به گزارش قدس آنلاین، یکی از حاشیه هایی که باشگاه تراکتورسازی در سال های اخیر همواره با آن دست به گریبان بوده به موضوع جذب نفرات سرباز برمی گردد. اینکه در هر پنجره نقل و انتقالات چند بازیکن بدون هیچ ممنوعیتی تیم های خود را رها کرده و به عنوان سرباز به تراکتورسازی می روند، صدای بسیاری از اهالی فوتبال را در آورد. نمونه آخرش هم نیم فصل لیگ هفدهم بود که با باز شدن پنجره نقل و انتقالاتی تراکتور مسئولان این باشگاه به جذب نفرات کلیدی تیم هایی مثل ذوب آهن، سیاه جامگان، بادران و ... اقدام کردند.
به خدمت گرفتن تعداد زیادی از بازیکنان سرباز بدون اینکه باشگاه های تحت قرارداد آنها خبر داشته باشند، صدای بسیاری از مسئولان فوتبال کشور و به خصوص باشگاه ها را در سال های اخیر در آورده است و باعث شده جنگ های رسانه ای متعددی ایجاد شود.
البته که با توجه به قوانین مصوب در کشور ما بازیکنان سرباز حتما باید خدمت خود را در یک باشگاه نظامی سپری کنند و با توجه به اینکه تراکتورسازی تنها تیم نظامی حاضر در لیگ برتر است راهی جز اینکه بازیکنان برای گذراندن سربازی شان به تبریز بروند، وجود ندارد اما شاید دیگر نیازی به هیاهوهای گذشته در این خصوص نباشد.
مساله اصلی در این باره تعامل باشگاه های دیگر با تراکتورسازی برای در اختیار گذاشتن سربازان است؛ اگر باشگاه هایی که نفرات سرباز دارند بدانند که بازیکن شان باید به تراکتورسازی برود و بعد از خدمتش برگردد مشکلی وجود ندارد و در آن صورت این تعامل به سود دو باشگاه و بازیکن است.
از سوی دیگر در سال های گذشته کم نبودند بازیکنان سربازی که برای گذراندن خدمت شان راهی تراکتورسازی شدند و نتوانستند کارآیی قبل را داشته باشند. این بازیکنان اکثرا با قراردادهای کوتاه مدت راهی تراکتور می شوند و مدت زیادی طولانی در اختیار باشگاه نخواهند بود. از سوی دیگر چون اکثرا با باشگاه های قبلی خود قرارداد دارند، امیدی برای تمدید قرارداد بعد از خدمت سربازی برایشان وجود ندارد. در نتیجه در اکثر مواقع این بازیکنان نمی توانند خواسته های کادرفنی و هواداران را برآورده کنند و حاشیه های جدیدی درست می شود. نمونه این اتفاق هم امید عالیشاه بود که با حواشی فراوان خدمتش را در تراکتورسازی سپری کرد و به پرسپولیس برگشت.
در این بین البته بودند بازیکنانی که به عنوان سرباز در تراکتورسازی کار کردند و جزو بهترین نفرات تیم بودند. در همین نیم فصل دوم لیگ هفدهم نفراتی نظیر پهلوان، مهدی پور، اسماعیلی فر، شربتی و ... جزو بهترین نفرات تراکتورسازی بودند و نمی شود از نقش تاثیرگذار آنها به سادگی عبور کرد.
با همه شرایط موجود اما به نظر می رسد مسئولان باشگاه تراکتورسازی خودشان نیز به این باور رسیده اند که اتکای باشگاه خود به نفرات سرباز را کمتر کنند. اینکه در نقل و انتقالات فقط به دنبال جذب نفرات سرباز باشند، می تواند مشکلات بعدی ایجاد کند و به همین خاطر احتمالا از نقل و انتقالاتی تابستان سال جاری دیگر شاهد جذب سربازان پرتعداد نخواهیم بود.
از سوی دیگر الیاسی، مدیریت جدید باشگاه تراکتورسازی نیز خود علاقه ای به جذب سربازان پرتعداد ندارد و دیگر اینطور نخواهد بود که اکثر سهمیه های لیگ برتری با این بازیکنان پر شود. البته این موضوع منافاتی با بازیکنانی که دیگر چاره ای جز رفتن به خدمت سربازی ندارند، نخواهد داشت. چنین بازیکنانی مجبور هستند برای گذراندن خدمت شان به تراکتور بروند اما تفاوتش چنین است که هیچ صدای اعتراضی از باشگاه ها بلند نمی شود و آنها خیلی راحت با جدایی موقت بازیکن شان کنار می آیند.
نظر شما