قدس آنلاین- گروه استانها- طیبه قاسمی: در هر شهری در خصوص فعالیت دست فروش ها نظرات متفاوتی وجود دارد، وقتی به آنها از دید تهیه لقمه نانی اندک نگاه می کنی بودنشان ایرادی ندارد اما وقتی از منظر شهری و معضلاتش آنها را رصد کنی نبودنشان را بهتر می دانی، درباره بودن یا نبودن آنها در سطح شهر و محله های مختلف صبح زود کنار پارک کیانشهر از دو عابر پیاده می پرسم نظرشان چیست؟ مهرداد کیانی در جوابم می گوید: باید جای مخصوصی برای آنها تهیه شود تا هم به کاسبی خود برسند و شهر هم از لحاظ ایمنی و پاکی و زیبایی دچار مشکل نشود به نظر من وجود دست فروش ها در مرکز شهر شرایط ناامنی برای خانواده ها ایجاد می کند چون شلوغی این بازارها برای کسانی که کیف قاپ هستند فرصت خوبی است و از سویی هم همه آدمها رفتار مناسبی ندارند.

نان سفره مردم را نبرید

اما مهران کیانی عقیده دارد: در شرایط فعلی جامعه و افزایش تعداد بیکاران و تورم نان درآوردن کار سختی است و برای زیبایی نمی توان نان یک عده را برید، او تاکید می کند: شما نمی توانید عدم درآمد زایی یک جوان برای خانواده یا یک پدر برای فرزندانش را نادیده بگیرید مگر اینکه قبل از آن برای آنها راه حل ها موثر ازجمله ایجاد یک مکان به مراتب بهتر را در نظر بگیرید، که این کار در مورد دست فروشان نادری انجام نشد و بازار داغ مرکزی را به جایی برده اند که سالی یکبار مشتری ندارد.

یکی از دست فروشان خیابان امانیه در گفتگو با خبرنگار قدس آنلاین می گوید: خیلی وقت است کیف مردانه و لوازم ریز می فروشم با کار کسی کار ندارم و کسی هم به من پیله نکرده، وقتی به او می گویم آیا رفتار ماموران شهرداری با شما مناسب است؟ می افزاید: چند وقت پیش یکی از همکارانم توسط ماموران شهرداری کتک خورد و از آن روز هم دیگر نیامده، در کل همه مامورین شهرداری یک برخورد ندارند، بعضی از آنها برای یک تکه جا پول می گیرند و دیگر کاری ندارند چه کار می کنی تا ماه بعد، اما بعضی هم برایشان فرقی ندارد همه را جمع می کنند عده ای هم اصلا کاری با ما ندارند. فقط عده ای را می ترسانند که درست کاسبی کنند و برای کسی ایجاد مزاحمت نکنند.

هزینه برای جای دست فروشی

اما در بازار بزرگ نادری یک زن دست فروش معتقد است اگر به ماموران شهرداری هزینه زمینی که نشسته و دست فروشی می کنیم را بدهیم کاری با ما ندارند ولی اگر پول ندهیم تمام دنیا جمع شوند نمی گذارند بساط کنیم خوب اگر این کار قانونی و درست نیست چرا با دادن هزینه مجاز می شود؛ کار کردن ننگ نیست، از نظر ارگان های دولتی غیر قانونی است چون حق خیابان نداده ایم اگر پول این قسمتی که بار می ریزیم بدهیم دیگر خیالی نیست کارمان قانونی می شود.

شهرداری حق رواج دست فروشی را ندارد

درباره مباحث بالا یکی از اعضای شورای شهر به خبرنگار قدس آنلاین دست فروشی را به طور کل غیرقانونی می داندو عنوان می کند: شهرداری حق ندارد دستفروشی را رواج دهد و یا اینکه مجوزی برای این کار صادر کند، برخی از افراد از اجرائیات شهرداری مبلغی از دستفروشان می‌گیرند و برای آنها امنیت شغلی ایجاد می‌کنند تا به دستفروشی خود ادامه دهند و گرنه شهرداری به هیچ وجه مجوز نمی‌دهد و پولی هم دریافت نمی‌کند چون این کار غیر مجاز است.

