به گزارش قدس آنلاین، مدیر عامل انجمن اهدای عضو ایرانیان در همین خصوص به خبرنگار ما می‌گوید: پیشرفت اهدای عضو در هر کشور به دو عامل نظام بهداشتی و فرهنگ‌سازی بستگی دارد. نظام بهداشتی تلاش می‌کند واحدهای فراهم آوری اعضا در جای جای کشور ایجاد شود تا بتواند بهترین فعالیت را داشته باشد. همه موارد مرگ مغزی را شناسایی و با خانواده آن‌ها صحبت شود تا در نهایت به اهدای عضو برسد.

دکتر کتایون نجفی‌زاده به اهمیت فرهنگ‌سازی اشاره کرده و اضافه می‌کند: فرهنگ‌سازی بسیار مهم است؛ چرا که حتی اگر نظام بهداشتی خوب کار کند، اما مردم با اهدای عضو آشنایی نداشته باشند، تعداد اهدای عضو کافی انجام نخواهد شد. ضمن اینکه فرهنگ‌سازی کار نظام درمان کشور نیست. وظیفه ارگان‌های فرهنگ‌ساز مانند صدا و سیما، وزارت ارشاد، هنرمندان، ورزشکاران، روحانیون و... است. آن‌ها باید تلاش کنند فرهنگ اهدای عضو در جامعه نهادینه شود.

مدیر عامل انجمن اهدای عضو ایرانیان در همین خصوص به خبرنگار ما می‌گوید: پیشرفت اهدای عضو در هر کشور به دو عامل نظام بهداشتی و فرهنگ‌سازی بستگی دارد. نظام بهداشتی تلاش می‌کند واحدهای فراهم آوری اعضا در جای جای کشور ایجاد شود تا بتواند بهترین فعالیت را داشته باشد. همه موارد مرگ مغزی را شناسایی و با خانواده آن‌ها صحبت شود تا در نهایت به اهدای عضو برسد.

دکتر کتایون نجفی‌زاده به اهمیت فرهنگ‌سازی اشاره کرده و اضافه می‌کند: فرهنگ‌سازی بسیار مهم است؛ چرا که حتی اگر نظام بهداشتی خوب کار کند، اما مردم با اهدای عضو آشنایی نداشته باشند، تعداد اهدای عضو کافی انجام نخواهد شد. ضمن اینکه فرهنگ‌سازی کار نظام درمان کشور نیست. وظیفه ارگان‌های فرهنگ‌ساز مانند صدا و سیما، وزارت ارشاد، هنرمندان، ورزشکاران، روحانیون و... است. آن‌ها باید تلاش کنند فرهنگ اهدای عضو در جامعه نهادینه شود.

این فوق تخصص بیماری‌های ریوی وای.سی.یو می‌افزاید: در کشور ما از حدود 13 سال پیش، فعالیت‌های فرهنگی بسیاری صورت گرفته است. مراسم بزرگداشت پیوند اعضا یا همان جشن نفس، صدور کارت اهدای عضو به صورت‌های مختلف، فعال شدن شهرستان‌ها در زمینه مسائل فرهنگی، تلاش در جهت ثبت تمایل به اهدای عضو روی گواهینامه رانندگی، تلاش به منظور اضافه شدن مبحث اهدای عضو به حدود 2500 تا 4000 نفر اما از این تعداد تنها یک چهارم اهدای عضو می‌کنند. سه چهارم موارد اعضای قابل استفاده شان را زیر خاک می‌برند. این شایسته نیست؛ چرا که بیش از 35هزار بیمار نیازمند به پیوند اعضا داریم و از این بیماران، روزی 7 تا 10 نفر می‌میرند. بنابراین هر چه زودتر و قوی‌تر باید اقدام شود تا اینکه بتوانیم هم از نظر نظام درمانی کشور واحدهای فراوری را فعال کرده و هم فرهنگ‌سازی قوی تری انجام دهیم.

نجفی‌زاده در پایان به کاستی‌های موجود در این بخش اشاره کرده و می‌افزاید: باید امکانات پیوند اعضا را در همه جای کشور فراهم کنیم. به طور نمونه پیوند قلب و ریه عمدتاً در تهران انجام می‌شود. خیلی افراد به خاطر مشکلات مالی مراجعه نمی‌کنند و یا با مشقت بسیار می‌توانند پیوند شوند. نیاز است که با کمک وزارت بهداشت، انجمن‌های مربوطه و خیران،  شبکه فراهم آوری و پیوند اعضا در کشور راه‌اندازی شود. علاوه بر آن هنوز تخصیص عضو کشوری نداریم. یعنی اگر عضوی در بخشی از کشور وجود داشته باشد، در همان ناحیه هم باید پیوند زده شود، در حالی که در سایر کشورهای دنیا آن عضو برای بهترین گیرنده مربوطه با سیستم ترابری هوایی و جت انتقال داده شده و استفاده می‌شود.