قدس آنلاین- نمایشگاه «مروری بر آثار علی‌اکبر صادقی» بیش از ۲۰۰ اثر نقاشی، تصویرسازی، ویترای، شعر، مجسمه و نخستین انیمیشن‌های ایرانی را در خود جای داده است و با نگاهی متفاوت به فرهنگ دیداری و هنر مدرن و معاصر ایران، مخاطب را با خود همراه می‌کند.
در این نمایشگاه بخش‌های مختلفی تحت عنوان «دیوها»، «گمشده در شهرت»، «استتار»، «عشق و جنگ»، «روزمرگی»، «میخ‌ها»، «هفت شهر»، «گلباران»، «من آنم که»، «ائتلاف»، «افسانه و ریاضی»، «نانوشته»، «بازگویی» وجود دارد که هر کدام از آنها مجموعه‌ای از آثار با محوریت موضوعات ذکر شده است.
زمانی که وارد نمایشگاه می‌شوید، اولین مجموعه «دیوها» با رنگ‌های تند و درخشان و صورت‌های بزرگ توجه شما را به خودش جلب می‌کند. در این مجموعه صادقی شیوه اجرایی متفاوتی را در پیش گرفته است و رنگ‌های براق و با طرح‌های برجسته از صورت‌های شیطانی که تمثیلی از شر هستند، یک ترکیب متفاوت ایجاد کرده‌اند.
شخصیت‌های مشهور در قاب
مجموعه «گمشده در شهرت» همانطور که از نامش پیداست نمادی از نقاشی‌های معروف هنرمندان بزرگ را در خود جای داده است. آثاری همچون «رقصنده کوچک» ادگار دکا، «داود» اثر میکل آنژ، «جیغ» ادوارد مانش، نقاشی «متفکر» آگوست رودن، «بز ماده» پیکاسو در تابلوهای صادقی جای گرفته‌اند و صندلی لهستانی هم بخش جدایی ناپذیر این تابلوهاست که اشاره به ورود لهستانی به ایران در جنگ جهانی دوم دارد. سربازها و کلاغ‌ها جزو جدایی ناپذیر آثار صادقی هستند که در هر تابلویی شکل متفاوتی به خود گرفته‌اند.
در مجموعه دیگر این نمایشگاه که «استتار» نام دارد شاهد اتفاقی تازه‌ای هستیم و نظمی حساب شده در پس یک بی‌نظمی، عیان خلق شده است. در تمام این تابلوها چشمان سربازها بسته و سرهایشان پایین است. چتر و سایبان نماد به کار رفته در این آثار است و حائلی میان بیننده و سرباز شده است.
الهام از داستان‌های شاهنامه
مجموعه دیگری که در این نمایشگاه وجود دارد، «عشق و جنگ» است که همانطور که از نامش پیداست روایت عشق و داستانسرایی‌های از دلربایی و قهرمان‌های افسانه‌ای است. این مجموعه گزیده‌ای از قطعاتی است که از شاهنامه فردوسی الهام گرفته شده و در اوایل سال ۱۳۴۰ خلق شده‌اند. همانطور که خود صادقی می‌گوید این مجموعه سرآغاز الهام مجموعه‌های دیگری چون «استتار» و «نانوشته» شد.
مجموعه «روزمرگی» آثاری است که در دوره مختلف طی دهه هشتاد و پس از یک سال افسردگی خلق شده‌اند. مرزها در این آثار وسعت بیشتری پیدا کرده‌اند و توجه به اشیای زندگی روزمره بیش از پیش شده است. رنگ‌ها، روشن و الگوهای هندسی قرینه و منظم هستند. همچنین بخشی از این مجموعه به اشیایی اختصاص دارد که در زندگی روزمره زیاد استفاده می‌شوند، همچون کفش‌ها که با طراحی متفاوتی شبیه پرندگانی در حال پروازند.
«میخ‌ها» دیگر مجموعه این نمایشگاه ست. نقاشی‌های صادقی سرشار از بازنمایی مردان جنگی است که چهره خود را از دید مخاطب پنهان نگاه داشته‌اند و با فیگورهای مختلفی سعی در مخفی کردن خود دارند یا به واسطه میخ‌هایی که در صورت فرو رفته، تشخیص چهره آنها دشوار است. این ویژگی اصلی کارهای صادقی است که چهره‌ها در آن پنهان است، حال یا با چتر و سایبان یا با کلاه خود و یا با دزدیدن نگاه از بیننده. در این مجموعه هم کلاه خود و میخ‌ها به کمک این استتار آمده‌اند.
بخشی از موزه هنرهای معاصر نیز به نمایش انیمیشن‌های «گلباران»، «من آنم که» و «هفت شهر» اختصاص پیدا کرده که از محصولات کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان است.
مجموعه «ائتلاف» شامل چهار فریم نقاشی است که با سبک سورئال و نمادین از اتحاد قدرت‌های جهان با هدف نابودن کردن عشق و ارزش‌های انسانی خبر می‌دهد. سیب در این تابلوها هرکدام نماد یک مفهوم است. سیب سبز نشان پاکی، سیب سرخ نشان عشق، سیب زرد نشان تقدس و قداست و سیب سیاه نشان مرگ است. سیب‌ها نماد مردمانی هستند که آماج این حملات بودند.
شاید بتوان یکی از جذاب‌ترین بخش‌های این نمایشگاه را مجموعه «افسانه و ریاضی» دانست. مجموعه‌ای که ترکیبی از افسانه‌های رمزآلود، مینیاتور، نقاشی قهوه خانه‌ای در قالب طرح‌های سورئالیستی است. ویژگی این تابلوها روایت داستان‌های شگفت‌انگیزی از تاریخ اسطوره‌ای است که قدمتی به‌اندازه تصویرسازی ایرانی دارد.
علی‌اکبر صادقی از سال‌های ۱۳۴۰ تا امروز بی وقفه در پی بررسی فرم‌های مختلف هنری بوده تا از این راه دانش جمعی ما را فعال کند و فرهنگ دیداری ما را به عنوان یک ملت گسترش دهد.
صادقی درباره چگونگی شکل گیری علائق هنری خود می‌گوید: شروع جدی کار نقاشی برای من از ۱۵ سالگی بود البته تا پیش از آن نیز نقاشی را دنبال می‌کردم تا جایی که در یکی از مقاطع تحصیلی از شدت تمرین نقاشی در مدرسه مردود شدم. این اتفاق سبب ناراحتی و عصبانیت پدرم شد تا جایی که وسایل نقاشی مرا جمع کرد. من نقاشی را با علاقه ادامه دادم و به حدی ایده در ذهن خود داشتم که مدام می‌خواستم آن را اجرا کنم به همین خاطر بیش از ۱۳ ساعت در روز کار می‌کردم کما اینکه همین امروز نیز با وجود ۸۰ سال سن نزدیک به ۸ ساعت در روز کار می‌کنم و حتی به عشق نقاشی از خواب بیدار می‌شوم.
این نمایشگاه سهم ویژه وی در فرهنگ و هنر مدرن و معاصر ایران دارد که مصادف با جشن ۸۰ سالگی این هنرمند و بیش از ۶۰ سال فعالیت هنری اوست. علاقه‌مندان برای بازدید از این نمایشگاه که تا ۲۵ فروردین ماه سال ۹۷ در موزه هنرهای معاصر برپاست می‌توانند همه روزه به جز شنبه‌ها از ساعت ۱۰ الی ۱۹و جمعه‌ها از ساعت ۱۵ الی ۱۹ از این آثار بازدید کنند.
نظر شما