قدس آنلاین- اسحاق جهانگیری معاون اول رئیس جمهوری دیروز در دومین نشست همایش اقتصاد ایران با اشاره به دلایل مشکلات اقتصادی کشور اظهار کرد که با تغییر دولت‌ها، سیاست‌های ما عوض می‌شود و رئیس‌جمهور جدید فکر کرده هرچه رئیس‌جمهور قبلی کرده، همه را باید تغییر دهد و یا با تغییر یک وزیر و یا یک مدیر خیلی از سیاست‌ها تغییر یافته است.

وی در ادامه، ضعف در سیاست‌گذاری را علت اصلی بسیاری از مشکلات اقتصادی کشور عنوان کرد.

این اظهارات درحالی ازسوی معاون اول رئیس‌جمهور مطرح می‌شود که به‌جز دوره نهم و دهم ریاست جمهوری، در طی سال‌های پس از انقلاب و به‌خصوص در دوره قبلی یعنی دولت یازدهم،   قوه اجرایی کشور و سیاست‌گذاری‌های کلان اقتصادی و سیاسی در دست وی و دوستان‌شان بوده است.

فرار به جلوی جهانگیری

این‌که با تغییر دولت‌ها نباید برخی از زیرساخت‌ها و منابع انسانی کلان کشور تغییر پیدا کند که به‌موجب آن، هزینه‌های مادی و معنوی بر کشور تحمیل نشود سخن درستی است، اما نکته قابل‌توجه این است که این اشخاص نمی‌توانند اپوزیسیون و منتقد عملکرد خود باشند، درحالی‌که درطول این سال‌ها این جناح و همفکران‌شان بر کشور حکومت کرده و مسئول اوضاع سیاسی و اقتصادی نیز خود ایشان هستند.

بسیاری از اقتصاددانان، وضعیت اقتصادی و معیشتی خانوارها را در دوره دولت یازدهم نابه‌سامان عنوان کرده  و اظهار داشته‌اند علی‌رغم این‌که آمار اقتصاد کلان، علامت‌های ظاهراً مثبتی نشان می‌دهد، اما دولتمردان باید ابتدا مسائل اقتصاد خرد را مدنظر قرار دهند و بعد به موضوعات کلان بپردازند.

همچنین در شرایط فعلی بسیاری از تحلیل‌گران اقتصادی و نمایندگان مجلس شورای اسلامی نیز به بودجه ۹۷ ایراداتی وارد می‌کنند و آن را درراستای تحقق معضلات اساسی کشور ازجمله فقرزدایی و اشتغال نمی‌دانند و نمایندگانی همچون رسول خضری در گفت‌وگوی خود با قدس، بودجه ۹۷ را به‌نوعی در تناقض آشکار با شعارهای رئیس‌جمهور می‌دانند که در سخنرانی خود در روز تقدیم بودجه به مجلس شورای اسلامی دادند.

 بنابراین باید به آقای جهانگیری گفت که در دوره‌های قبلی نیز دوستان شما بر این جایگاه تکیه زدند و اگر نابه‌سامانی در اوضاع اقتصادی دیده می‌شود، درواقع تداوم همان سیاست‌ها و استراتژی‌های قبلی است که اتخاذ شده و بی‌شک باید معاون اول رئیس‌جمهور و مسئولان پاسخگوی شرایط باشند و به‌جای این‌که از جایگاه منتقد و اپوزیسیون بربیایند، بهتر است به وعده‌های خود عمل کنند و پاسخگوی مطالبات مردمی باشند.

 این‌که ایشان سیاست‌گذاری نادرست را عامل ضعف دانستند، باید پرسید آیا سیاست‌گذاری‌های دولت قبلی ایراد داشته؟ و اگر چنین است، چرا در حال‌حاضر که باز دولت و قدرت در دستان شماست، به اصلاح و ترمیم آن نپرداختید و به ادامه مسیر اشتباه در بسیاری از زمینه‌ها ازجمله تصویب توافق برجام و قراردادهای دیگر و تحمیل فشارها و محدودیت‌های بیشتر به مردم پرداختید و تا کی به ادامه این مسیر خواهید پرداخت؟

 جای منتقدین و دولتی‌ها عوض شده

به‌ اعتقاد سخنگوی کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس، درحالی‌که دولت جدید دومین دوره خود را سپری می‌کند و بیش از نیمی از سال هم از عمر دولت دوم گذشته، اما شاهدیم که رئیس‌جمهور و معاون اول ایشان و همچنین برخی از مدیران ارشد دولت فعلی در جایگاه اپوزیسیون ظاهر شدند و از مسائل مختلف کشور انتقادات شدیدی را مطرح می‌کنند و به‌نوعی به منتقد خودشان تبدیل شده‌اند.

سیدحسین نقوی‌حسینی در ادامه اظهار داشت: در دوره فعلی نمی‌شود مسائل را به گردن دوره‌های قبلی انداخت، چون در دوره قبلی ایشان و همفکران آن‌ها در رأس کار بودند و با این اظهارات طلبکارانه به‌نوعی خود را محکوم می‌‌کنند و زیر سؤال می‌برند و نقش مخالف دولت را ایفا می‌کنند. ایشان درحالی تا این‌حد طلبکارانه صحبت می‌کنند که گویا افراد دیگری دولت را اداره می‌کردند، اما باید به آن‌ها گفت که درطول چندین‌سال تمامی امور کشور در دست شما بود.

نماینده مردم تهران در ادامه با اشاره به اظهارات معاون اول در یکی از سخنرانی‌های اخیر خود، افزود: آقای جهانگیری در یکی از اظهارات اخیرش مدعی وجود مدیرانی شد که آویزان دولت هستند و دولت نمی‌تواند در این‌باره کاری کند. باید به ایشان گفت که اگر شما نمی‌توانید در این زمینه کاری بکنید، پس چه‌کسی می‌تواند کاری انجام دهد؟ درحالی‌که دولت آقای روحانی تمامی مدیران خود را چه در سطوح خرد یا کلان از دهیار و بخشدار بگیرید تا استاندار و فرماندار تعویض کرد، مدیرانی که ایشان آن مدیران را منصوب کرده بود.

نقوی‌حسینی تصریح کرد: این نوع اظهارنظرها درواقع نوعی فرار به جلو برای عدم پاسخگویی و طفره رفتن از عمل به تعهدات و قول‌هاست. متأسفانه حتی شاهدیم که این نوع اظهارات را  سایر مدیران هم مطرح می‌کنند. گاهی‌وقت‌ها بنده به دوستان حاضر در مجلس عرض می‌کنم که انگار جای منتقدین دولت و دولتی‌ها عوض شده و به‌جای این‌که ما از عملکرد و تصمیمات دولت انتقاد کنیم و آن‌ها پاسخگو باشند، اما وضع برعکس است، دولت انتقاد می‌کند و ما باید جوابگو باشیم. با توجه به این‌که دوره‌های قبلی هم خود این آقایان روی کار بودند، دیگر این موضع‌گیری‌ها معنایی ندارد و باید پاسخگوی عملکردشان باشند.