قدس آنلاین-بررسی رفتارهای فرانسه در طول چهار دهه اخیر و بخصوص در طول مذاکرات هسته‌ای و پس از آن نشان می‌دهد آن‌ها به عنوان بازوی راست آمریکا همواره سعی کرده‌اند مطالبات و خواسته‌های آمریکا در قبال ایران را بیان و در جهت تحکم و اعمال فشار جهت تحقق آن‌ها تلاش کنند.
از طرفی دیگر، آن‌ها به خاطر تعهداتی که به رژیم غاصب صهیونیستی دارند، برای مبارزه با انقلاب اسلامی و حمایت از گروه‌های تروریستی و ضد انقلاب، از هر گونه تلاش و مساعدتی دریغ نکرده‌اند.
نقطه عطف دشمنی فرانسه با ایران در طول مذاکرات هسته‌ای است که با بر عهده گرفتن طرف خشن و سخت سعی کردند فشار بر ایران را افزایش و محدودیت‌های بیشتری را در برجام برای ایران که مدنظر آمریکا بود، اعمال کنند. آن‌ها پس از ریاست جمهوری ترامپ، نه تنها از مواضع او در قبال ایران حمایت کردند، بلکه با لحنی صریح و گستاخانه‌تر خواسته‌های او را در برابر ایران فریاد زدند و در طول یک سال اخیر هفته‌ای نبود که درباره توان موشکی ایران و تضعیف آن سخن گزاف و بیهوده‌ای سر ندهند.
این گستاخی‌ها تا آنجا ادامه پیدا کرد که وزیرخارجه فرانسه پیش از سفر به ایران به صراحت اعلام کرد که برای سرمایه گذاری و تحکیم روابط به ایران سفر نخواهد کرد، بلکه هدف اصلی او از این سفر این است که خواسته‌های آمریکا را درباره برجام و مسائل موشکی به طرف ایرانی منتقل کند و از این رهگذر میزان تحکم آمریکا و فشار بر ایران را درباره موضوع موشکی و مسائل منطقه‌ای افزایش دهد. او حتی در طول این سفر بدیهیات و آداب اولیه دیپلماسی را نیز رعایت نکرد و در گفت‌وگو با رئیس جمهور ایران با نشستن به شیوه‌ای غیر صحیح و به دور از شأن، به رئیس جمهور کشورمان اهانت کرد. اگر چه طبق آنچه گفته می‌شود در طول مذاکرات و گفت‌وگوهای انجام شده در طول این سفر، طرف ایرانی نیز در لفافه انتقادهایی را به رفتارهای خصمانه و دوگانه فرانسه در قبال ایران اعلام کرده است، اما توقع می‌رفت که اولاً اجازه سفر به وزیرخارجه فرانسه برای سفر به ایران داده نمی‌شد و یا حتی این سفر را به تأخیر می‌انداختند و دیگر اینکه به صورت صریح انتقاداتی به رفتارها و سخنان فرانسه در قبال ایران صورت می‌گرفت؛ زیرا هرچه ایران در مسائل منطقه‌ای در طول چند سال اخیر با قدرت و اقتدار ظاهر شده است، اما در روابط دیپلماسی با غربی‌ها کوتاهی‌های زیادی رخ داده است که ادامه این روند موجب خواهد شد علاوه بر اینکه به چهره ایران در صحنه بین الملل لطمه وارد شود، اروپایی‌ها و بخصوص کشورهای فرانسه، انگلیس و آلمان نیز در بیان اعمال فشار بر ایران گستاخ‌تر شوند.