به گزارش قدس آنلاین، بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر رژیم اشغالگر قدس در دیدار با شورای روابط خارجی اروپا، از اتحادیه اروپا خواست تا از رویکرد دونالد ترامپ رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا در قبال قدس پیروی کند.

همچنین نتانیاهو در این دیدار بار دیگر نکاتی را در خصوص آنچه «یهودی ستیزی» در اروپا خوانده بود مطرح کرد. فدریکا موگرینی مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا نیز ضمن تاکید بر اینکه سفر نتانیاهو، نخستین سفر یک مقام رژیم صهیونیستی به مقر اتحادیه اروپا طی ۲۲ سال اخیر محسوب می شود، از این دیدار به عنوان دیداری تاریخی یاد کرد.

در عین حال موگرینی تاکید کرد که اتحادیه اروپا در قبال مسئله قدس، تابع «توافقات بین المللی» خواهد بود. در خصوص دیدارهای نخست وزیر رژیم اشغالگر قدس با مقامات اروپایی نکاتی وجود دارد که نباید از آنها غافل شد:

نخست اینکه در جریان دیدار ماه سپتامبر میان نتانیاهو و ترامپ در نیویورک، ساز و کارهای اعلام قدس به عنوان پایتخت رژیم صهیونیستی از سوی این دو مورد بررسی قرار گرفت و نهایی گردید.

در این دیدار مقرر شد که واشنگتن و تل آویو پس از اعلام این موضع جنجالی، اقدامات مشترکی را در راستای مهار و مدیریت مواضع کشورهای اروپایی در خصوص قدس صورت دهند. به عبارت بهتر، نتانیاهو و ترامپ هر دو در صدد «مدیریت مواضع اروپا» پس از اعلام تصمیم اخیر کاخ سفید هستند. سفر نتانیاهو به اتحادیه اروپا نیز در همین راستا صورت گرفته است.

نکته دوم، به مواضع مقامات اروپایی در دیدار با نتانیاهو باز می گردد. همان گونه که از سخنان فدریکا موگرینی استنتاج می شود، نوع مخالفت اروپا با اقدام اخیر ترامپ، از جنس «مخالفت تبعی» می باشد. به عبارت بهتر، اتحادیه اروپا مواضع ترامپ به به تبعیت از تاثیرگذاری منفی آن بر روند به اصطلاح صلح خاورمیانه و تشکیل دو دولت محکوم کرده است.

در این میان، متغیرهای اصلی مانند «حمایت از مردم فلسطین» و «تعلق کامل قدس به فلسطین و جهان اسلام» محلی از اعراب ندارد. بنابراین باید در رصد مواضع اتحادیه اروپا در قبال قدس بسیار هوشمندانه عمل کرد.

جنس و عیار مخالفت اتحادیه اروپا با مخالفت ماهوی و حقوقی ملت فلسطین و خصوصا جریانهای مقاومت با اقدام اخیر ترامپ متفاوت است. یک رمزگشایی ساده از اظهارات موگرینی نشان می دهد که اروپا صرفا خواستار مشارکت مستقیم در پروسه تشکیل دو دولت می باشد و تصمیم ترامپ را از این رو مردود می داند که به این روند آسیب زده و منجر به کاهش وزن و قدرت مانور جریان سازش در فلسطین شده است.

نکته سوم اینکه در طول یک دهه اخیر( به صورت خاص)، سران رژیم غاصب صهیونیستی همواره از کلید واژه «یهود ستیزی» به عنوان اسم رمزی برای گدایی دیپلماسی و حمایت کشورهای اروپایی از خود استفاده کرده اند. آنها سعی دارند «صهیونیسم ستیزی» در اروپا را که روز به روز در میان افکار عمومی کشورهای عضو و غیر عضو در اتحادیه اروپا بیشتر می شود را در قالب «یهودی ستیزی» مورد تجزیه و تحلیل قرار دهند و به این وسیله، از کشورهای اروپایی امتیازاتی دریافت کنند.

عملکرد سه کشور اروپایی انگلیس، آلمان و فرانسه نیز همواره در جهت تکمیل پازل روانی صهیونیستها بوده است. با این حال افکار عمومی اروپا امروز بیش از هر زمان دیگری نسبت به ماهیت رژیم صهیونیستی آگاه شده و بر همین اساس، مخالفت آنها با این رژیم بیش از پیش نمود پیدا کرده است.

بدیهی است که مقامات اروپایی دیگر قدرت اقناع کاذب شهروندان خود در خصوص «حمایت از رژیم صهیونیستی» را ندارند. نتانیاهو و دیگر مقامات رژیم صهیونیستی امروز نه تنها در منطقه، بلکه در اروپا نیز به عنوان افرادی جنایتکار و غاصب مورد شناسایی قرار گرفته و این روند در آینده نیز ادامه پیدا کرد.

بنابراین، هرگونه بازی اروپای واحد در زمین ایالات متحده و رژیم صهیونیستی، یا خشم افکار عمومی و متعاقبا، پرداخت هزینه های سنگین سیاسی و اجتماعی برای سران قاره سبز رو به رو خواهد شد. اگرچه کشورهای اروپایی طی سالهای اخیر با اقداماتی مانند شهرکسازی های رژیم صهیونیستی در مناطق اشغالی و اعلام پایتختی قدس مخالفت کرده اند، اما این مخالفتها به اندازه ای نبوده است که منجر به رضایت افکار عمومی اروپا شود.

بدون تردید، زمان بازی دوگانه اروپا در قبال مسئله فلسطین به پایان رسیده است. در این معادله، هر گونه نرمشی از سوی اروپای واحد در قبال نتانیاهو و ترامپ و خواسته های آنها، به مثابه نوعی انتحار در حوزه سیاست خارجی اروپای واحد مورد بررسی و ارزیابی قرار خواهد گرفت. آیا مقامات اروپایی متوجه خطاهای عمیق خود در قبال مسئله فلسطین در طول دهه های گذشته خواهند شد؟ آیا آنها رویکرد راهبردی خود را در قبال موضوع فلسطین اصلاح خواهند کرد؟ اینها سوالاتی است که پاسخ آنها در آینده ای نزدیک مشخص خواهد شد.

• ​