قدس آنلاین –گروه استانها-حسین سپاهی: شاید معلولیت برای اکثرمردم محدودیت بشمار رود اما برای برخی افراد، نه تنها معلولیت محدودیت نیست بلکه باهدف و تلاش می توان از سختی های زندگی و مشکلات معلولیت گذشت.

سلامتی از مهمترین نعمت های خداوند محسوب می شود که بسیاری از مردم گاهی ارزش این نعمت را به خوبی درک نمی کنند و به راستی گذران زندگی بدون برخورداری از نعمت سلامتی بسیار مشکل است.

امروزه نابینایان و معلولان بسیاری را می‌شناسیم که در تمام عرصه‌های مختلف زندگی می درخشند و وجود این افراد ثابت کرده نابینا کسی نیست که نمی تواند ببیند بلکه نابینا کسی است که دلی روشن و همتی والا دارد.

اشتغال ، مطالبه دوخواهر نابینا و تحصیلکرده

هرگاه معلول یا نابینایی را در کوچه و خیابان ها می بینیم پیش خود می پنداریم بدون شک قرارگیری در موقعیت آنها  برایمان دشوار است ، با این حال هستند معلولان و نابینایانی که هر روز با مشکلات فراوانشان دست و پنجه نرم می کنند اما همانند افراد سالم حتی با انگیزه ای والاتر به زندگی ادامه می دهند. در فنوج که از توابع سیستان و بلوچستان است خانواده ای زندگی می کنند که ۴ دختر و پسر معلول و نابینا اما تحصیلکرده دارند.

خدیجه شیرانی یکی ازاهالی فنوج که دارای مدرک لیسانس حقوق از دانشگاه آزاد میبد یزد است. او از بدو تولد اما دلی دارد که پشت چشمهای بسته می تواند دنیارا به زیبایی دیده های بینا ببیند. 

شیرانی در گفتگو با خبرنگار ما می گوید: ۹ خواهر وبرادر هستیم که من و خواهرم  نابینا و دو برادرم دارای معلولیت عقب ماندگی ذهنی هستند.

وی با بیان اینکه تحصیل خود را از ۲۰ سالگی در شهرستان یزد شروع کرد گفت:بدلیل اینکه درآن زمان امکاناتی برای نابینایان دراستان سیستان وبلوچستان وجود نداشت و پدرم که حامی من و خواهرو برادرانم بود کارمند بود و بار مشکلات من و خواهر و برادرانم را بدوش می کشید تصمیم گرفت به شهرستان یزد برویم و در سال۱۳۷۵ جهت ادامه تحصیل به شهرستان یزد رفتیم.

شیرانی افزود :اشتغال، تحصیل،  نوع نگاه برخی افراد جامعه، حمل و نقل عمومی و نامناسب بودن اماکن شهری و ... بخشی از مشکلات ما نابینایان هستند ، مشکلاتی که دست و پنجه نرم کردن با آنها سخت است و تنها با اراده قوی، شدنی است.

این نابینا گفت : دارای مدرک تحصیلی  کارشناسی حقوق هستم و می توانم بعنوان  مشاور حقوقی در هر اداره دولتی مشغول بکار شوم متاسفانه  مسوولین در سیستان و بلوچستان  هیچگونه توجهی به  نابینایانی همانند من و خواهرم ندارند.

وی گفت: من هر  روز با خط واحد از شهرستان یزد به شهرستان میبد ۹۰کیلومتر رفت و برگشت را جهت ادامه تحصیل در دانشگاه آزاد میبد طی می کردم  تا بتوانم  لیسانسم را بگیرم که موفق شدم و مدرک خود را با هزاران مشقت توانسم اخذ کنم اما متاسفانه هیچ اداره ای ما را جذب نمی کند آیا در استان سیستان و بلوچستان مسوولین نمی توانند ما دو خواهر را در اداره ای بکار بگیرند؟و آیا هر استان برای جذب نابینایانی همچون من و خواهرم سهمیه ای ندارند و یا اینکه رابطه ای عمل کرده و ضابطه را کنار گذاشته اند.

