در فضای مجازی به کانالی برخوردم که‌ اعضای زیادی داشت و بسادگی مراسم عزاداری و نوحه‌خوانی و نذورات را به سخره گرفته و دست‌آویز طنز کرده بود. جامعه ایرانی را چه شده که رسماً تیشه بر ریشه هویت آن‌ها می‌زنند و آنان با لبخند به تماشا نشسته‌اند. جامعه ایرانی همچون درختی تنومند است که ریشه آن همان هویت ایرانی و اسلامی است. جامعه‌ای که متشکل از اقوام گوناگون ترک، کرد، بلوچ، عرب، لر، فارس و... با فرهنگ و آداب و رسوم متفاوت است که همانند دانه‌های تسبیحی توسط یک نخ واحد گرد هم جمع و متحد شده‌اند. این نخ تسبیح که جامعه‌ای واحد می‌سازد، همان ایرانی و مسلمان بودن است. در جنگ نرمی که جامعه ما به طور مستقیم و جدی درگیر آن است، چند سالی است که دشمن پروژه هویت سوزی را کلید زده است. در این پروژه سعی دارند تمام هویت یک ایرانی را از او بگیرند و فرد از جامعه و هدف‌های واحد و مشترک جامعه جدا شود. آن‌ها به نوعی در تلاشند که نخ تسبیح جامعه را پاره کنند تا نفوذ و رخنه در افکار و عقاید راحت‌تر شود.

آن‌ها با نشر کلیپ‌هایی با درون‌مایه طنز که خط قرمزهای ما را هدف قرار داده‌اند، پا به میدان می‌گذارند. ابتدا مخاطب براحتی آن را نمی‌پذیرد و واکنشی شخصی و وجدانی به آن نشان می‌دهد، اما در این عرصه از اصل تکرار استفاده می‌کنند تا جایی که فرد بی‌تفاوت شده و قبح آن شکسته شود. مرحله بعد نقدهایی مغرضانه و وارد کردن شبهاتی است که با سوء‌استفاده از ناآگاهی مخاطبان منتشر می‌شوند و سبب می‌شوند فرد به گسست از جامعه برسد. این جنگی تمام عیار است و تمام زمینه‌ها حتی تمدن و فرهنگ را نیز در بر می‌گیرد. فیلم ۳۰۰ ساخته می‌شود؛ شروع به مصادره کردن مشاهیر و شخصیت‌هایی می‌کند که برای فرد و جامعه غرورآفرین و هویت‌سازند. رشته‌های ورزشی کشور ما، مانند چوگان را به نام‌ دیگران ثبت می‌کنند. رشته‌های ورزشی پر مدال ما را از میدان‌های بین‌المللی حذف می‌کنند و بسیاری پرده‌های کثیف‌تر از این بازی که تمام هدف آن این است نامی از ایران در مجامع بین‌المللی نباشد. نامی نباشد که یک ایرانی بتواند خودش را بر آن اساس معرفی کند و هویت بگیرد؛ زیرا جامعه‌ای که نسبت به هویت و ماهیت خود بی‌تفاوت شود، قطعاً سقوط خواهد کرد.

مرحله بعد را با رسانه‌هایشان زیرکانه اجرا می‌کنند و آن هویت‌سازی بر مبنای عقاید و باورهای غربی است. فرد در هر جامعه‌ای که زندگی کند مهم نیست، بلکه ‌مهم این است به گونه‌ای فکر کند که آن‌ها می‌خواهند و بر اساس آن تصمیم می‌گیرند. آری! خندیدن به کلیپ‌ها و جوک‌هایی که هویت ما را زیر سؤال می‌برد، یعنی نابودی جامعه‌ای متحد و یکپارچه و به تباهی کشاندن فرد و جدا کردنش از هویت و ماهیت چند هزار ساله‌اش.