قدس: آران و بیدگل، به‌عنوان شهرستانی که در سال‌های اخیر دچار خشک‌سالی‌های شدید شده است متأسفانه ظرفیت‌های کشاورزی خود را تا حدود زیادی ازدست‌داده است. از طرف دیگر صنعت تک‌محصولی و وابستگی شدید به صنعت فرش ماشینی که حدود ۷۰ درصد از جمعیت ۱۰۰ هزارنفری شهرستان را با خود درگیر کرده، با نوسانات زیادی که به خود می‌بیند، قابل‌اتکا نیست. ازاین‌رو باید راه سومی برای پیشرفت اقتصادی شهرستان در پیش گرفت، راهی که باوجود جاذبه‌های بی‌نظیر تاریخی و طبیعی شهرستان، چیزی جز تقویت بخش گردشگری نیست اما باوجود قابلیت‌های مناسب زیرساخت‌های این صنعت با کمبود روبروست.
محروم از امکانات
فرماندار آران و بیدگل ورود گردشگر به شهرستان را عاملی برای رشد اقتصاد شهر و اشتغال‌زایی پایدار می‌داند و اظهار می‌کند: عدم اختصاص امکانات و اعتبارات عمده مشکل ما در این راه است.
ابوالفضل معینی نژاد اظهار می‌کند: به‌طور مثال کویر مرنجاب باوجود جاذبه‌های گردشگری مختلف به‌عنوان منطقه نمونه گردشگری نام‌گذاری شده اما این کافی نیست و باید امکانات حداقلی در آن ایجاد شود.
وی با گلایه از تأخیر در ابلاغ طرح و نقشه آماده‌سازی مرنجاب تأکید می‌کند: برای مرنجاب در طرح ساماندهی ۱۸۰ میلیارد ریال هزینه برآورد شده اما منبعی برای تأمین آن پیش‌بینی‌نشده است.
وی با اشاره به کاستی‌ها در زیرساخت‌های حوزه گردشگری شهرستان، اظهار می‌کند: طولانی شدن صدور مجوز اقامتگاه‌های بوم گردی و گردشگری و عدم پرداخت تسهیلات در احیای بناهای تاریخی ازجمله موانع پیش رو در حوزه گردشگری آران و بیدگل است.
شعار راه‌حل ساماندهی نیست
معینی نژاد می‌گوید: آیین‌های عزاداری شهرستان و وجود بقاع متبرکه امام زادگان برای گردشگران خارجی دارای جذابیت است که باید از آن بهره برد.
کویر مرنجاب با وجود جاذبه‌های گردشگری مختلف به عنوان منطقه نمونه گردشگری نام‌گذاری شده اما از حداقل امکانات رفاهی برای گردشگران محروم است
وی با تأکید بر این موضوع که منطقه نمونه گردشگری تنها یک اسم و شعار نیست ادامه می‌دهد: برای حفظ این موقعیت باید برنامه داشت و برای آن هزینه کرد.
وی ساماندهی طبیعت بکر کویر و مرنجاب را بدون پشتوانه و حمایت همه‌جانبه ناممکن خواند و گفت: منطقه نمونه گردشگری به اسم و شعار نیست و تا زمانی که امکانات و اعتبار نباشد نمی‌توان انتظار فعالیت گردشگری مطلوبی داشت.
نیازمند برنامه‌ریزی
امیر سحابی یکی از کارشناسان و فعالان گردشگری نیز در خصوص ضعف زیرساخت‌های گردشگری در این شهرستان اظهار می‌کند: فقدان نیروی انسانی متخصص یکی از مشکلات حوزه گردشگری است.
وی راهنمایی گردشگری را کاری تخصصی می‌داند و می‌گوید: این حرفه نیازمند آموزش‌ها و تخصص‌های بسیاری در حوزه‌هایی هم چون اطلاعات تاریخی و نحوه تعامل و برخورد با گردشگران است اما سؤال اینجاست متولی این امر کیست؟
وی بیان می‌کند: خروجی کارگروه‌های «گردشگری» باید به اصلاح امور فرهنگی و رشد این صنعت در شهرستان بیانجامد که در عمل چنین چیزی مشاهده نمی‌شود.
نابسامانی در تورهای گردشگری
وی مشکلات فرهنگی ایجادشده در کویر مرنجاب را صرفاً ناشی از حضور تورهای گردشگری نمی‌داند و ابراز می‌کند: این عکس‌هایی که از ناهنجاری‌های مرنجاب در فضای مجازی منتشر می‌شود، به‌هیچ‌وجه به تورهای رسمی و دارای مجوز ربطی ندارد و ناشی از بی‌برنامگی در خصوص تورهای غیرمجاز است.
وی با اشاره به اینکه آران و بیدگل سبک مناسبی برای گسترش گردشگری خود تعریف نکرده ادامه می‌دهد: مرنجاب ظرفیت دارد که گروه‌های نجوم از نقاط مختلف کشور و جهان به منطقه سفر کنند و یا باوجود برخورداری از امامزاده عظیم الشان هلال ابن علی(ع) که به‌درستی در کشور و حتی جهان شناخته‌شده، می‌تواند با قرار گرفتن در کنار مشهد اردهال، امامزاده آ«علی عباس بادرود» و حضرت معصومه(س) محور گردشگری مذهبی مرکز ایران را شکل دهد.
اعتبارات ناچیز
رئیس اداره میراث فرهنگی صنایع‌دستی و گردشگری آران و بیدگل بابیان اینکه تعداد ۵۰۰ اثر تاریخی واجد شرایط ثبت در فهرست آثار ملی در این شهرستان وجود دارد اظهار می‌کند: از این تعداد تنها۱۲۳اثر به ثبت ملی رسیده و ۹ اثر هم جزء ثبت ناملموس است.
جواد صدیقیان با اشاره به اینکه شهرستان آران و بیدگل ازلحاظ غنای بناهای ارزشمند تاریخی ، پس از اصفهان و کاشان رتبه سوم استان را در اختیار دارد ادامه می‌دهد: اعتبارات دولتی اداره میراث فرهنگی در سال نزدیک به یک میلیارد و ۵۰۰ میلیون ریال است که با توجه به گستردگی فعالیت‌ها، این اعتبار بسیار ناچیز است.
وی با اشاره به اینکه اعتبارات ملی پایگاه‌ها از اعتبارات کل شهرستان بیشتر است ادامه می‌دهد: در حال حاضر فقط در شهر نوش‌آباد یک پایگاه فعال است و سایر بخش‌ها از این اعتبارات محروم است.
رئیس اداره میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری آران و بیدگل، اولویت گردشگری شهرستان را دو حوزه گردشگری مذهبی و طبیعی می‌خواند و می‌افزاید: بیشترین گردشگران این شهرستان، گردشگران مذهبی هستند، اما در تعریف گردشگر کسانی مدنظر هستند که حداقل ۲۴ ساعت در شهرستان بمانند و از این نظر آمار قابل قبولی نداریم.
به گفته صدیقیان، ناشناخته بودن مراکز گردشگری، ضعف در زیرساخت‌های گردشگری، اختلاف‌نظرهای داخلی در بحث گردشگری، و عدم وجود سند جامع و چشم‌انداز گردشگری از مشکلات اساسی شهرستان در این حوزه است.
نظر شما