قدس آنلاین- پائولو کوئلیو در ابتدای راه سعی کرد با خلق داستان‌های شبه‌عرفانی، گذشته ناسالم خود را پنهان سازد و به قول خودش، یک‌دفعه با دیدن یک مرد فراحسی متحول شد. او خواست به دنیای عرفان روی آورد؛ هرچند که بارها گفته که جادوگر است و دنبال جادو رفته است. او در همان سال‌ها نیز مباحث ساده عرفانی را با مسائل دنیوی تلفیق کرد و به نتایج نادرستی رسید و سعی کرد آن‌ها را به مخاطب القا کند. او مباحث مرتبط به دل و احساس در مراحل سیر و سلوک عارفانه را به دنیای مادی تعمیم داد و از همه خواست به دنبال دل، حس درونی و هوس خود در عالم زمینی باشند. بعد از آن بود که او عنان از کف داد و داستانی صرفاً اروتیک را خلق کرد؛ داستانی کاملاً شهوانی که برگرفته از زندگی افراد بیماری است که به دنبال جنون شهوت و هوسند. او درصدد نبود تا این مسائل را نقد کند بلکه خود در مقام ‌حامی ‌رفتارهای بیمارگونه جنسی برآمد. جالب این است که ناشرانی در آن زمان تصمیم داشتند کتاب را منتشر کنند اما ناشر اصلی نویسنده مخالف انتشار آن بود چون می‌ترسید که انتشار این کتاب اروتیک نقاب از چهره او بردارد. با تمامی‌ این اوصاف، نویسنده‌ای که در گذشته چندین بار توسط والدینش به بیمارستان روانی منتقل شده و زیر شوک الکتریکی قرار گرفته، به مواد مخدر معتاد بوده است و سابقه خودکشی و همسرآزاری دارد، در سال‌های اخیر اقدام به انتشار آثاری غیراخلاقی کرده است که کاملاً چهره او را از زیر نقاب بیرون می‌کشد. در یک اثر او که ظاهراً اجازه نشر در ایران نگرفته است، کوئلیو خیانت‌ را حق مسلم افراد بویژه زنان می‌داند و به‌صراحت بیان می‌کند که هر زنی باید برای خود حیاط خلوتی داشته باشد و عاشق مردی به جز همسر خود شود. در داستان نیز این امر طبیعی نشان داده می‌شود و حتی به مخاطب توصیه می‌گردد که به حس‌های درونی توجه کند و از رسیدن به یک رابطه نامشروع نهراسد. او در کتابی دیگر مقوله عشق‌ورزی زنان و مردان را مطرح می‌کند و می‌گوید که کائنات از رؤیت رابطه نامشروع مردم ناراحت نمی‌شوند. جالب این است که نویسنده افرادی که رابط میان فرشتگان و مردم هستند را افرادی ناشایست دانسته است.

توجه به این مسئله ضروری است که ادبیات و هنر استعماری همواره به منظور پیشبرد اهداف خود ابتدا سعی کرده است نقاب بر چهره شخصیت‌های به‌ظاهر محبوب و موجه بزند اما پس از مدتی به خاطر حمایت‌های کلان، این افراد را وا می‌دارند تا خواسته‌هایشان را انجام دهند. طرح داستان‌های شبه‌عرفانی کوئلیو صرفاً برای جلب اعتماد مردم برای چنین روزی بود تا نویسنده نقاب از چهره بردارد و مقاصد شوم غیراخلاقی و سیاسی خود را مطرح سازد.