به گزارش گروه ورزشی قدس آنلاین، نقره‌هایی که خواهران منصوریان در بازی‌های آسیایی اندونزی گرفتند به اندازه طلا ارزش داشت. دو خواهر از سه خواهر افسانه‌ای در بازی‌های آسیایی نقره گرفتند و بابت این که دست‌شان به طلا نرسیده از مردم عذرخواهی هم کردند. الهه و شهربانو که با نقره‌های آسیایی به ایران برمی‌گردند، خواهری به نام سهیلا هم دارند که، چون سهمیه ووشوی بانوان ما در اندونزی فقط دو ورزشکار بود، از حضور در بازی‌های آسیایی بازماند. با سهیلا درباره مدال‌های خواهرانش همکلام شدیم. منصوریان به خبرورزشی گفت: «خواهرانم توقع مدال طلا از خودشان داشتند و همین شد که بعد از نقره ناراحت بودند. بعد از پایان رقابت‌شان به سختی توانستم تلفنی با خواهرانم صحبت کنم. خیلی ناراحت بودند و تلاش کردم دلداری‌شان بدهم.»
سهیلا منصوریان اضافه کرد: «راستش را بخواهید من هم توقع داشتم طلا بگیرند. چند ماه به سختی کنار هم تمرین کرده بودیم و باید این تمرینات با طلای بازی‌های آسیایی همراه می‌شد.» سهیلا درباره وضعیت خودش که به جاکارتا اعزام نشد، گفت: «چاره‌ای جز این نبود. ووشوی بانوان دو سهمیه داشت و ما سه خواهریم. ما هر ۴ سال یک بار مجبوریم خواهری‌مان را فراموش کنیم و با هم رقابت داشته باشیم تا ۲ نفرمان سهمیه بگیریم و یک نفر در ایران بماند. البته این رقابت به پیشرفت‌مان کمک می‌کند. این دفعه الهه و شهربانو رفتند و من ماندم.»

منبع: خبر ورزشی

انتهای پیام/