قدس آنلاین- گروه استانها- بتول صادقی؛ باز هم اسفند و چرخش روزگار، روزهایی پر از شور و شوق که تقویم می کنند دیروز وامروزمان را

 خوب یا بد گذشت. چهارفصل را پشت سرگذاشتیم و یکبار دیگر تقویم عمرمان ورق خورد اما، چه کردیم در روزهایی که گذشت؟ چند روز خوش را گذراندیم و چند کار ناتمام را به انجام رساندیم؟

 نکند بی تفاوت گذشته باشیم ازچشم های منتظر کودکانی که با وزنه های شیشه ای شان به قدم های ما، در خیابان ها چشم دوخته بودند!

نکند برآورده نکرده باشیم آرزوهای کودکان دست فروش پشت چراغ قرمزهای شهرمان را!

نکند بی تفاوت گذشته باشیم از اشک های پدران و مادران(پیران کلاس زندگیمان) که اسیر خانه سالمندانند! که اگر اینگونه گذشته است بهار دیگر بهار نیست و در زندان تکرار و روزمرگی اسیریم!

 نکند احساس چشم های منتظر را جور دیگری تعبیر کرده باشیم که اگر اینگونه است پائیز دیگر غم انگیز نیست و چون شمعی نحیف تاراج دست بادیم!

فراموش نکنیم زندگی حکم یک سلف سرویس را دارد! همه نوع رخداد، فرصت، موقعیت، شادی و غم، در برابر ما قرار دارد که مواجه شدن با هر کدام از اینها روزهای زندگیمان را تشکیل می دهند، نباید فراموش کرد که جدای از همه حساب های بانکی مان، حساب بانکی  زندگیمان نیز نیاز به ذخیره دارد.

 چه خوب است برای پر کردن این حساب نقره داغ کنیم روزمرگی ها را! اما و اگرها را پشت حصار بهانه گیری ها جا بگذاریم! به دل نگیریم هیچ کنایه ای را! خودمان را رها کنیم از من ها و ماه ها! تبسم را بر گوشه لب ها بنشانیم و خنده را میان چشم ها.

چه خوب است در این روزها برای مرحم گذاشتن بر آلام بیماران و دردمندان پیشقدم شویم و ازحصار تن به قلب شهر شال و کلاه کنیم و دست مهربانیمان را بر شانه  های منتظران همنوع بگذاریم!

 به راستی که باید دنیایی به دور از دغدغه و خیال داشته باشیم تا بتوانیم در این هیاهوی زندگی و روزمرگی با خیالی آرام و آسوده با دستانی پر مهر و قلبی سرشار از عشق و به دور از کینه و نفرت از قراردادن هزاران گره در کنار هم به جای گره دادن به کار دیگران دنیایی زیبا و رنگارنگ بسازیم، دنیایی پر از گره اما، به دور از کینه، پر از عشق اما، به دور از نفرت. پر از خیال اما، لبریز از آرامش.

 دنیایی پررنگ و نشاط اما، به رنگ سادگی. دنیایی که تار و پودش با دستان هنرمندانه ما  به ظرافت عشق به هم گره می خورد. دنیایی رنگارنگ اما، به رنگ یکرنگی.

 ای کاش ما آدم ها در این دنیای رنگارنگ بتوانیم همیشه به رنگ یکرنگی باشیم چرا که؛

 سربلندی گر تو خواهی در جهان یکرنگ باش

 قالی از صد رنگ بودن زیر پا افتاده است.