شیرانی گفت: با توجه به استعداد و پشتکاری که داریم مسوولین دولتی استان و کشور باید به ما دو خواهر نابینا بها داده و برای اشتغال ما چاره اندیشی نمایند اما متاسفانه  به ما نابینایان با دید افرادی ناتوان نگاه می کنند که این باعث رنجمان می شود.

 وی از مسوولین خواستار توجه در زمینه اشتغال به نابینایان شد و گفت: بکارگیری نابینایان درمشاغلی که متناسب باتوانایی آنهاست می تواند کمک بزرگی باشد که گوشه ای از مشکلات ما نابینایان را حل کند جا دارد در زمینه اشتغال ما نابینایان چاره اندیشی شود.

مریم شیرانیدیگر عضو نابینای این خانواده به خبرنگار قدس آنلاین گفت : لیسانس زبان ادبیات فارسی از دانشگاه آزاد یزد را دارم من هم از مادرزادی نابینا بوده ام.

وی گفت:بدلیل مشکلات و نبود امکانات برای نابینایان در استان سیستان و بلوچستان  به ناچار به یزد رفته و از ۲۵ سالگی شروع به ادامه تحصیل در شهرستان یزد کردم و خوشبختانه به لطف خداوند توانستم مدرک کارشناسی را بگیرم.

شیرانی افزود:با توجه به اینکه به سختی مدرکم را گرفتم متاسفانه هیچ شغلی ندارم. در دانشگاه توانستم بعد از گزینش در تلفنخانه مشغول به کار شوم اما متاسفانه بعد از مدتی از این کار خارج شدم که دیگر هیچ شغلی ندارم و مسوولین هیچ اقدامی در زمینه اشتغال معلولین بخصوص نابینایان در استان سیستان و بلوچستان ننمود اند.

وی بیان کرد:بیکاری یکی از مهمترین معضل پیش روی نابینایان است که جا دارد در راستای اشتغال وآموزش مهارت‌های فنی و حرفه‌ای به نابینایان و تحصیل آنها اقداماتی از سوی دولت صورت گیرد.در حال حاضر نابینایان زیادی با مدارک تحصیلی عالی با توانایی‌های بالا اما بیکار هستند  و از آنها در محیط‌ های کاری استقبال نمی‌شود. 

وی در پایان خاطرنشان کرد: باید دید جامعه نسبت به نابینایان تغییر کند؛ چرا که نابینایان و معلولان همانند افراد دیگر جامعه از حق و حقوقی برخوردارند که نباید از آن گذشت بلکه باید امکاناتی راحت و دور از دغدغه برای آنها فراهم شود که مهمترین آن  تحصیل و اشتغال است.

استمداد دو خواهر نابینا از مقام معظم رهبری

این دو خواهر نابینا برای حل مشکلات خود تصمیم گرفتند که با نوشتن نامه ای از  مقام معظم رهبری کمک بگیرند. متن این نامه را در ادامه می خوانید:

حضرت آیت الله خامنه ای

رهبر معظم انقلاب اسلامی

سلام علیکم :

با احترام و عرض ادب ما دو خواهر نابینا از سیستان و بلوچستان شهرستان فنوج ساکن یزد که از سن ۲۰و۲۵ سالگی مشغول به تحصیل شده ایم که لیسانس حقوق و زبان و ادبیات فارسی را از دانشگاه های ازاد میبد و یزد اخذ که متاسفانه  با توجه به استعدادی که داشته و داریم  به هر اداره ای که جهت  اشتغال مراجعه می کنیم  متاسفانه از جذب ما امتناع می ورزند.

لذا با توجه  باینکه ما ۹ خواهر و برادر  هستیم، دو برادرمان معلول و عقب مانده ذهنی هستند و ما دو خواهر نابیناییم و پدرمان یک بازنشسته بیش نیست که جهت امرار معاش با مشکل  شدید مواجه و حقوق یک بازنشسته  جوابگوی ۱۱نفر نیست به عنوان دو نابینای دختر با مدارک تحصیلی لیسانس حقوق و زبان ادبیات فارسی از آن مقام  معظم تقاضای استمداد داریم دستور فرمایند ما را در ادارات دولتی جذب نمایند.