به گزارش خبرنگار فرهنگی قدس آنلاین، شهرام شکیبا شاعر، طنزپرداز و مجری تلویزیون به همراه همسرش ستاره سادات قطبی از مجریان تلویزیونی هستند که تاکنون اجراهای مشترکی با یکدیگر داشتند و میان مخاطبان محبوب هستند. شهرام شکیبا را بسیاری از مخاطبان به عنوان شاعر و طنز پرداز می‌شناختند، اما چند سالی است که به عنوان مجری هم در تلویزیون فعالیت می‌کند. 
همسر او ستاره سادات قطبی در دانشگاه، خبرنگاری خوانده است و سابقه مجری گری هم دارد. شروع اجراهای مشترک آن‌ها به چند سال قبل برمی‌گردد، اما آنچه موجب دیده شدن این زوج و اجرای مشترکشان بود، برنامه‌ شامگاهی «همیشه خونه»به تهیه کنندگی مجید صحاف بود که با رویکرد عنوان کردن مسائل خانواده و سبک زندگی ایرانی - اسلامی در ایام نوروز روی آنتن شبکه آموزش می‌رفت. فضای خانوادگی این برنامه موجب پیوستن همسر شهرام شکیبا به این برنامه شد. آن دو در این برنامه میزبان خانواده‌ها بودند و با آن‌ها به گفت و گو می‌نشستند. میزبانی که به گفته ستاره سادات قطبی تجربه شیرین، زیبا و دلنشینی بود. به همین بهانه با آن‌ها پیرامون تجربه‌هایشان جلوی دوربین و فضای زندگیشان به گفت‌وگو پرداختیم.

■ شما از مجریانی هستید که سابقه اجرای مشترک با همسرتان را دارید. ویژگی‌های این شکل از اجرا چیست و چه حساسیت‌ها و ظرایفی نسبت به سایر موقعیت مجریان دارد؟ 
شکیبا: در تلویزیون به دلیل مسائل شرعی و باورهای دینی طبعاً صمیمت به شکل صحیحی شکل نمی‌گیرد و این همزبانی در خطاب‌ها، رفتارها و نگاه‌ها نمی‌تواند وجود داشته باشد. قطعاً همزبانی که از دو همسر می‌آید خیلی عمیق‌تر، باورپذیرتر و برای مخاطب شیرین‌تر است و در جریان همین روند خواه ناخواه تبدیل به الگو می‌شویم. ما مواردی را شاهد بودیم که مجریان روی آنتن تلویزیون تسویه حساب کردند و دعوای خانوادگی داشتند در حالی که نباید فراموش کنیم این جایگاه بسیار حساسی است و تلویزیون جای این مسائل نیست.
قطبی: بالطبع خیلی از مجریانی که با یکدیگر برنامه اجرا می‌کنند، نامحرمند و تماشای این موقعیت برای برخی مخاطبان ناخوشایند است. زمانی که گفت‌وگوهای دو نفره در مناسبت‌های مختلف شادی یا عزاداری شکل می‌گیرد طبیعتاً باید این روابط صمیمی باشد که به دل مخاطب هم بنشیند و دو نفر چیزی از هم پنهان نکنند و در عین حال حیا و حرمت‌ها حفظ شود؛ اما وقتی دو نفر زوج باشند و برنامه اجرا کنند خیلی راحت می‌توان جو را آرام کرد. 
اگر دقت کرده باشید من در خیلی از اجراها همسرم را «شهرام جان» و«عزیزم» خطاب می‌کنم که اتفاقا بازخورد خوبی هم در میان مردم و فضای مجازی داشته است و باوجود اینکه برنامه کارشناسی نیست، اما این نوع رفتار آمیخته به احترام و محبت را روی آنتن نشان می‌دهد و به نوعی می‌توان گفت الگوسازی می‌شود.
گاهی اوقات هم ممکن است بحثی بین ما پیش بیاید، اما من همیشه به این نکته تأکید می‌کنم که شما همسر من هستی و احترام شما واجب است و به همین خاطر سکوت می‌کنم و همین رفتار سبب حفظ حرمت می‌شود؛ اما در برنامه‌هایی که پارتنرها نامحرم هستند سعی می‌کنند همدیگر را بشکنند و حرف خودشان را به کرسی بنشانند. ضمن اینکه در شبکه‌های مجازی می‌بینیم که چه حرف و حدیث هایی از پس این ماجراها بیرون می‌آید، اما ما هیچ گاه اینطور نبودیم و همیشه احترام بین ما وجود داشته است. 
حتی روزهایی که شهرام در برنامه حاضر نیست و با آقای حبیبی پور اجرا می‌کنیم در آن شرایط هم فاصله‌ها حفظ می‌شود و ایشان می‌دانند که نباید جای شهرام را بگیرند. 

