«مسعود عقلی» کارگردان تئاتر، نمایش"دوباره پزشک نازنین" را بر اساس نمایش نامه‌ای از «نیل سایمون» با ترجمه «آهو خردمند» برای اجرا آماده کرده است و مهدی ضیاء چمنی و  امیربهادر اورعی در آن ایفای نقش می‌کنند. این نمایش هر شب ساعت ۲۰:۳۰در محل پردیس تئاتر مستقل مشهد واقع در نبش وکیل آباد ۴۸ مشهد به روی صحنه می رود. به این انگیزه با این کارگردان به گفتگو نشسته ایم که می خوانید:

*انتخاب متن بر چه اساس و ویژگی انجام شد؟

**این تئاتر در سال نود و دو در محل تئاتر شمایل به روی صحنه رفت ان زمان وقتی نمایشنامه را مطالعه کردم به نظرم متن خیلی قوی و خوش ریتمی بود و طنز خیلی خوبی داشت به شکلی که در زمان مطالعه هم کلی به خاطر صحنه های طنزش خندیدم به دلیل اینکه متن توانسته بود حتی در قالب نوستاری هم قالب طنز کار را حفظ کند.

بعد به ذهنم رسید که این نمایشنامه را به روی صحنه برد ولی از آن جایی که نمایشنامه خیلی پر بازیگر و طراحی صحنه های رئالیستی داشت اما من سبک و شیوه کارم مینی مالیستی است و سالهاست که ان را انجام می دهم انجا بود که فکر کردم که با دو بازیگر می شود نمایشنامه را به روی صحنه برد و با استقبال خیلی خوبی هم مواجه شد.

*چرا به فکر اجرای دوباره افتادی؟ ایا تغییرات در اجرای دوم ایجاد کردی؟

** برای دومین بار که تئاتر را آنهم به از پنج سال که از آخرین اجرای آن می گذشت به روی صحنه بردم با خودم فکر کردم که چقدر با حال و هوای امروز ما مناسبت دارد و هنوز هم پر است حرف تازه ای که مناسب این روزهای همه ما است.

*انتخاب و اجرای متن های خارجی چه محدودیت هایی داره؟

**به نظرم نمایشنامه های خارجی هیچ محدودیت و تفاوتی با نمایشنامه های ایرانی ندارد یعنی ما یکسری قوانینی داریم که باید رعایت بشود که در هر دو نمایشنامه باید اجرا شود.

به نظرم نمایشنامه های خارجی هیچ پیچیدگی ندارد ولی چون نمایشنامه های خارجی در فضایی نوشته شده است که قوانینش با ما متفاوت است ممکن است که محدودیتهای بیشتری را برای ما ایجاد کند ودست کارگردان را می بندد. هر چند می شود با کمی اصلاحات در قوانین نمایشنامه خوبی را به روی صحنه برد.

اما نمایشنامه های ایرانی در فضاهایی نوشته می شود که با قوانین خودمان اشنا هستند و سعی در رعایت آن می شود.

*به عنوان یک هنرمند کیفیت سالن های نمایش در مشهد به چه نحوی است و بنظرت سازمانها و نهادها چگونه می توانند کمک کنند؟

**متاسفانه ما سالن استانداردی در مشهد برای اجرای نمایش مخصوصا سالن های بلک باکس نداریم و اگر الان چند سالنی هم هست حاصل تلاش و از خود گذشتگی علاقه مندان به تئاتر است بچه هایی که از جیب خودشان برای این کار هزینه کرده اند. اما متاسفانه شرایط ایده الی برای اجرای نمایشنامه ها وجود ندارد این سالن ها از لحاظ جایگاه تماشاچی، تهویه هوا، نور، قاب صحنه دچار مشکلات عمده ای هستند که متاسفانه باعث نارضایتی مخاطب و تماشاچی هم شده است. که امیدوارم به همین زودی این حجم از تماشاچی را در سالن های استاندار جوابگو باشد.

چون این وضعیت در شان تماشاچی علاقه مند نیست و هیچ ارگانی هم از این هنر هیچ حمایتی نمی کند و کسی بر روی تبلیغات تئاتر هیچ سرمایه گذاری نمی کند. الان همه تبلیغات ما منحصر به فضای مجازی است که انهم جوابگوی این همه علاقه مند نیست. الان تئاتر بر روی گرده تماشاچی و بچه های علاقه مند به تئاتر به جلو می رود.

در خصوص بخش دوم سئوالتان هم باید بگویم که نمایش به سالن و تبلیغات خوب نیاز دارد و این دو مساله اگر حل بشود و هر نهادی به هر شکلی بتواند یکی از این مسائل را حل کند قطعا این دو عامل تئاتر را زنده نگه می دارد البته که باید از اینجا از دوستان رسانه ای هم باید حمایت از تئاتر و تئاتری ها تشکر کنم.