قدس آنلاین- گاوهای دریایی در رده گونه‌های آسیب‌پذیر فهرست قرمز اتحادیه بین‌المللی حفاظت از طبیعت و منابع طبیعی قرار دارند و این یعنی زنگ هشداری برای جهان که یکی دیگر از گونه‌های این زمین در حال از بین رفتن است. اگر خواسته باشیم به عکس العمل کشورمان درباره این پستاندار آبزی نگاه کنیم، با این واقعیت مواجه می‌شویم که وضعیت این گونه در آبهای کشور ما به علت نداشتن اطلاعات کافی و دقیق در گمنامی و از یاد رفتگی به سر می‌برد و این جاست که از ذهنم می‌گذرد این حیوان که با هم نام خود در خشکی فرق ظاهری بسیاری دارد اگر در خشکی زندگی می‌کرد، شاید وضعیت بهتری داشت اما آن پایین و در سیاهی آبهای عمیق خلیج فارس ما از او بی خبر مانده‌ایم و واقعاً نمی‌دانیم چه وضعیتی دارد و چه تعداد از آن‌ها در آبهای ایران زندگی می‌کنند.
* مشکلات آماربرداری
اشرف‌علی حسینی، رئیس اداره محیط زیست چابهار با تأکید بر این که گاو دریایی یکی از پستانداران کمیاب و در معرض انقراض است به خبرنگار ما می‌گوید: متأسفانه از جمعیت این پستاندار آماری نداریم و آخرین رکوردهایی هم که انجام شده است یکی مربوط به سال ۱۳۶۳ و رکورد بعدی مربوط به سال ۱۳۹۱ بوده است که در سواحل سیستان و بلوچستان در سواحل روستای بریس بوده و البته هر دوی این‌ها لاشه بوده‌اند و نه موجود زنده.
وی درباره سرشماری و آماربرداری از جمعیت موجودات دریایی همچون نهنگ‌ها، دلفین‌ها و گاو دریایی نیز می‌گوید: علت این که در این موارد آماری نداریم و کاری انجام نشده است اول سختی کار در محیط دریایی است و مسأله بعدی امکانات و اعتبارات لازم است که باعث می‌شود که این کار انجام نشود و البته این نکته را هم باید یادآور شد که مسأله متخصص در این حوزه هم یکی دیگر از مشکلات است.
* دانسته‌های ما به حفاظت کمک می‌کند
حسینی با بیان این که بحث امکانات، نیروی انسانی و بودجه، سه اصلی است که نمی‌شود از آن‌ها گذشت تصریح می‌کند: صیادان به علت ارتباط بیشتر با دریا می‌دانند گاو دریایی بیشتر در کدام منطقه دیده شده است و اگر ما امکانات لازم را داشتیم می‌توانستیم از این اطلاعات استفاده کنیم و دانسته هایمان را درباره این پستاندار و چگونگی حفاظت از آن بیشتر کنیم.
وی می‌افزاید: اطلاعاتی که ما درباره زیستگاه گاو دریایی داریم بیشتر درباره زیستگاه‌های تغذیه‌ای این پستاندار است که مربوط به علفزارهای دریایی است که شامل خورها و خلیج هایی که دارای جنگل حرا باشند می‌شود و می‌دانیم سواحل عمان احتمالاً زیستگاه و محل زاد و ولد این پستانداران است و سواحل ایران منطقه چرای این پستانداران است.
وی با بیان این که کسب اطلاعات بیشتر از این پستاندار در آبهای کشور و آماربرداری از آن نیازمند کار تحقیقاتی و میدانی است خاطرنشان می‌کند: متأسفانه اعتبارات سازمان کم است و به طور مثال چندین سال است که استخدام نیرو نداشته‌ایم در صورتی که برخی همکاران ما یا انتقالی گرفته‌اند یا جا به جا شده‌اند و در جایی که وضعیت بودجه‌ای سازمان برای خشکی هم خوب نیست برای محیط زیست دریایی این مشکل حادتر است.
* باید برای محیط زیست هزینه کرد
حسینی با بیان این که نیاز است به طور مرتب برنامه‌های گشت و پایش داشته باشیم می‌افزاید: اما متأسفانه به رغم همه تهدیداتی که وجود دارد گشت ساحلی نداریم و متأسفانه بعضی‌ها فکر می‌کنند این هزینه کردن برای محیط زیست است اما واقعیت این است که همه این کارها سرمایه گذاری برای محیط زیست می‌باشد.
این مسئول زیست محیطی می‌افزاید: وجود این گونه برای دریا و دیگر موجودات دریایی مهم است چون از بین رفتن یک گونه یعنی ایجاد اشکال در یک زنجیره، پس ما باید بتوانیم اطلاعات درستی از جمعیت و مختصات زیست این گونه داشته باشیم چون وجود این گونه در منطقه‌ای نشان از سلامت و تنوع زیستی در آن منطقه است.
حسینی با خاطر نشان کردن این موضوع که چند سال قبل شبکه امداد و نجات پستاندارن و گونه‌های دریایی فعال بود تصرح می‌کند: در قالب آن شبکه برنامه هایی برای جوامع محلی برگزار شد و آموزش‌های لازم داده شد اما واقعیت این است که این شبکه در حال حاضر مانند گذشته فعال نیست.
وی در پایان تأکید می‌کند: اگر از نظر قانونی هم به ماجرا نگاه کنیم متأسفانه برای حمایت از این گونه دریایی و دیگر گونه‌ها قانون، سختگیری لازم را انجام نمی‌دهد و لازم است در این بخش هم تجدید نظر انجام بشود.
نظر شما