قدس آنلاین- «داشتن یک متولی اولیه سلامت (پزشک عمومی) برای هر فرد جامعه و داشتن نظام ارجاع قوی و کارا در نظام بهداشتی درمانی و بیمه قوی که بیشتر این خدمات را پوشش دهد، نظام سلامتی را تعریف می‌کند که در بسیاری از کشورهای جهان کارایی خود را به اثبات رسانده است.»

یک عضو فرهنگستان علوم پزشکی با بیان این مطلب، افزود: وضعیت کنونی نظام سلامت کشور ما که دفترچه‌های بیمه را هر فرد برای مراجعه به پزشکان متعدد به دلخواه خود استفاده می‌کند و با دستورات تشخیصی و درمانی فراوان پزشکان مختلف همراه است، هرگز نمی‌تواند انتظارات پیشگیری، تشخیص و درمان افراد سالم و بیماران کشور را براورده کند؛ بنابر این تا نظام سلامت کشور اصلاح نشود، وصله پینه کردن گاهگاهی روش‌های تشخیصی درمانی و ارائه خدمات سلامت ما بی‌اثر خواهد بود. از همین رو باید توجه کرد تجدیدنظر در سیاست‌های حمایتی در تأمین داروها ضروری است.

دکتر فریدون عزیزی همچنین خاطرنشان کرد: بخش قابل ملاحظه‌ای از اعتبارات دارویی کشور برای تهیه و حمایت از داروهای بسیار گرانقیمت برای چند بیماری می‌شود که متأسفانه حتی با مصرف این داروها بیش از چند ماه تا چند سال به عمر آن‌ها اضافه نمی‌شود. حال آنکه حمایت کامل از مراقبت بیماران با بخش کمی از این اعتبارات برای برخی از بیماری‌ها همچون دیابت که می‌توانند به زندگی و فعالیت‌های پرثمر خود برای سال‌ها ادامه دهند، امکان‌پذیر است.

وی اضافه کرد: گرچه طرح تحول سلامت مزایای زیادی برای بیماران بستری و خدمات بیمارستانی داشته، اما بنابر کمبود نظارت صحیح در به کارگیری روش‌های تشخیصی و درمانی و اسراف در انجام بسیاری از این امور، هزینه‌های زیادی را تحمیل کرده و درعمل با متوقف شدن بسیاری از امور همراه شده است. چنان که در بهترین وضعیت این امور فقط ۲۰-۱۰ درصد از ارائه خدمات سلامت مردم را شامل می‌شود و امور پیشگیری ابتدایی و اولیه در حد مطلوبی نیست. به طوری که پس از سال‌ها مطالعه، پژوهش و ارائه پیشنهادات و حتی طراحی سیاست‌ها و برنامه‌های کشوری، اجرای برنامه‌های ارتقای سلامت بیماری‌های غیرواگیر که علل اصلی مرگ و میر و بار بیماری‌های کشور هستند، پیشرفتی را نشان نمی‌دهد. به این ترتیب برای پیشگیری و درمان و مراقبت از بیماری‌های عمده مزمن مانند بیماری‌های قلبی- عروقی، چاقی، دیابت، بیماری‌های ریوی، بیماری‌های گوارشی و کلیوی نیاز به طرح تحول سلامت جدید می‌باشد که این بیماری‌ها را که اغلب سرپایی درمان می‌شوند، حمایت و مراقبت‌های آن‌ها را تسهیل کرده و برنامه جامعی برای چهار سطح پیشگیری برای آن‌ها درنظر گرفته شود.

این فوق تخصص غدد درون ریز ومتابولیسم در پایان خاطر نشان کرد: کشور ما نیاز به طراحی سریع و اجرای فوری نظام بهینه و جامع سلامت دارد که در آن تمامی امکانات خصوصی و دولتی در یک طراحی منسجم و با استفاده از نظام ارجاع مطلوب، به طور هماهنگ و درهم شده به کار گرفته شود. برنامه‌های مقطعی نظیر طرح پزشک خانواده با تأکید بر طب دولتی عدم کارایی خود را نشان داده است. به کارگیری و مشارکت تمامی کارکنان بهداشتی- درمانی کشور اعم از خصوصی و دولتی و مؤسسات غیرانتفاعی در یک نظام سلامت منسجم همانند بسیاری از کشورهای پیشرفته دنیا می‌تواند ارتقای سلامت عمومی را به همراه داشته باشد.