به گزارش قدس آنلاین،   یونانیهای باستان قبل از نبرد، با هدف تحریک حس جنگاوری وشجاعت برای سربازان خود، نمایش جنگ خروس ها را برپا می کردند. ، در ۳۱۰ سال قبل از میلاد مسیح هم، نبردخونین گلادیاتورها، برای سرگرمی در میادین موسوم به کُلزیوم برگزار می شد و این برده ها تا سرحد مرگ با یکدیگر یا حیوانات درنده مبارزه می کردند.

اما کشیده شدن پای سگها به میادین مبارزه های خونین آنهم در ایران پدیده ای تقریبا نوظهور است.

پدیده "سگ دعوا"  در سبزوار تجارتی است که سگها برای مبارزه ای خونین به میدان فرستاده می شوند. سگهای شرکت کننده در این مسابقات که در ۶ ماه نخست سال با بوی خون برای دریدن تربیت شده اند، در ۶ ماه دوم سال به مسابقات راه پیدا می کنند تا در صورت موفقیت، در آمدهای گزافی را نصیب صاحبانشان بکنند.

نبرد سگها تا زمانی که یکی از سگها فرار نکند، کشته نشود و یا صاحب آن، شکست را نپذیرد ادامه می یابد. بازارداغ شرط بندی و خرید و فروش سگ و توله های سگ پیروز در مسابقه، سودگزافی را نصیب صاحبان سگها می کند و جذابیت فراوانی برای خریداران سگها دارد، به طوری که هر مسابقه تماشاگران و خریدارانی را از شهرهای مختلف کشور به حاشیه شهرسبزوار می کشاند.

"بودن یا نبودن منع قانونی، مساله این است"

هرچند مدافعان حقوق حیوانات ضمن مخالفت با برپایی چنین مسابقاتی، آن را از مصادیق نادیده گرفتن حقوق حیوانات می دانند، اما قانونی برای منع مسابقات "سگ دعوا "وجود ندارد.

حسن جلینی، یکی از پرورش دهندگان سگ در سبزوار می گوید: "سگ دعوا "منافاتی با حفظ حقوق حیوانات ندارد، زیرا مسابقات با حضور دامپزشک انجام می شود و اگر سگی در مسابقه مجروح شود، دامپزشک بلافاصله او را مداوا می کند و در صورت نیاز زخم او را بخیه می زند.

همچنین در روز مسابقه در صورتی که سگی علاقه به مبارزه نداشته باشد، بنابر قوانین به زور نمی توان آن حیوان را وارد میدان کرد.

جلینی مدعی است: آسیبهای ناشی از مسابقات مشت زنی و بوکس روی افراد، بسیار بیشتر از صدمات رقابتهای سگ دعوا بر روی حیوانات است.

مسابقات سگها در فضای اطراف روستا و یا حاشیه شهر سبزوار برگزار و زمان برپایی آن از طریق گروههای دوستانه در فضاهای مجازی اطلاع رسانی می شود.

به گفته او، تعداد تماشاچیان هر مسابقه بسته به نام آوری هر سگ، متفاوت است و در مسابقات سگهای صاحب نام و آوازه، تا ۳ هزار نفراز سراسر کشور برای تماشا شرکت می کنند.

توله سگهای برنده، بین دو و نیم میلیون تا ۱۰ میلیون تومان ارزش گذاری می شوند.

جلینی می گوید:نیروهای پلیس محلی هم هنگام برگزاری این مسابقات، در محل حضور می یابند تا مانع از بروز مشکلات احتمالی شوند.

وی معتقد است: با پرورش نژادهای داخلی (ترکیب نژاد سگهای ایرانی، کرد و افغان) میتوان سگهای بومی و اصیل راجایگزین سگهای گرانقیمت خارجی کرد و حتی میشود با آموزشهای تخصصی، این سگها را به سگهای ارزشمندی از جمله سگهای مواد یاب تبدیل کرد.

این پرورش دهنده سگ می افزاید : بیشتر سگهای پرورشی در منطقه سبزوار، شکاری هستند که قیمت بهترین نوع آنها تا ۳۵ میلیون تومان نیز میرسد و  مشتریان آنها راب رای تربیت، گله داری و کوهنوردی خریداری می کنند.

اما، مدیر انجمن حمایت از حیوانات شهرستان سبزوار، پدیده" سگ دعوا "را یک معضل غیر اخلاقی میداند که به سبب نبود منع قانونی انجام می شود و در آن از خصلت وفاداری سگها در راه سودجویی صاحبانشان، سوء استفاده می شود.

نازنین نایب یزدی میگوید: رواج به جان هم انداختن حیوانات، بی توجهی عمومی به حقوق حیوانات است، اما متاسفانه تاکنون به جز قوانینی که در خصوص شکار غیرمجاز برخی حیوانات وضع شده، قانون دیگری برای حمایت از حیوانات زنده تنظیم و تصویب نشده است.

کارشناس محیط طبیعی اداره حفاظت محیط زیست سبزوار نیز میگوید: از نظرسازمان حفاظت محیط زیست، برگزاری هر نوع مسابقه که منجر به آزار حیوانات شود، محکوم است.

علی قرایی می افزاید: مسابقات "سگ دعوا "بر مبنای قانون حیوان آزاری جرم محسوب می شود، اما قانون صریح و مشخصی برای مقابله سازمان حفاظت محیط زیست با پدیده "سگ دعوا" یا دعوای دیگرحیوانات با یکدیگر وجود ندارد.

قرایی تاکید می کند:ماموران این سازمان با بازدیدهای مکرر تا حد امکان اجازه برگزاری چنین مسابقاتی را نمی دهند، اما به دلیل وسعت منطقه سبزوار و اطلاع رسانی غیررسمی در باره زمان و مکان مسابقه، بیشتر مواقع برگزاری این نوع مسابقات از دید محیط زیست پنهان می ماند.

 در حالی که در سبزوار، توانمندی سگها صرف دریدن همنوعانشان می شود تا جیب عده ای پر شود، کمی آن سوتر در شمال خراسان رضوی، ارتش و پلیس مرزی ترکمنستان  با بهره مندی صحیح از توانمندیهای سگها، آنها را برای حفاظت از مرزهای این کشور به کار گرفته اند.

دولت ترکمنستان با راه اندازی مزارع ویژه، سگ‌های عظیم الجثه و بسیار خشن 'آلبای' را از آسیای مرکزی و آلمان وارد می کند و ازآنها در ماموریتهای امنیت مرزی ارتش و پلیس مرزی در مناطق کوهستانی و دشتها بهره می گیرد.

در کشور ما نیزاز سال ۱۳۸۹ درواحد سپکا در نیروی انتظامی از سگ‌های آموزش دیده نژادهای خارجی از جمله  "ژرمن شپرد"در ماموریت‌های پلیسی ازجمله کشف مواد مخدر و رهایی گروگانها استفاده می شود.

بر این اساس می توان با برنامه ریزی صحیح و حمایت ازپرورش دهندگان سگهای شکاری با نژادهای اصلاح شده داخلی، آنها را به سمتی سوق داد که گلادیاتورهای خود را برای حفاظت وامنیت تربیت کنند نه فقط برای دریدن.

منبع:  صدا و سیما

پایان پیام/