به گفته مسئول پایگاه کرفتو شناسی، کتیبه‌ای یونانی بر سر در یکی از اتاقهای طبقهٔ سوم این غار وجود دارد که از این غار به عنوان معبد هراکلیس نام برده است.

صابر وفایی با بیان اینکه در معماری این غار علاوه بر ایجاد اتاق‌ها و راهروهای عبوری، سعی شده تا اتاق‌ها با هم مرتبط باشند، گفت: نورگیرهایی به سمت بیرون تعبیه شده‌اند و بر دیوارهای غار در بعضی از اتاق‌ها، نقوشی به صورت تجریدی از حیوانات، انسان و گیاه حجاری شده است.

کارشناس میراث فرهنگی با اشاره به اینکه کرفتو در دوران میان‌زیستی در زیر آب بوده است و در اواخر این دوره ارتفاعات آن از آب خارج شده است گفت: درحال حاضر طول غار حدود ۷۵۰ متر است و راه‌های فرعی متعددی از آن منشعب می‌شود.

شهرام رحیمی افزود: غار کرفتو چهار طبقه دارد و حجاران هنرمند، فضاهای زیبایی را در مَدخلهای غار تراشیده و اتاقها، راهرو و دالانهای متعددی را به وجود آورده‌اند.

وی گفت: کشف تراشه‌های سنگی در طبقهٔ چهارم و محوطهٔ بیرون غار می‌تواند نشانه‌ای از استفادهٔ انسان در دوران پیش از تاریخ از این غار باشد. 

به گفته وی، نمونهٔ سفال‌ها و اشیاء به دست آمده، ادامهٔ سکونت انسان را در طول دوران تاریخی اشکانی و ساسانی و دوران اسلامی یعنی سده‌های ششم تا هشتم هجری را مسجل می‌سازد.

اقداماتی در طول سالهای ۱۳۷۸ و ۱۳۷۹ انجام شده که شامل؛ سامان‌دهی محوطهٔ بیرون غار، پله بندی، سکوهای استراحت، پارکینگ، سرایداری، سرویسهای بهداشتی و برق‌کشی غار است.

به گفته خالدی، کارشناس میراث فرهنگی سالانه بیش از ۲۰۰ هزار گردشگر از این غار طبیعی دیدن می‌کنند.

این غار، یک غارآهکی است بخش‌هایی از این غار، دست کند است ودر تاریخ ۲۰ بهمن ۱۳۱۸ با شمارهٔ ثبت ۳۳۰ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است.

منبع: ایسنا