قدس آنلاین-بر اساس مستنداتی که تا امروز به دست آمده یکی از چهره‌های اصلی و همیشه در صحنه پروژه «یوز ایرانی» بوده است. او در سال ۹۲ به همراه تعدادی از مدیران همکار سازمان محیط‌زیست در پرونده صیانت از «یوزپلنگ ایرانی»، رئیس برنامه عمران سازمان‌ملل- گری لوئیس- و گروهی از مدیران مؤسسه «قوچ‌های وحشی آمریکا» و بنیاد «میراث ایران» در انجمن سلطنتی انگلیس، در یک گردهمایی ویژه و در غیاب مسئولان جمهوری اسلامی ایران ، جمع شده و درباره مسائل زیست‌محیطی کشورمان به ارائه طرح و نظریه پرداخته اند!  ... اینکه همیشه از آسمان و با چتر پشت مواضع ما فرود بیایند، اینکه فقط مأمورهای تربیت شده در سرویس های اطلاعاتی باشند، نشان، علامت و شاخ و دُم داشته باشند و حرفه اصلی شان نظامی گری باشد و جاسوسی، دستِ کم مالِ داستانها و فیلمهای ۵۰ سال قبل است. سالهای سال است که جاسوس ها به اقتضای تغییرات سریع جامعه بشری، تغییرماهیت داده اند. آنقدر که گاه نه تنها از دیدگاه مردم بلکه از دیدگاه خودشان هم جاسوس به حساب نمی آیند! جاسوسهای مدرن و پسامدرن امروزی، پس از لو رفتن نیز، انسانهای قابل احترامی به نظر می رسند که اگرچه نمی توانند دو یا سه سازمان جاسوسی معروف دنیا را برای شما نام ببرند اما عضو دهها و بلکه صدها «ان جی او»، کمپین و نهاد رسمی و غیر رسمی حقوق بشری، رعایت حقوق حیوانات، حفاظت از محیط زیست و ... هستند. آنها بیشتر از شما برای حق و حقوق از دست رفته تان دل می سوزانند!

قمار و جاسوسی

سه تابعیتی بودنش را لابد تا به امروز و پس از درج خبر «دستگیری جاسوسان محیط زیست» شنیده اید. «مراد طاهباز»   که چند روزی است با عنوان «مراد موشه طاهباز» از او نام می برند، یک تاجر بین‌المللی و از شرکای تجاری رژیم صهیونیستی است. سایت «مشرق»   یک هفته پیش نوشت: «طاهباز در ۳ شرکت Empire Resorts Inc، MT Capital LLC و Americas Partners LLC  عضو هیات‌مدیره و مدیرعامل بوده است. شرکت «امریکاز پارتنرز» که طاهباز از شرکای اصلی و زمانی مدیر آن بود، در سرزمین‌های اشغالی به فعالیت ساخت مجموعه‌های تفریحی و... مشغول است».  منظور «مشرق» از سه نقطه ای که بعد از کلمه «تفریحی» گذاشته و در واقع ماجرا را شطرنجی کرده است، بدون شک کلمه «قمار» است. پیش از این و در آبان ماه امسال برخی سایتهای خبری از جمله «تسنیم» در معرفی یک شرکت فعال در امور محیط زیست، «طاهباز» را اینگونه معرفی کرده بودند: «علاوه بر سابقه ساخت‌وساز در کشورهای آمریکا و رژیم صهیونیستی، مدیریت و توسعه قمارخانه‌های آمریکا را هم در کارنامه فعالیت‌های خود دارد»!

شکارچی یا کارشناس؟

سایت هایی که از سوابق «مراد طاهباز» نوشته بودند برای اثبات ادعاهای خود سند و مدرک تصویری هم رو کرده و اضافه کرده بودند چنین فردی، بدون هیچ تجربه پژوهشی در زمینه محیط زیست، درجلسه کمیته راهبردی حمایت از یوز ایرانی در سازمان حفاظت محیط زیست، صدرنشین جلسه بوده است. این صدر نشینی با عنوان عضو هیئت مدیره «موسسه حیات وحش میراث پارسیان» انجام شده بود و حتی همین حالا اگر شما به سایت این مؤسسه خصوصی مراجعه کنید نام او را در فهرست اعضای هیئت مدیره اش می بینید. این را هم اضافه کنیم که سازمان ملل از مدتی پیش حمایت خود را پروژه یوز ایرانی برداشته و قرار بود همین مؤسسه تنها پشتیبان یوز ایرانی باشد!   نکته آخر اینکه در میان اسناد ارایه شده از فعالیت های «طاهباز» این مورد هم دیده می شود: «از علاقه‌مندان به شکار است ... در سمیناری درباره شکار قوچ ایرانی - در لاس‌وگاس - شرکت کرده و راه‌های شکار در ایران و نیز ارسال شاخ و لاشه شکار به آمریکا را برای حضار آمریکایی شرح داد...».

