به گزارش قدس آنلاین؛آقای رئیس جمهور بگذارید بی پرده با شما در مورد ورزش استانمان حرف بزنیم. راستش را بخواهید حال و روز ورزش خراسان این روزها نه جسمی خوب است و نه روحی.

آقای رئیس جمهور نمی دانیم شناخت شما از ورزش خراسان تا چه اندازه و در چه سطحی است اما مطمئنم می دانید که ورزش خراسان یعنی کشتی، جز افتخاراتی که در گذشته به دست آورده و در همان گذشته ها، گذاشته چیز قابل بحثی اکنون ندارد. ورزش خراسان یعنی جودو، که حالش تقریبا به مانند کشتی است. ورزش خراسان یعنی هندبال، که مهدش دیار سربداران بود امروز درهمان افتخارات گذشته اش محصور شده است. ورزش خراسان یعنی والیبال و بسکتبالی که برای فرزندانمان میراثی از آنها باقی نمانده است که بشود حال و روزشان را با آن خوش کنند. ورزش خراسان یعنی نبرد چوخه کاران در اساطیری ترین میدان ورزش کشور که اگر نبود همت مردم دوستدار و خاک خورده های گودهای چوخه اکنون همینی هم که هست نبود و البته ورزش خراسان یعنی ویترینی ازعتیقه هایی چون ابومسلم و پیام که محجوبانه سال های سال برای ورزش شرق کشور آبروداری کردند و حالا در پستوی خاطرات ورزشی خراسانی ها خاک می خورند!

*سرانه رو به زوال
در بخش سخت افزاری امروز مجموعه ورزشی تختی مشهد آنقدر فرتوت است که ورزش در سالن هایش خطرش بیشتر از سلامتی جسم و جان است. تختی نیاز به باز سازی اساسی دارد. اما در پیچ و خم تبصره ها و درگیری های ارگان های دولتی – شهری اسیر شده است. اینجا استاندار و مسئولان دولتی اگر هم ورزش را دوست دارند اما اولویتی برایش در نظر ندارند.
مجموعه ورزشی ثامن که قرار بود دهکده المپیکی باشد برای شرق ایران، با فرسوده شدن استادیوم فوتبالش در همان فاز نخست، دیگر از رونق افتاده و تکمیل سالن بزرگ کشتی آن به فراموشی سپرده شده است. سایر تاسیسات ورزشی اش هم که میلیاردها تومان هزینه دربرداشته دچار فرسایش آبی و بادی قرار گرفته و با اوضاع ارزی که در کشور به راه افتاده بعید است به سامانی برسند. در مورد استادیوم ده هزار نفری الهیه در مشهد هزاران وعده داده شد و حتی ردیف بودجه تعیین اما بودجه ای اختصاص داده نشد.
*ادامه بی بضاعتی شهرستان ها
اینها البته چند مشکل کوچک از هزاران مشکلات مشهد است. در این شهر تنها به همت آستان قدس رضوی مجموعه ورزشی امام رضا(ع) در مدرن ترین شکل ساخته و استادیوم و ۱۲ سالن ورزشی آن تقدیم مردم شد. وگرنه هیچ امیدی به افزایش سرانه ورزشی این شهر نبود.
همانطور که برای شهرستان های محروم امیدی نیست. خود نیک می دانید شهرستانی های عزیزمان از لحاظ بودجه ای و سرانه ورزشی در چه وضعیتی قرار دارند. هنوز سالن های نیمه تمام زیادی در خط خورشید بد چشمیمی کنند. آنجا ورزش و امکانات ورزشی در ضعیف ترین شکل ممکن باقی مانده است.
*آلاینده های بی فایده
آقای رئیس جمهور اجازه بدهید پاسخ های کلی شما را حدس بزنیم. احتمال به صورت کلی خواهید گفت: وضعیت اقتصادی و شرایط سخت اجازه نمی دهد بیشتر از این که هست برای درمان بیماری سخت ورزش خراسان هزینه کنیم. اما سؤال این است که آیا در همین شرایط و با همین اقتصادی که هست سالیانه میلیاردها میلیارد در استان های دیگر صرف ورزش از جیب دولت نمی شود؟ شاید باز هم پا را عقب بکشید و پاسختان این باشد که هزینه ها را شرکت هایی می دهند که در استان های مورد نظر فعالیت دارند و باز سؤال ما این است که آیا گاز سرخس، فولاد و ایران خودرو نیشابور و گمرکات مرزی در استان ما فعالیت ندارند؟ چرا اینجا باید تبصره و قانون آورده شود که چون هر کدام از این بنگاه های اقتصادی دولتی در پایتخت اداره می شوند هر چه هست باید با دستور بالا دستی ها باشد و ورزش خراسان همیشه بی بهره بماند؟
مثلا چرا آلودگی های محیط زیستی این کارخانجات باید برای خراسانی ها باشد اما سود حاصل از آن صرف تیم هایی چون پیکان تهران شود. چرا اصفهانی ها و خوزستانی ها باید با فولاد در آسیا جولان دهند اما خراسان با وجود کارخانه فولاد نیشابور برای تیم داری به نان شب محتاج باشد. چرا ایرانسل و همراه اول سالیانه میلیاردها میلیارد از سفر مسافران خارجی و زوار به مشهد سود کنند اما حاضر نباشند برای تیم های خراسانی اسپانسر باشند؟

*امید های کم رنگ

آقای رئیس جمهور خیلی دوست داشتیم مجالی بیشتر از این دست می داد تا باز هم مواردی اینچنینی را که اتفاقا کم هم نیستند را با شما در میان بگذاریم اما همین ها مشتی بود نمونه از خروارها مشکل این روزهای ورزش استان ما. لطفا نگاهی خاص تر به ورزش این گوشه از کشور داشته باشید. اگر در تبریز با شعار تراکتور – تراکتور مردم، هیجان زده وعده حفظ و تقویت این تیم را دادید در خراسان هم ده ها تیم ریشه دار در ورزش کشور نیاز به حمایت دولتی ها دارند.
اینجا امید ورزش دوستان کم رنگ تر از دیگر جاهاست و تدبیر ها واجب تر است. اینجا نزدیک به مرزهای شرقی است و اینجا سرزمین خورشید است