قدس آنلاین- کمتر از ده روز از آغاز عملیات مهم و سرنوشت ساز ارتش عربی سوریه و هم‌پیمانانش در منطقه راهبردی «غوطه شرقی دمشق» می گذرد. غوطه به معنای نواحی حاشیه‌ای و اطراف شهرهای بزرگ است.
غوطه دمشق به دو بخش غوطه غربی و شرقی تقسیم می‌شود. غوطه غربی از تنگه ربوه دمشق تا مناطق اطراف المزه، کفرسوسه، داریا و معضمیه الشام است. غوطه شرقی از شهر دوما به سوی شرق و جنوب تا اطراف دمشق است و مناطقی مانند زملکا، جرمانا، الملیحه، عقربا، حزه، کفربطنا، جوبر و عربین را شامل می‌شود.
مساحت اجمالی غوطه شرقی دمشق ۳۱۵ کیلومتر مربع است که ارتش سوریه ۲۰۹ کیلومتر از آن را به دنبال عملیات نظامی گسترده طی سالیان قبل آزاد کرد است و گروههای مسلح ۱۰۶ کیلومتر را در چارچوب منطقه کاهش تنش بر اساس گفت‌وگوهای آستانه در کنترل خود دارند.
این مساحت اندک از سوی گروههای مسلح و تروریستی تقسیم شده به طوری که جیش الاسلام بر ۴۲ درصد تسلط دارد، پس از آن جبهه النصره ۲۷ درصد این مناطق را تحت کنترل خود دارد، فیلق الرحمن بر ۲۵ درصد مسلط است اما به دلیل همپیمانی با جبهه النصره نمی‌توان میان مناطق این دو گروه، جدایی قائل شد زیرا هم همپیمان هستند و هم از نظر ایدئولوژییکی هستند و در نهایت احرار الشامنیز بر ۶ درصد مسلط است که شامل شهر حرستا و برخی مناطق اندک پراکنده در داخل غوطه شرقی است.
اما سؤال اصلی اینجاست که در «غوطه شرقی» دمشق چه می گذرد؟ در غوطه شرقی ۴۰۰ هزار نفر سکونت دارند. از آنجایی که غوطه شرقی در امتداد مرکز پایتخت سوریه واقع شده، از اهمیت استراتژیک بالایی برخوردار است. این منطقه همچنین در مجاورت فرودگاه بین المللی دمشق قرار گرفته و از همین روی، طبیعی است که گروههای تروریستی ـ تکفیریِ مورد حمایت محور غربی ـ عربی تمام عزم خود را برای تسلط بر این منطقه راهبردی عزم کرده و با قربانی کردن غیرنظامیان در اندیشه تحقق اهداف شوم خود باشند.
برای درک بهتر اهمیت این منطقه برای تروریست‌ها و حامیان آنها، باید گذری بر تحولات بیداری اسلامی در سایر کشورها در ۷ سال قبل داشت؛ در تونس، مصر، لیبی، بحرین، یمن و ... نقطه ثقل و کانونی انقلاب، «پایتخت» بود و آن هنگام که انقلابیون بر مراکز مهم پایتخت مسلط شدند پیروزی خود و سرنگونی حکومت را اعلام نمودند. در سوریه نیز، بعنوان نمونه‌ای بدلی از انقلاب‌های عربی که دشمنان محور مقاومت از آن برای انحراف در مسیر تحولات بیداری اسلامی استفاده کردند، از همان ابتدا تلاش شد که کنترل دمشق از دست دولت اسد خارج شده و سراسر مناطق این شهر ۸ میلیون نفری را درگیر بحران و آشوب کنند، با این وجود علی‌رغم فراز و فرودهای مختلف، هیچگاه تکفیری‌ها نتوانستند حضور جدی و موثری در دمشق پیدا کنند و همواره عمده مناطق این شهر در دست ارتش سوریه باقی ماند. پس از آن، تروریست‌ها راه چاره را در حضور در مناطق حاشیه‌ای شهر (غوطه دمشق) و نا امن کردن پایتخت از طریق حملات خمپاره‌ای و راکتی یا عملیات‌های انتحاری کور یافتند. از همین باب در همه این سالها تلاش کردند حضور خود را علی‌رغم همه سختی‌ها در این مناطق حفظ کنند تا آنجا که «زهران علوش» رهبر جنایتکار گروهک «جیش الاسلام» که بیشترین تسلط را در غوطه دمشق دارد، حدود ۳ سال قبل در همین منطقه کشته شد با این وجود نیروهایش حاضر به ترک غوطه و عملیات در نقاط دیگر نشدند.
همین اهمیت استراتژیک غوطه باعث شده تا از ابتدای عملیات گسترده ارتش برای پاکسازی این مناطق از لوث تروریست‌ها، حامیان غربی و عربی آنها جنجال گسترده‌ای را به اسم حقوق بشر و نگرانی از جان غیرنظامیان براه بیاندازند. مسئله‌ای که مشابه آنرا در جریان فتنه شام با این گستردگی و حجم تنها در مواردی شاهد بوده‌ایم که رزمندگان محور مقاومت و نظامیان روس و سوری ضربه‌ای کاری بر پیکره تکفیری‌ها وارد کرده‌اند. به تعبیر دیگر باید گفت این جنجال سیاسی و رسانه‌ای که از جانب غرب کلید خورده و نوکران آنها در برخی کشورهای عربی نیز به کمک‌شان آمده اند، نشان از درستی تصمیم و اقدام ارتش سوریه برای پاکسازی غوطه دارد.
در واقع اسد و هم‌پیمانانش می‌دانند آن زمان می توانند از پایان جنگ بین المللی در سوریه و ثبات حکومت سخن بگویند که خیال شان از امنیت پایتخت کاملا راحت باشد و دیگر شاهد خطراتی مانند حمله به هواپیماهای حاضر در فرودگاه دمشق، حمله خمپاره‌ای به مناطق مختلف شهر و بمب گذاری در گذرهای شلوغ و پرتردد، نباشند و این مهم ممکن نیست جز با پاکسازی حاشیه شهر دمشق.
اگرچه غوطه شرقی دمشق یکی از مناطق کاهش تنش در سوریه بر اساس توافق آستانه است که مناطقی که داعش و جبهه النصره در آن قرار دارند از این توافق مستثنی است اما مقامات سوری، گروههای مسلح را به نقض توافق و هدف قرار دادن محله های دمشق و حومه آن با موشک و خمپاره متهم می‌کنند و این عدم پایبندی به تعهدات و داشتن معیارهای دوگانه، سیاست دائمی غربی‌ها به عنوان حامیان پیدا و پنهان تروریست‌های تکفیری است.
آنها در حالی اکنون نگران بی گناهان اعم از زنان و کودکان در غوطه شرقی شده اند که در ۳ سال گذشته با حمایت تسلیحاتی و رسانه‌ای آنها، شنیع‌ترین جنایت‌های تاریخ معاصر در «یمن» توسط ائتلاف سعودی رخ داده است و آنها دم فروبسته‌اند. ضمن آنکه نجات غیر نظامیان موجود در این منطقه که توسط گروه های مسلح به عنوان سپر انسانی مورد استفاده قرار می‌گیرند، یکی از اهداف ارتش سوریه برای پاکسازی این مناطق است.
بی شک «غوغای غربی‌ها» بر سر «غوطه شرقی» نشان از درستی عملیات پاکسازی این مناطق و کوبیدن آخرین میخ ها بر تابوت تروریست‌ها دارد.
*منتشر شده در ویژه نامه بیت المقدس روزنامه قدس
نظر شما