به گزارش قدس آنلاین، ردپای خشکسالی در هر گوشه از این منطقه دیده می شود، قرار گرفتن در منطقه ای خشک و نیمه بیابانی این روستا را با مشکلات زیادی روبه رو کرده است.با توجه به این که هر ساله تعداد زیادی از دانشجویان و طلبه ها در قالب اردوی جهادی برای محرومیت زدایی به این منطقه سفر می کنند ولی همچنان کالیمانی محروم است و محرومیت مهمان ناخوانده این روستا و چندین روستای همجوار آن است.ساکنان این روستا از داشتن حداقل امکانات مانند بهداشت و سالن ورزشی ،ناتمام بودن اجرای طرح هادی و نداشتن آب قابل شرب گلایه مند هستند.
نبود آب شرب و آب کشاورزی نه تنها سبب فقر اقتصادی و فقر بهداشتی بلکه سرنوشت و آینده کودکان، نوجوانان و خانواده های این منطقه محروم را به نقطه ای کور و مبهم سوق می دهد.
یکی از ساکنان روستای کالیمانی در خصوص مشکلات این منطقه می گوید: اهالی این منطقه با مشکلاتی اعم از کمبود آب شرب، بیکاری، نبود بهداشت و فقر فرهنگی رنج می برند.
حسینی با بیان این که چند ماه است آب آشامیدنی نداریم، اظهار کرد: در اطراف روستا چشمه های کوچکی وجود دارد که بدلیل بهاری بودن مدت کوتاهی جاری است.
وی می افزاید: منشاء این مشکل، وجود چاه های عمیق غیر مجاز در حریم چاه های قانونی است که برای آبرسانی به روستاهای مورد نیاز حفر شده که سبب خشک شدن چاه ها شده است.
حسینی می گوید: ما مسائل را با مسئولین شهرستانی در میان گذاشته ایم و فقط روزانه ۲ تانکر با کامیون آبرسانی می کنند که آن هم با پیگیری های گروه اردوهای جهادی مستقر در روستای ماست.
وی ادامه می دهد: با بیان اینکه مردم این منطقه زیر خط فقر زندگی می کنند می گوید: اهالی این منطقه به دلیل اینکه صبح زود مجبور هستند برای کارگری بروند کودکان خود را به امید خدا در منزل رها می کنند.
دهیار منطقه کالیمانی می گوید: این منطقه دارای ۷ روستا است که جمعا بالغ بر ۲۰۰۰ نفر جمعیت دارد که وضعیت این روستاهای مجاور نیز مشابه هم است.
رسولی اظهار می دارد: یکی از عمده ترین مشکلات این منطقه کمبود آب شرب و عدم آنتن دهی تلفن همراه است.
وی می گوید: پروژه آب رسانی کالیمانی از سوی سفر مقام معظم رهبری به استان قرار بود اجرا شود، هنوز به اتمام نرسیده و نیمه کاره است و در همان اوایل اهالی این روستا ۴۰۰ هزار تومان برای کنتور آب امتیاز خریدند ولی متاسفانه اهالی این منطقه هنوز از داشتن آب شرب محرومند.
وی می افزاید: به دلیل نبود آب گرمابه ای در این منطقه وجود ندارد و اهالی این منطقه برای استحمام مجبور هستند به شهر آشخانه بروند یا برخی که توانایی دادن کرایه را ندارن در منازل خود استحمام می کنند.
وی همچنین می افزاید: منابع طبیعی زمین های کشاورزی مردم را تبدیل به نهال کاری کرده است و از کشت زمین های کشاورزی دیم که متعلق به مردم است جلوگیری می کند.
وی ادامه می دهد: بزداغی چندین سال است که به طور فصلی قرق است و متاسفانه در این سال های خشک و بی آب و علف، به طور دائم قرق شده است و منابع طبیعی اجازه چرای دام ها را نمی دهد .
دهیار این منطقه می گوید: اکنون جوانان و اهالی این منطقه بیکار هستند و به همین دلیل به شهرهای بزرگ مهاجرت می کنند.
وی می گوید: اگر به این افراد وام های کم بهره ی پرداخت کنند تا حداقل تعدادی از جوانان به پرورش دام و طیورو... بپردازند تا حدودی از مشکلات آنان کاسته خواهد شد.
وی همچنین یکی دیگر از مشکلات این منطقه را نبود درمانگاه و اورژانس عنوان می کند و می افزاید: با وجود اینکه این منطقه دارای ۷ روستا است ولی متاسفانه تنها یک مرکز بهداشت دارد که پزشک هفته ای یک بار به عنوان دهگردشی به این روستا سفر و بیماران را مداوا می کند.
رسولی ادامه می دهد: در همان یک روز هم تعداد بیماران بقدری زیاد است که تعدادی از اهالی از درمان خود منصرف می شوند.
وی می افزاید همچنین به دلیل نبود آمبولانس اهالی این منطقه مجبور هستند بیماران خود را بخصوص بیماران سکته های قلبی را با خودروهای شخصی به مراکز درمانی شهر ببرند که این خود مشکلات دیگری را نیز به بار می آورد و ممکن است بیمار جان خود را از دست بدهد.
