قدس آنلاین- «یوزپلنگ آسیایی» یکی از گونه‌های در معرض انقراض است که ایران نقش برجسته‌ای در محافظت از آن دارد. زیستگاه این گونه از یوزپلنگ‌ها در دره‌های شرقی هند تا سواحل سِنگال و جنوب غربی آفریقا بود؛ اما امروزه شمار آن‌ها در آفریقای شمالی و آسیا بشدت کاهش یافته است و اتحادیه بین المللی حمایت از طبیعت( UNIC) خطر انقراض این حیوان را تأیید می‌کند.

از سال ۲۰۰۱ که مشخص شد چندین قلاده از این گونه فقط در ایران باقی مانده‌اند، پروژه ملی حمایت از یوزپلنگ آسیایی به طور جدی دنبال شد. امروزه به نظر می‌رسد شمار این گونه در ایران به ۵۰ قلاده می‌رسد و در سال ۲۰۱۶، بیست قلاده یوزپلنگ در استان سمنان شناسایی شد. محیط ‌بانان ایران هر روز صدها کیلومتر را در پارک ملی کویر؛ واقع در استان سمنان به مساحت تقریبی ۱۲۰ کیلومتر طی می‌کنند تا امنیت این حیوان را تأمین کنند. حمله ویرانگر عراق به ایران، تنوع زیستی یوزپلنگ آسیایی در غرب ایران را از بین برد و این حیوانات به مناطق مرکزی مهاجرت کردند. پس از جنگ تصور می‌شد این گونه به طور کلی در ایران منقرض شده است تا این که دو قلاده در حوالی طبس دیده شدند. به گفته معاون مدیر پروژه ملی حفاظت از یوزپلنگ آسیایی، کمبود شکار مهم‌ترین تهدید زندگی یوزپلنگ است که در راستای برنامه‌های حفاظت، حیواناتی مانند خرگوش در زیستگاه‌ها رها می‌شود. همچنین نزدیک شدن یوزها به مناطق شهری و تصادفات جاده‌ای دیگر عوامل تهدید کننده هستند.