■ اجرای مشترک میان همسران مانند اجرای شما در برنامه‌هایی که تم اجتماعی دارند چقدر می‌تواند در ایجاد فضای تعاملی میان خانواده‌ها تأثیر مثبت داشته باشد؟ 
شکیبا: به نظرم این شکل از اجرا نقش مهمی در الگوسازی دارد. در برنامه کارشناس محور تئوری‌ها مطرح می‌شود، اما در این حالت مجری تئوری را زندگی می‌کند و قطعاً تأثیرگذاری بالایی دارد و با توجه به اینکه این نوع رابطه‌ها در تلویزیون کم است، کار ما دیده شده و برای مخاطب جذاب است.
قطبی: به نظرم اگر چنین برنامه هایی جا بیفتد رأی بیننده‌ها هم نشان می‌دهد که مردم چقدر با این شیوه اجرا موافقند. قبلاً به واسطه برخورد صمیمی مجریانی که اتفاقاً همسر یکدیگر بودند در صفحه مجازی حاشیه‌های بسیاری به وجود آمد در حالی که باید این تابو شکسته شود. چه اشکالی دارد زن و مردی که به یکدیگر محرم هستند با الفاظ نیکو و محبت آمیز همدیگر را صدا کنند. این مسئله مهمی است که در عین حفظ حرمت‌ها صمیمیت و محبت برقرار باشد.
ما زن و شوهریم و به همین دلیل هم بیشتر در چشم مردم هستیم و حتی شاید بیشتر از مجریانی که محرم نیستند زیر ذره‌بین باشیم؛ اما این بدان معنی نیست که نقش بازی می‌کنیم و این احترام و محبت فقط جلوی دوربین تلویزیون است بلکه ما رابطه واقعی خود را در تلویزیون نشان می‌دهیم که چقدر در آن حفظ حرمت و عفت کلام وجود دارد و اینکه زن و شوهری که با یکدیگر برنامه اجرا می‌کنند چقدر به هم عشق می‌ورزند. اینکه زندگی هم می‌تواند همین شکل و شمایلی را داشته باشد که جلوی دوربین دارد و نقش بازی کردنی در کار نیست.
شکیبا: مردم وقتی ما را به عنوان الگو می‌پذیرند، باید رفتار یکسانی داشته باشیم و جلوی دوربین و پشت دوربین تقلب احوال نداشته باشیم و سلوک، نوع پوشش، رفتار و... در همه حال یکسان باشد. طبعاً وقتی زن و شوهر به عنوان مجری با یکدیگر برنامه اجرا می‌کنند این حساسیت‌ها بیشتر است و ناخودآگاه علقه بیشتری در خانواده به وجود می‌آورد و مخاطب این شکل از اجرا را بهتر می‌پذیرد، اما همین پذیرش کار ما را سخت‌تر هم می‌کند؛ ولی در عین حال رابطه ما را با مخاطب ساده‌تر می‌کند. منتها در صورتی که زن و شوهر نخواهند به عنوان دو همکار در یک فضای رقابتی باشند.
 قرار من و همسرم هم همین بود که همکار نباشیم و همسر باشیم، همانطور که در خانه هستیم جلوی دوربین هم با ملاحظات رسانه حاضر شویم. نگاه کلی من به اجرا این است که باید اجرا را زندگی کرد نه این که بازی کرد. بعضی‌ها بازی می‌کنند و اجرایشان رنگ صداقت ندارد.

■ با توجه به اینکه این روزها جایگاه مجریان نسبت به گذشته تغییر کرده و صرفاً یک اجراکننده نیستند و حتی می‌توانند فرهنگ‌سازی کنند، چه وظیفه‌ای در قبال اعتماد عمومی دارند و چگونه باید از آن حراست کنند؟
شکیبا: به نظرم برخی مجریان که چالش ساز هستند در واقع با یک سناریوی سیاسی موج ایجاد می‌کنند، اما صداقت مهم‌ترین مسئله است و مجری باید در گفتار، رفتار و تفکرش صداقت داشته باشد. اجازه بدهید یک مثال جالب بزنم، در یک خانواده‌ای پدری را می‌شناسم که اگر یک مجری خاص روی آنتن می‌آمد به دخترش می‌گفت، برود روسری سر کند و معتقد بود نگاه این مجری پاک نیست. در حالی که دخترش متذکر می‌شد که او در تلویزیون است.
این مسئله نشان می‌دهد که مخاطب ما خیلی باهوش است و نگاه ما را حتی از لنز دوربین هم درک می‌کند و اگر صداقت نداشته باشیم به سادگی متوجه آن می‌شود. 
شاید گاهی مشهور بشویم، اما وقتی صداقت وجود نداشته باشد محبوب نمی‌شویم. من معتقدم آنچه که یک مجری را میان مخاطبان محبوب می‌کند بسته به سواد و اشرافش روی یک موضوع که عیارش را مشخص می‌کند، تنها صداقت است و بس.
قطبی: وقتی مخاطبان با برنامه تماس می‌گیرند و مطالباتشان را مطرح می‌کنند، باید پای درد دل مردم نشست و اگر به عنوان مجری و برنامه‌ ساز کاری از دست ما بر می‌آید باید انجام دهیم در غیر این صورت وظیفه داریم همدلی وهمدردی کنیم؛ بنابراین مجری باید مردمی باشد، ما بازیگر نیستیم بلکه نماینده مردمیم و باید صدای آن‌ها باشیم. دلم می‌خواهد مردم این را بدانند که ما نقش بازی نمی‌کنیم و همان کسی هستیم که در خلوت و خانه خودمانیم. 
اگر بحثی هم در می‌گیرد نباید همدیگر را بکوبیم تا حرف خودمان را به کرسی بنشانیم. باید مردمدار باشیم و رفتارمان جلو و پشت دوربین یکی باشد. من فکر می‌کنم این اتفاق در سینما هم وجود دارد، متأسفانه جای زن محجبه واقعی در سینما و تلویزیون خالی است و من همیشه دوست دارم خودم باشم و اگر قرار باشد روزی هم نقشی در تلویزیون یا سینما بازی کنم دوست دارم با عقاید و پوشش چادری باشد که عین زندگی واقعی دارم و در واقع ستاره قطبی فعلی باشد با همین عقاید و پوشش.

صبا کریمی

انتهای پیام/