قدس آنلاین- رعایت هنجارهای دینی و اخلاقی، آرامشی ویژه برای انسان به همراه می‌آورد. انسان‌های عفیف و پاکدامن، کمتر به امور خلاف می‌اندیشند، از این رو همواره تعادل روحی خود را حفظ می‌کنند.

در قرآن مجید برای عینیّت بخشیدن به این مهم توجه مردم را به دو عنصر اصلی که می‌تواند آرامش روحی انسان را تحت تأثیر قرار دهد، اشاره شده است: «ای پیامبر به مؤمنین بگو که چشمانشان را (از نگاه به نامحرم) فروگیرند و عفاف و پاکدامنی خود را حفظ نمایند! این برای آنان پاکیزه‌تر است، خداوند از آنچه که مردم انجام می‌دهند آگاه است. »

پرواضح است، افرادی که توفیق مدیریت در فکر خود را دارا هستند، در حقیقت خود را از درگیری‌های بعدی در عرصه اوهام و خیال رها کرده‌اند. این گونه افراد دارای اعصاب و روان آرامی هستند که هرگز در درون آنان تشویش و نگرانی دیده نمی‌شود.

ما امروز، مشکلاتی را در میان خانواده‌ها می‌بینیم که بنیان آن را از هم می‌پاشد. به طور مثال بیماری‌هایی که در اثر بی بند وباری افراد پدید آمده است و شاید یکی از مهم‌ترین دلیل مبتلا شدن به این گونه بیماری‌ها، پایبند نبودن به اصول اخلاقی باشد. به همین جهت مبتلایان یا افرادی که این گونه رفتارهای پر خطر را تجربه می‌کنند، همواره دچار به هم خوردگی تعادل روحی و روانی هستند و مضطر و پریشان به نظر می‌رسند، یأس و نومیدی بر فکر و ذهن آنان غالب است و خود را در انتهای زندگی می‌بینند، در حالی که اگر به توصیه‌های اخلاقی قرآن جامه عمل می‌پوشاندند و چشم خود را از گناه و دامن خود را از ارتکاب به معصیت حفظ می‌کردند، دیگر دچار چنین معضلی نمی‌شدند و سراسر زندگی را همراه با آرامش و امنیت و بالندگی سپری می‌کردند.

با هر سختی گشایش وجود دارد

انسان‌های موفق معمولاً آگاهانه با مشکلات زندگی کنار می‌آیند و حکیمانه برای گذر از پیچ و خم‌های زندگی تصمیم گیری می‌کنند و از هرگونه خیالپردازی و فرافکنی دوری می‌گزینند. آنان شکست را جزیی از پازل موفقیت به شمار می‌آورند.

کسانی که زندگی را باور دارند، خود را برای رویارویی با مشکلات آماده می‌کنند و همین امر سبب احساس کامیابی و رغبت برای ادامه کار و تلاش، پس از پشت سر گذاردن مشکلات در روحیه آنان می‌شود. قرآن کریم می‌فرماید: «فانَّ مع العُسر یُسرا، انَّ مع العُسر یُسرا».

اراده قوی و پشتکار

زندگی هدفمند و مدبرانه بدون داشتن اراده قوی و پشتکار لازم برای رسیدن به سعادتمندی هرگز مُیسر نمی‌شود، از این رو انسان‌ها دستیابی به قلّه‌های رفیع انسانی و آرامش و طمأنینه را در زندگی خود طلب و حتی برای رسیدن به آن نیز برنامه ریزی می‌کنند، ولی مشکل فراروی آنان نداشتن اراده قوی برای دستیابی به این مهم است و متأسفانه اهداف بلند آنان از خواست ذهنی شان به دست نمی‌آید.

اراده مستحکم به ما انگیزه و حیات می‌دهد و افقهای دوردست زندگی را برای ما نزدیک می‌سازد. افرادی که زندگی خود را با هدف مشخص سپری می‌کنند، هرگز کمبودها و ضعف‌ها آنان را مضطرب و نگران نمی‌سازد. در سخنان گهربار اهل بیت(علیهم‌السلام) راهکارهای گوناگونی برای تقویت اراده به ما رسیده است:

الف) دوراندیشی در کارها؛ یکی از اموری که در تقویت اراده بسیار مؤثر است، آگاهی نسبت به کاری است که تصمیم به انجام یا ترک آن داریم، زیرا انسان فطرتاً منفعت طلب است، بنابراین پیش از انجام هر کاری اگر پیامدهای آن را مورد سنجش قرار دهیم، بی‌گمان برای کسب آنچه صلاح ماست، اقدام خواهیم کرد.

حضرت امیرالمؤمنین(علیه‌السلام) می‌فرمایند: «من الحزم قوة العزم. استحکام و قوت اراده‌ها از دوراندیشی در کارها نشأت می‌گیرد».

توجه بیش از حد به مشکلات و کم توجهی به توانمندی‌ها و داشته ها، انسان را دچار اضطراب و ترس از ناکامی در رسیدن به هدف می‌کند.

قرآن کریم برای اینکه مؤمنان گرفتار چنین گرداب نافرجامی نشوند، می‌فرماید: «ومن یتوکل علی الله فهو حسبه. هر کس بر خدا توکل کند پس خدا او را کفایت می‌کند».