قدس آنلاین-دکتر محمدعلی زلفیگل با تأکید بر تحقق سهم ۴ درصدی پژوهش از تولید ناخالص ملی به خبرنگار ما گفت: وقتی تحقیقات هدفمند نیست، دانشجویان تحصیلات تکمیلی بعد از دانشآموختگی بیکار میمانند، به همین دلیل بیشتر آنها دوست دارند استاد دانشگاه شوند و پشت میز بنشینند چون میدانند که اگر وارد دانشگاه شدند دیگر کسی به آنها کار ندارد، گویی حاشیه امنی برایشان ایجاد میشود درحالیکه اگر وارد عرصه تولید و صنعت شوند باید رقابت کنند.
او با بیان اینکه دانشگاههای ما بیشتر از اینکه کارآفرین تربیت کنند، کارمندپرورند، خاطرنشان کرد: این شیوه برای دهه اول انقلاب که نیاز به کارمند داشتیم و باید لیسانس تربیت میکردیم، خوب بود بعد از دهه دوم انقلاب، با تأسیس دورههای دکترا که نهال علم در کشور کاشته شد و تولید علم شکل گرفت و در دهه بعد از آن که تولید ثروت از دانش مطرح شد.
به باور این ستاد دانشگاه، سیاستهای نظام آموزش عالی در مسیر درستی حرکت نکرد به طوریکه پذیرش دانشجوی تحصیلات تکمیلی هم مدیریت نشد.
وی ادامه داد: وقتی تعداد زیادی، دانش آموخته خوب دکترا داریم که در انتظار استخدام در دانشگاهها ماندهاند و اگر کسی که عضو هیئت علمیمیشود تصور کند که دیگر نیازی نیست زحمت بکشد، این تفکر غلطی است. باید آئیننامههای ترفیع در دانشگاهها، بازنگری شود تا به پویایی علمی و پژوهشی دانشگاه کمک کند.
زلفی گل درباره اینکه چرا پژوهشگران به حال خودشان رها میشوند؟ گفت: چون مدیرانی که روی کار میآیند میخواهند به اهداف سیاسی خودشان برسند، دغدغه مند و دلسوز پیشرفت کشور نیستند.
نظر شما