگری از طالبان است که توسط پاکستان تجهیز و تمویل و تشکیل شده است و بیشتر ناراضیان طالبان و افراد افراطی و بیرون از کنترل این گروه را در بر می‌گیرد. اما اینکه ایا واقعا انها افراد سازمان یافته داعش هستند یا فقط برای جذب سرمایه کشورهای خارجی پرچم های داعش را برافراشته کرده اند، اختلاف نظر وجود دارد.

طالبان گروهی که سال‌هاست برای رسیدن به قدرت در افغانستان به جنایت و کشتار بی‌رحمانه مردم بی‌گناه از شیعه و سنی دست می‌زند؛ کشور را تخریب می‌کند و ترور و انتحار را سر لوحه فعالیت‌های خود قرار داده است. اما روش این گروه تروریستی در عمل با جنایاتی که اتفاق می افتد متفاوت است و بیشتر شبیه روش داعش جلوه می کند.

سران این گروه های تروریستی شاخه شاخه در پاکستان و در مدارسی آموزش‌های مذهبی و سیاسی دیده اند که زیر نظر و با امکانات عربستان و برخی دیگر از کشورهای عربی اداره و حمایت مالی می‌شوند. در این مدارس آموزه‌های تندروانه وهابیت و سلفی گری به خورد جوانان داده می‌شود. براساس آموزه‌های وهابیت تکفیری، شیعیان و پیروان اهل بیت پیامبر مسلمان نیستند و یا باید مسلمان شوند و یا از دم تیغ کینه بگذرند و کشته شوند.

در این تردیدی نیست که طالبان با حمایت همه‌جانبه استخبارات پاکستان و دلارهای سعودی دست به کشتار مردم افغانستان و ویرانی کشور می‌زند. اما آنچه مسلم است هدف قرار دادن جامعه شیعه افغانستان در اوج مظلومیت آن است. مردمانی که نه به چشم دیده بان های حقوق بشر می ایند، نه رسانه دارند و نه در مناسبات قدرت در افغانستان صاحب کرسی هستند.

در این میان عدم وجود یک رهبر فکری و عقیدتی قدرتمند در جامعه افغانستان برای بسیج مردمی و مقابله عمومی با تکفیری ها به شدت احساس می شود. آنچه مسلم است، در یک دهه گذشته ثابت شده که نه نیروهای آمریکایی و نه ناتو هیچکدام در مقابله با تروریسم (شعاری که برای آن وارد خاک افغانستان شده اند) موفق نبوده اند اما تجربه بکار گیری یک بسیج مردمی عمومی همانند حشد الشعبی در عراق می تواند نوید بخش این هدف باشد.

*دبیر بین الملل روزنامه قدس