قدس آنلاین- مسعود حیدری معینی: پس از ۱۲ ساعت رانندگی از مشهد، سرانجام دبستان و دبیرستان روستای قلعه کنگ را پیدا می‌کنم. همین کنار جاده اصلی چند کیلومتری زابل زهک است. در حال نوشیدن آب هستم که ناگهان صدای بوق یک تریلی در جا میخکوبم می‌کند، پسربچه‌ای ۸-۷ ساله در حال عبور از عرض جاده است.

آسیابی دیزلی در دل دو مدرسه

پسرک رنگ پریده و لرزان به این سوی جاده می‌آید. یک لیوان آب به او می‌دهم و سر صحبت را با او باز می‌کنم. در دبستان امام خمینی (ره) قلعه کنگ درس می‌خواند. آقای شهرکی که دایی محمد است جلو می‌آید و بعد از اینکه متوجه می‌شود خبرنگار هستم از مشکلات مدارس فرسوده و صدای بلند آسیاب و آلودگی صوتی برایم توضیح می‌دهد و می‌گوید: آسیاب روستا درست بین این دو مدرسه قرار دارد و صدای آن مزاحم درس خواندن بچه‌ها می‌شود. حدود ۱۰۰دانش آموز باید عرض جاده را طی کنند و چون هیچ پل عابری وجود ندارد، بارها اینجا تصادف شده است. از طرفی به دلیل کمبود فضا کلاس‌ها به صورت مختلط تشکیل می‌شود و به خاطر بافت فرهنگی بسیاری از اهالی به همین دلیل دخترانشان را به مدرسه نمی‌فرستند.

او می‌گوید: این مدارس حدود ۳۵سال پیش ساخته شده‌اند و حتی یکی از آن‌ها با بلوکه سیمانی است که هر لحظه ممکن است روی سر بچه‌ها خراب شود.

مدرسه‌ای که انبار کاه شده است

حکایتی نظیر آنچه دایی محمد برایمان می‌گوید در بسیاری از مناطق دیگر کشور هم وجود دارد؛ چنان که خانم میری از فرهنگیان شهرستان هامون می‌گوید:در روستای سیاه پشته از بخش مرکزی شهرستان هامون مدرسه‌ای پنج کلاسه تعطیل و به انبار کاه چند نفر از ساکنان تبدیل شده است. به همین دلیل دانش آموزان این روستا مجبورند فاصله سه کیلومتری را تا روستای بهرام آباد طی کنند.

مدرسه‌ای به طول۴کیلومتر

 مدیر دبیرستان شهید رزاقی درشهرستان تنکابن شهر نشتارود هم می‌گوید: یک سال است این دبیرستان ساخته شده ولی افتتاح نمی‌شود؛ چون نوسازی مدارس پول پیمانکار را نداده است. بنابراین دانش آموزان دبیرستان متوسطه اول این مدرسه با ۶ کلاس درس در دومدرسه مجزا به فاصله چهار کیلومتر مشغول درس خواندن هستند و معلمان باید مدام فاصله بین این دو مدرسه را هر روز طی کنند.

رفیعی می‌افزاید:پیمانکار از نوسازی مبلغی درحدود ۲۰۰میلیون طلب دارد واین طلب تا به امروز وصول نشده است. سرانجام با رایزنی توانستیم یک خیر را پیدا کنیم که تا۷۰میلیون کمک می‌کرد و پیمانکار را هم راضی کردیم ولی متأسفانه با همکاری نکردن مدیر کل نوسازی مازندران مواجه شدیم.

علی باغبانی، کارشناس پشتیبانی اداره آموزش و پرورش شهرستان چناران در خراسان رضوی هم می‌گوید: بسیاری از مدارس روستایی حوزه چناران بدون دیوار محوطه می‌باشند که مشکلات عدیده‌ای را برای دانش آموزان بوجود آورده‌اند به عنوان مثال: دو مورد آن (ابتدایی روستای شکرآب و ابتدایی روستای زینگر) به دلیل قرار گرفتن در حاشیه جاده اصلی موجب ایجاد خطرات جانی برای دانش آموزان شده است. علی باغبان می‌افزاید:دو باب مدرسه هم نیاز فوری به تخریب و بازسازی دارد: یکی مدرسه شهدای مریچگان که کانکس است و یک بار هم دچار حریق شده و بازسازی ناقصی انجام شده واصلاً اوضاع خوبی ندارد و دیگری که مدرسه روستای نهرآباد است که پس از زلزله اخیر حال و روزش بسیاروخیم شده و در وضعیت اضطراری قرار دارد.

خلاقیت مدیر مدرسه و کارشکنی نوسازی مدارس

سری هم به مدرسه دخترانه ابتدایی حضرت زینب روستای سرراس در شهرستان منوجان واقع در جنوب استان کرمان می‌زنیم. علی اعتمادی مدیرمدرسه می‌گوید، سرانجام صبرش لبریز شده و دست به ابتکار عمل زده است. علی با تبلیغ در اینستاگرامش توانسته مبلغ ۱۵۰ میلیون تومان جذب کند و در حساب مدرسه حضرت زینب واریز کند. چون با برآوردهای به عمل آمده او می‌تواند یک مدرسه با شناژ بتنی واسکلت فلزی بسازد ولی نوسازی مدارس با این کار او مخالف است.

 مسئولان به او گفته اند: الا و بلا باید مدرسه‌ای با نقشه واصول ما بسازید که هزینه‌اش هم ۵۰۰ میلیون تومان می‌شود. البته راه دومی هم جلو پای این مدیر قرار داده و پیشنهاد کرده‌اند ۵۰ میلیون تومان دیگرهم جمع کند و کل ۲۰۰ میلیون را به حساب نوسازی واریز کند تا مدرسه‌اش در نوبت قرار بگیرد و طی چندسال آینده مدرسه را بسازند!

