قدس آنلاین- یازدهمین نمایشگاه بین المللی رسانه‌های دیجیتال در حالی آغاز به کار کرده که مروری در غرفه‌های فعال آن نشان دهنده یک جهش قابل ملاحظه در کسب و کارهایی است که به دلایلی آن را در حیطه رسانه‌های دیجیتال دسته بندی کرده‌اند.
صنایع خلاق و شتاب دهنده ها(استارت آپ) که به مدد عصر ارتباطات و به عنوان خدمات مشترک دستگاه‌های دیجیتالی ارتباطی گاهی از آن به صنایع رسانه‌ای یاد می‌شود، حالا در این نمایشگاه امکان آن را یافته‌اند که در بستری که ایجاد شده ظرفیت‌های اقتصادی و اشتغال زایی خود را نشان بدهند.
اهمیت صنایع خلاق که بیشتر رسانه‌ای هم نیست آن است که بر اساس یک ایده و سرمایه گذاری اندک و برپایه هم افزایی که در شبکه‌های اجتماعی و یا بر بستر «وب» شکل می‌گیرد، می‌تواند بستر یک خدمت ارزان قیمت، سریع و با کیفیت را فراهم آورد.
شکل گیری این صنایع گرچه با دغدغه تعطیل کردن حدود ۵۰ درصد مشاغل موجود حوزه خدمات، نگرانی هایی را در بخش‌های سنتی مانند آژانس‌های اتومبیل کرایه، فروشگاه‌های عرضه مواد غذایی و حتی در آینده نزدیک بنگاه‌ها و فروشگاه لوازم خانگی و... به وجود می‌آورد، اما به مدد از بین بردن حلقه‌های واسط برای توزیع اقلام تولیدی که معمولاً با دخالت نیروهای مافیایی کنترل می‌گردد؛ آزاد کننده ظرفیت ویژه‌ای است که در صنایع خرد برای تولید کالا و خدمات وجود دارد.
شتاب دهنده‌ها و صنایع خلاق با یک برنامه ریزی و پایش بهبود یافته می‌توانند علاوه بر کمک به ساده‌تر شدن پیچیدگی‌های عصر جدید، کاهش رانت و ترافیک و نیاز حضور افراد در بسیاری از اماکن برای تولید کنندگان واقعی و مصرف کنندگان حقیقی بازار آفرینی بر پایه رضایت طرفین ایجاد کرده و تا حد زیادی از هزینه‌های اضافی که جامعه برای به دست آوردن وسایل و خدمت‌های مورد نیاز خود انجام می‌دهد، بکاهد.
یکی دیگر از محاسن صنایع خلاق که در بحران بیکاری، بویژه در شهرهای بزرگ و متوسط می‌تواند به کمک مدیران بیاید، زودبازده بودن این طرح هاست که برای دولت‌ها و حکومت‌ها بسیار قابل توجه و اهمیت است.
به عنوان مثال تجربه در تهران نشان می‌دهد، گرچه به دلیل رقابتی شدن تاکسی اینترنتی، بیشتر آژانس‌های کرایه با تعطیلی قریب الوقوع روبه‌رو گردیده‌اند، اما این سرویس‌ها و شرایط سهل و به صرفه ورود به آن سبب شده که در جمع علاوه بر افرادی که در این بخش‌ها مشغول به کار بودند، افراد بسیار زیادتری نیز بتوانند به صورت پاره وقت و یا تمام وقت شاغل شده و تا حد قابل قبولی با سامانه‌های الکترونیک مورد کنترل و پایش باشند. این مسئله در سایر خدمات شبکه‌ای نیز قابل تجربه است.
از طرفی ورود صنایع خلاق ایران به موضوعاتی مانند گردشگری که به عنوان مزیت نسبی سرزمین ما مطرح می‌باشد می‌تواند، ظرفیت‌های حضور پررنگ رسانه‌ای جوانان ایرانی را در ابعاد جهانی در خدمت تولید ثروت ملی نیز قرار دهد.
به نظر می‌رسد، نمایشگاه رسانه‌های دیجیتال که اینک به مدد ورود شرکت‌های دانش بنیان و بازاریابی الکترونیک حوزه توزیع، شناسایی بازار و تبلیغات از سویی و ارائه خدمات و توانمندی‌های شرکت‌های داخلی برای ارائه توانمندی‌ها در بخش سرگرمی و آموزش از یک فروشگاه بزرگ سی دی و دی وی دی خارج شده، می‌تواند مکانی مناسب برای مدیران شرکت‌های پایه اقتصادی و همچنین محلی برای گفت‌وگوی اعضای کانون‌های اندیشه ورزی حوزه تولید و اشتغال کشور باشد.
در این صورت اشتغال زایی و ایجاد انگیزه‌های مناسب برای تولید در دور افتاده‌ترین مناطق کشور (که به مدد فشردگی زمان و مکان دنیای دیجیتال به نزدیکی ما خواهند رسید) می‌تواند اشتغال‌زایی حوزه دیجیتال را از سالیانه ۱۰۰ هزار شغل به چندین برابر آن در ایجاد باروری و بهره وری برای سایر مشاغل تبدیل نماید و بتواند کشور را پیش از تعطیلی بسیاری از مشاغل در جهان با چشم انداز جدیدی از ضرب هژمونی دیجیتال در فضای اقتصادی، اجتماعی و کسب و کار روبه‌رو نماید.