قدس آنلاین- وقتی از جهان در انتظار موعود سخن به میان می‌آید، این حقیقت تاریخ پیش چشم همه ابنای بشر قرار می‌گیرد، موعودی که جهان در انتظار اوست از نسل حسین بن علی(علیه‌السلام) است و حضرت مهدی(عجل الله تعالی فرجه) ظهور می‌کند تا انتقام گیرنده حقیقی سالار شهیدان کربلا باشد.

وقتی در نهضت سترگ عاشورا مداقه می‌کنیم، می‌بینیم مسیر امام حسین(علیه‌السلام) مسیری است که منتظران بی شماری داشته، تا او بیاید و جهان پیرامون آن‌ها را به فرهنگ ناب محمدی و نهضت اصیل اسلام پیوند دهد.

حسین زمانه ما مهدی موعود است تا جهان درگیر جنگ‌ها و نیرنگ‌ها را به ساحل امن و آرام دین پیوند دهد و از این روی می‌توان گفت فرهنگِ انتظار برآمده از فرهنگ عاشورای حسینی است؛ عاشورای حسینی در حقیقت نقطه عطف فرهنگ انتظار است و آن‌ها که درک خوبی از نهضت حسینی دارند، بی‌گمان معنا و مفهوم انتظار را به خوبی می‌فهمند و منتظر واقعی هستند.

انتظار بدون پشتوانه معرفتی عاشورا مانند مرغ بی بال و پری است که توان پریدن و اوج گرفتن ندارد، منتظران حقیقی در عصر غیبت همان یاران عاشورایی هستند که در هر برهه‌ای از زمان که به همراهی آن‌ها در قیام علیه دشمنان نیاز باشد، ثابت قدم و استوار ظاهر می‌شوند.

در فرهنگ انتظار، شعار یاوران مهدی موعود همان شعار «یالثارات الحسین» است و منتظران حقیقی یاری و نصرت به سیدالشهدا(علیه‌السلام) را در یاری فرزندش حضرت حجت بن الحسن(عجل‌الله تعالی فرجه) می‌دانند؛ ‌ ضمن اینکه بر اساس اقوال صریح تاریخی، روز عاشورا روز قیام و ظهور حضرت مهدی(عجل الله تعالی فرجه) است و آن‌ها که تربیت شده مکتب حسینی باشند، پیام ظهور را در این روز درک خواهند کرد.

پیروان حسینی، سازش ناپذیری را از مکتب سالار کربلا آموخته‌اند و همین مکتب در عصر ظهور هم پیش روی آن‌هاست و حالا در روح و جان منتظران مهدی موعود عشق حسینی و اقتدار مهدوی ریشه دارد تا به پشتوانه این دو بال معنوی در مقابل ظلم ایستادگی کنند.

چنین پیروانی با اندیشه آگاه هرگز در برابر ظلم به مظلوم سکوت نمی‌کنند و نتیجه‌اش همین شهدای مدافع حرم می‌شود که دور از وطن و سرزمین مادری خویش از حرم آل الله به قیمت جان، پاسداری می‌کنند.

اما وظیفه ما منتظران در این عصری که جنگ، ‌تعصب، قدرت طلبی و کشتار بی رحمانه مسلمانان مظلوم در جای جای جهان رخنه کرده، این است که دست به دست هم بدهیم و از همین ماه محرم و محافل حسینی بار دیگر انسجام و وحدت مهدوی را به رخ جهانیان بکشیم.

مراسم عزاداری سیدالشهدا(علیه‌السلام) را به رسانه‌ای پرقدرت برای ترویج فرهنگ ناب «عاشورا و انتظار» تبدیل کنیم که دشمنان از همین ایمان راسخ و انتظار راستین ما برای آمدن موعود منتقم خون سالار شهدای کربلا می‌ترسند.

یادمان باشد، حضور ما در محافل عزاداری محرم باید همراه با معرفت باشد، یعنی تلاشمان بر این باشد که امام شناس شویم، زیرا اگر سیدالشهدا(علیه‌السلام) را بشناسیم، بی‌گمان امام زمان خود را شناخته‌ایم.

و نکته آخر اینکه هر «یا حسین» ما پتکی سهمگین بر ساختار فکری و وجودی دشمنان است، زیرا آن‌ها بیش از پیش مطمئن می‌شوند انتظار ما حقیقی است و مهدی(عجل الله تعالی فرجه) منتقم خون حسین(علیه‌السلام) می‌آید.