آنچه آقای اعتمادی را بیشتر رنج می‌دهد این است که ۱۵۰میلیون را به حساب مدرسه واریز کرده و اداره اجازه هزینه کردن مقداری ازاین پول را به او برای مدرسه فرسوده که هر آن ممکن است روی سر بچه‌ها خراب شود نمی‌دهند.

 مجتبی؛ معلم دلسوز دبستان قائم روستای اسداباد شهرستان نهبندان - خراسان هم می‌گوید: من در زادگاهم تدریس می‌کنم. باورکنید از کم کاری وکم توجهی مسئولان خسته شده‌ام، روز اولی که وارد مدرسه شدم درهای کلاس را با نخ ومیخ می‌بستیم چون دستگیره نداشت، یکی از درهای کلاس هم چون لولا نداشت آویزان بود و خانم معلم آن‌ها با زور بازش می‌کرد چه برسد به دانش‌آموزان. سرویس‌های بهداشتی مدرسه افتضاح است و دانش‌آموزان دختر و پسر به طورمشترک از آن استفاده می‌کردند، دیوارهای کلاس ترک برداشته و خاک از آن می‌ریزد، ساختمانش خیلی فرسوده است و با توجه به اینکه اینجا روی گسل قرار دارد با کوچک‌ترین زلزله‌ای فرو می‌ریزد. حتی تابلویی که اسم مدرسه روی آن نوشته شده باشد، وجود ندارد، برق ندارد. چهار کلاس برای ۶ پایه دارد، بشدت کمبود جا ومکان داریم، چون کلاس‌ها برای دو پایه کوچک است، باورکنید ازمسئولان کمک خواسته‌ایم ولی می‌گویند بودجه نداریم.

آقای معماری از فرهنگیان با سابقه ارومیه هم در مورد تخریب و باز سازی مدارس این شهر می‌گوید: چند سال است در خیابان جانبازان دو مدرسه را تخریب کرده‌اند، ولی هنوز هیچ اقدامی برای ساخت این دو مدرسه نشده و خدا می‌داند برای زمین این دو مدرسه چه نقشه‌ای دارند.

شهرداری‌ها مدرسه بسازند

سخنگوی کمیسیون آموزش ضمن تأیید فرسوده بودن بیشتر مدارس کشور  می‌گوید: با توجه به اینکه بودجه تخصیصی برای نوسازی مدارس بسیار کم است، بنابراین سازمان برنامه و بودجه، شهرداری‌ها و تمام ارگان‌های مربوطه باید به یاری آموزش و پرورش بیایند تا این مشکل حل شود.

میر حمایت میرزاده تأکید می‌کند: شهرداری باید مدرسه بسازد و در اختیار آموزش و پرورش قرار دهد مثل قبل از انقلاب. بنابراین قبل از اینکه دیر شود و بخواهیم جنازه‌ای را از زیر آوار در بیاوریم باید مدرسه مقاوم بسازیم.

فرهاد فلاحتی؛ دیگر عضو کمیسیون آموزش هم ضمن ابراز تأسف از رخوت و سستی دولت در توجه نکردن به پرداخت سهم خود برای نوسازی مدارس می‌گوید: چهار سال است که دولت سهم خود را نداده و این کار سبب دلسردی خیرین می‌شود. وی تأکید می‌کند: با توجه به بروز زلزله‌ها و حوادث طبیعی و غیر مترقبه هرچه زودتر باید مراکز آموزشگاهی، خوابگاهی وفضاهای آموزشی ما استاندارد سازی ونوسازی شود، قبل از اینکه حوادث تلخی مثل شین آباد روی دهد.

نماینده قائنات می‌افزاید: در بازدیدهایی که از سوی کمیسیون آموزش مأمور شده‌ام در بعضی از مناطق با شرایط فجیعی رو به رو می‌شویم که در خور شأن دانش‌آموزان و به صلاح جان آن‌ها نیست و این وضع رقت بار است و ضعف آماری و مدیریتی سبب می‌شود که بعضی از مدارسی که ساخته می‌شوند برای همان مقطع مورد استفاده قرار نگیرد.

فلاحتی می‌گوید: از جمله حرکت‌های مؤثر در امر مدرسه سازی کارهای بزرگی است که توسط بنیاد برکت در سطح کشور دیده می‌شود.

پول نداریم

وضع مصیبت بار مدارس و نیاز آن‌ها به نوسازی در حالی است که رئیس سازمان نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس کشور می‌گوید: مهم‌ترین چالش ما کمبود منابع اعتباری است که امیدواریم با تعامل با نظام برنامه ریزی کشور ومجلس شورای اسلامی بتوانیم این مشکل را حل کنیم. در حال حاضر باید ۳۶ هزار کلاس درس بسازیم که بودجه آن معادل ۶۱۰۰ میلیارد تومان است، البته در نظر داریم ۱۰۰۰ کلاس خشتی گلی و۱۷۰۰کلاس کانکسی را حذف کنیم که برای آن نیز به ۵۰۰ میلیارد تومان بودجه نیاز است.

محمدتقی نظرپوردر پاسخ به پرسش خبرنگار ما می‌افزاید: نظارت بر ساخت و مقاوم سازی مدارس برعهده ماست که این ساخت و سازها براساس استاندارد انجام می‌شود.

وی تأکید می‌کند: طرح تخریب و باز سازی مدارس غیر استاندارد و مقاوم سازی ۱۰سال است که در حال اجراست و برای تأمین اعتبارات این بخش به اعتباری معادل۳میلیارد دلار در صندوق ارزی پیش بینی شده است.