جاسوسی زیر چشمی

خب... تا اینجای مطلب که خبری از جاسوسی نیست و «طاهباز» فقط یک تاجر بین المللی، اهل شکار و  قمارخانه ساز است که فعالیت های محیط زیستی هم می کند. ماجرا اما وقتی جالب می شود که بدانید «طاهباز» و همکارانش در پروژه حمایت از یوز ایرانی، زیر نظر «کاووس سید امامی»، بیشتر از اینکه نگران این جانور و زیستگاههایش باشند، زیر چشمی، سایت های موشکی کشورمان را می پاییدند!  یعنی در حالیکه تحقیقات پروژه حفاظت از یوزپلنگ آسیایی در سال های پیش نشان می داد، تمرکز یوزپلنگ در پناهگاه حیات وحش «نایبندان» وجود دارد و  دوربین‌های این منطقه تصویر بیش از ۱۲۰ یوزپلنگ آسیایی را ثبت کرده بودند، در پروژه‌ای که دولت یازدهم و دوازدهم در اختیار موسسه حیات‌وحش میراث «پارسیان» قرار داد، تمام هزینه‌ها و مراقبت ها و پژوهش ها در منطقه «خارتوران» انجام شد! پس از دستگیری تیم «کاووس سید امامی» و اعترافات مهم «طاهباز» بود که همه متوجه شدند، متولی پروژه تحقیقی در باره یوز پلنگ آسیایی در واقع، محیط زیست را بیخیال شده و در اطراف یک سایت موشکی پرسه می زده است!

همکاری ویژه

«طاهباز» بر اساس مستنداتی که تا امروز به دست آمده یکی از چهره‌های اصلی و همیشه در صحنه پروژه «یوز ایرانی» بوده است. او در سال ۹۲ به همراه تعدادی از مدیران همکار سازمان محیط‌زیست در پرونده صیانت از «یوزپلنگ ایرانی»، رئیس برنامه عمران سازمان‌ملل- گری لوئیس- و گروهی از مدیران مؤسسه «قوچ‌های وحشی آمریکا» و بنیاد «میراث ایران» در انجمن سلطنتی انگلیس، در یک گردهمایی ویژه و در غیاب مسئولان جمهوری اسلامی ایران  ، جمع شده و درباره مسائل زیست‌محیطی کشورمان به ارائه طرح و نظریه پرداخته اند! اگرچه برخی سایتها  می گویند نخستین‌بار فروردین ۹۴ فردی به نام «سام خسروی‌فرد»، فعال محیط‌زیست و دانشجوی دکترای این رشته که ساکن هلند است، به صورت علنی از روابط موسسه «مراد طاهباز» با سازمان محیط‌زیست حرف زد اما اگر به روزنامه کیهانِ ۱۱ اسفند ۱۳۹۳ مراجعه کنید در مقاله ای با عنوان «مجوز شکار یا جمع آوری اطلاعات؟» می خوانید: « ... در ماجرای بی‌توجهی به سابقه ضد امنیتی «دیوید لیلین» و «مراد طاهباز»، مهم است که بدانیم که هدف از همکاری‌های ویژه چنین افرادی در برنامه‌های محیط زیستی کشورمان چیست؟ آیا طبیعی است که فرض کنیم تاجری همچون «مراد طاهباز» پول هنگفتی را به امر حفاظت از گونه‌های نایاب حیات وحش ایران اختصاص داده و در عین دلسوزی برای آینده محیط زیست ایران به تجارت کلان با مهم‌ترین دشمن ایران نیز می‌پردازد»؟

جاسوس می بارد

آن طور که گذشته زندگی «طاهباز» و «سید امامی» نشان می دهد، بعید است آشنایی شان با یکدیگر اتفاقی یا فقط مربوط به یک پروژه نفوذ و جاسوسی در ایران باشد. «مراد طاهباز» فرزند فردی به نام «قاسم طاهباز» است که در زمان پهلوی هم نماینده مجلس شورای ملی و هم سناتور بود. جالب این که  پدر «کاووس سید امامی» نیز نماینده مجلس و همدوره با پدر «مراد طاهباز» است. قاسم طاهباز از مدیران ارشد موسسه کیهان در دوران پهلوی بود که در سال ۱۳۴۰ مدتی نشریه فرانسوی زبان کیهان به نام «اوریان پانوراما»  و همچنین مجله «زن روز» را مدیریت می کرد. طاهباز البته پس از انقلاب در کنار کارهای تجاری اش مدیریت روزنامه «کیهان سلطنت» طلب را در لندن به عهده داشت. حالا اگرچه «کاووس سید امامی» با خودکشی بسیاری از حرفها را با خودش به گور برده است  ، شاه مهره اش - مراد طاهباز-  اما ظاهراً لب باز کرده و و اقعیت های مهمی را روی دایره ریخته است. جاسوس سبز چه بقیه حرفهایش را بگوید و چه نگوید، ما می دانیم که جاسوسها از در و دیوار دنیای امروز روی سرمان می بارند. امروز اگر مشکل یوز ایرانی را حل نکردند، فردا لابد برای کمک به مبارزه با خشکسالی می آیند!