وی در خصوص اجرای طرح هادی در این منطقه نیز می گوید: بحمدالله فاز یک این طرح در خود کالی مانی اجرا شده و فاز دو نیز اجرا خواهد شد.
وی با اشاره به مشکل جوانان و نداشتن مسکن می گوید:زمین به منظور ساخت و ساز خانه برای جوانان این روستا وجود ندارد.
وی از نبود سالن ورزشی در بین ۷ روستای هم جوار گلایه می کند و می گوید: جوانان هیچ گونه سرگرمی برای خود ندارند و نیاز است حداقل امکانات ورزشی، با توجه به محرومیت های این منطقه فراهم شود.
وی در خصوص جمع آوری زباله نیز می گوید:سال های گذشته پیگیر خریدن یک دستگاه ماشین جمع آوری زباله برای این منطقه بودیم که مسئولین مربوطه قول هایی دادند ولی متاسفانه هنوز عمل نشده و اکنون به دلیل نبود ماشین جمع آوری زباله، زباله های این منطقه با یک دستگاه تراکتور شخصی صورت می گیرد.
رییس آب فاضلاب شهرستان مانه و سملقان نیز می گوید: در سال های گذشته ۲۴ روستا در این شهرستان با تانکر آبرسانی می شد که هم اکنون این میزان به پنج روستا کاهش یافته است.
تیزرو با بیان اینکه روستای کالیمانی جزو این روستاهاست که با کمبود آب مواجه بوده اظهار می دارد: در دهه فجر ۱۳۹۴ پروژه آبرسانی به این روستاها با مبلغ ۵/۵ میلیارد تومان از محل اعتبار سفر مقام معظم رهبری (حفظه الله) افتتاح شد.
وی اظهار می کند: از محل اعتبارات سفر مقام معظم رهبری، علاوه بر شبکه آبرسانی به روستاهای اطراف و حفر ۲ چاه ۲۸ متری در روستای خرتوت، دبی ۱۲ لیتر بر ثانیه آب برداشت می شد.
وی ادامه می دهد: اکنون فاز یک و دو این پروژه بهره برداری رسید و فاز سه نیز در حال انجام است.
وی در رابطه با دلیل خشک شدن چاه های تامین کننده آب روستاهای هدف، می گوید: علت خشک شدن این چاه ها علاوه بر کاهش نزولات جوی، عامل اصلی حفر چاه های غیر مجاز و کشت شالیزار در اطراف منابع چاهی روستاها بوده است.
تیزرو می گوید: متاسفانه در این منطقه چاه های غیر مجاز زیادی است که توسط آب منطقه ای پلمپ شد که اهالی این منطقه به دلیل اینکه کشاورز بودند اعتراض های زیادی کردند.
رییس آب و فاضلاب مانه و سملقان ادامه می دهد: اهالی مجتمع خرتوب و کالیمانی خود نیز در مصرف آب مقصر هستند و آب را به صورت الگوی مصرف استفاده نمی کنند.
وی در پایان تصریح کرد: ما برای رفاه حال روستای کالیمانی و گروه اردوی جهادی مستقر، روزانه ۳ تانکر ده چرخ آب به منطقه اعزام می کنیم و قول مساعد تامین آب در روستاهای مذکور را تا یک یا دو ماه آینده به روستائیان عزیز را می دهیم.
تیزرو می گوید:اکنون آب در منطقه کالیمانی وجود دارد نه اینکه اصلا نباشد ولی کم است و در روز به طور میانگین ۶ ساعت آب دارند.
وی می افزاید: اگر ما بخواهیم از سد شیرین دره به این منطقه آبرسانی را انجام دهیم بالغ بر ۱۰۰ میلیارد تومان اعتبار لازم است و با توجه به اینکه تعداد جمعیت این منطقه کم است این مبلغ اعتبار واقعا نمیصرفد.
رییس اداره جنگلکاری و جنگلداری اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری خراسان شمالی نیز می گوید: مالکیت زمین های منطقه بزداغی با دولت بوده و مردم این منطقه درست است که در سالهای گذشته کشت و کار می کردند ولی مالکیتی نداشتند.
حسن نژاد می افزاید: اگر زمین های منطقه مستثنیات باشد ما نمی توانیم قرق کنیم.
وی اظهار می دارد: از سال های ۷۹ تا کنون حدود ۷۰۰ هکتار از آن منطقه جنگل کاری شده و گونه های مختلف از جمله بادامشک، پسته و ... کاشته شده است.
وی می گوید: متقاضیان این منطقه و روستاهای همجوار که می توانند این منطقه را مدیریت کنند و مدیریت این نهال ها به آنها واگذار می شود و می توانند محصولات این منطقه مانند پسته که قیمت هر کیلو ۷۰ هزار تومان ارزش دارد را برای خود به فروش برسانند و درآمدزایی داشته باشند.
وی می افزاید:ولی نمی توانیم چنین منبع سرشار از پوشش گیاهی را در اختیار آنان قرار دهیم زیرا این منبع توسط دام این اهالی از بین می رود.
خبرنگار: سمانه محمدزاده ثانی
نظر شما