یکی از فیلمهای کتک خوردن دست فروش ها مربوط به اهواز است

محمد رضا ایزدی در پاسخ به خبرنگار قدس آنلاین مبنی بر اینکه با نظر به فیلمی که در فضای مجازی از برخورد مامور شهرداری با یک دستفروش منتشر شده بود برخورد ماموران با دستفروشان چگونه است؛ توضیح می دهد: درگیری و برخورد سلبی را با دستفروشان صحیح نمی‌دانیم چون مسکنی دردآور است ما باید در پی درمان این مسئله باشیم و شرایط و زیرساخت برای انتقال آنها را فراهم کنیم، و این کار منوط به احداث بازارچه ها و جابجایی آنان است کاری که درباره بازارچه صدف انجام داده ایم البته این خود پروسه زمانی می طلبد.

۲۳ بازارچه که سد معبرند

او در پاسخ به اینکه در شورای جدید چه راهکارهایی برای نظم بخشیدن و سرو سامان دادن دست فروشان انجام شده اظهار می کند: ما ۲۳ بازارچه داریم که علاوه بر سد معبر بودن از لحاظ بهداشتی نیز بسیار نامناسب و برای مردم آن اهالی دردسرساز شده اند، آنها از این مسئله شاکی اند.

این عضو شورا درباره دستفروش ها، سد معبر و مزاحمت هایی که برای منازل و مغازه های حوالی ایجاد می‌کنند که از جمله آن می توان بازارچه صدف در آخر آسفالت، کوی جمهوری، بازارچه کیان، بازارچه زرگان کوی ملت را نام برد؛ توضیح می دهد: در سیاست برنامه ریزی کاری شهردار است که ابتدا به ساکن بازارچه هایی احداث و زیرساخت‌هایی برای آنها ایجاد کند تا دست فروشان را به آنجا انتقال دهد.

او با اشاره به این که اگر این کار صورت نگیرد دو پیامد ناگوار در خود دارد؛ اظهار می کند: جمع‌آوری این دست فروشان به صورت قهری موجب درگیری های بسیار شدید می‌شود و از لحاظ امنیتی کار صحیحی نیست، از سوی دیگر بیکار شدن گروه زیادی از این افراد که از راه دست فروشی  امرار معاش می‌کنند و زندگی، زن و بچه دارد مسئله دردآوری است، اما این دست فروشان باید ساماندهی شوند.

ایزدی در رابطه با دست فروشان نادری و نحوه انتقال آنها نیز بیان می کند: در مورد آنها شرایط فرق می کرد آنها در مرکز شهر بودند و فضای زیادی در اطراف آن نبود تا این دست فروشان به آنجا منتقل شوند، مجبور شدند عده ای از آنها را به صورت قهری ببرند ویا مدت زمان زیادی برای انتقال شان صرف می شد تا آنها را منتقل کنند، اما در جاهای دیگر این مکان هست در کنار همان بازارهای روز یا بازارچه ها مکانی تعبیه شود تا دست فروشان از نابسامانی در آیند.

این مقام مسئول در پاسخ به این سوال که با توجه به اینکه سرمایه یک دستفروش تمام آن چیزی که شهرداری ضبط می‌کند، آیا امکان برگشت سرمایه آنها وجود دارد؟ اذعان می کند: اگر به شهرداری مناطق مراجعه کنند و تعهد دهند وسایل خود را تحویل می‌گیرند، البته نه به صورت دراز مدت، بلکه روزی که وسایل آنها جمع آوری شده باید اقدام کنند و وسایل خود را پس بگیرند. ضمن اینکه باید به شهرداری منطقه ای که در آنجا دست فروشی کرده اند بروند.

شهردار کلانشهر اهواز در این مورد حاضر به گفتگو نشد.

با توجه به اهمیت این معضل در استان خوزستان و گستردگی و دوسویه بودن دست فروشی بهتر آن است مسئولان قبل از اینکه با یک دست فروش برخورد های سخت داشته باشند و یا تمام سرمایه آنها را که گاهی کل زندگی این افراد است توقیف کنند، راه حلی پیدا کنند که به قول معروف نه سیخ بسوزد و نه کباب.