به گزارش گروه ورزشی قدس آنلاین، به عنوان یکی از اولین دلایل شروع موفق و پرنشاط بایرن در فصل جدید بدون شک باید به سرمربی جدید این تیم نیکو کوواچ اشاره کرد. نیکو کوواچ از همان روزهای اول اعلام کرد که نمی‌خواهد سبک و نحوه‌ی فوتبال بایرن را تغییر دهد. با اینحال پیش از شروع فصل، بسیاری از کارشناسان معتقد بودند کوواچ نحوه‌ی بازی بایرن را تغییر خواهد داد و با مالکیت توپ کمتر و بیشتر مایل به استفاده از ضدحمله‌ها بازی خواهد کرد. علت این اظهارنظرها نحوه‌ی بازی آینتراخت فرانکفورت، تیم قبلی کوواچ، تحت مربی‌گری او بود. ولی این کارشناسان فراموش کرده بودند که بایرن، با آینتراخت از زمین تا آسمان تفاوت دارد. 

به عنوان دومین عامل شروع موفق بایرن می‌توان به درخشش تیاگو آلکانتارا در پست هافبک دفاعی این تیم اشاره کرد. ژاوی مارتینز و سباستین رودی را فراموش کنید، حالا تیاگو آلکانتارا هافبک دفاعی بایرن مونیخ است و به این زودی‌ها پست خود را ترک نخواهد کرد. این استاد اسپانیایی که در بازی مقابل اشتوتگارت پیراهن شماره‌ی ۶ را به تن کرده بود آنقدر فوق‌العاده بود که به نظر می‌رسید حریف بایرن اصلاً فاقد خط میانی است. تیاگو فصل گذشته کمی عقب‌تر به خدمت گرفته می‌شد و نتوانسته بود استادی خود در پست هافبک دفاعی را به نمایش بگذارد. ولی درخشش‌های او در فصل جدید هواداران بایرن را امیدوار کرده که بار دیگر مثل فصل ۲۰۱۳، ستاره‌ای مثل ژاوی مارتینز جوان را در این پست ببینند. 

و سومین عامل بدون شک بازگشت توماس مولر به پست سابق خود و درخشش او در این پست است. در این شکی نیست که توماس مولر در پست وینگر راست بازیکن فوق‌العاده باکیفیتی نیست. کوواچ این را دریافت که آزموده را آزمودن خطا است. مولر در پست وینگر از دروازه دور شده و به این ترتیب لواندوفسکی هم در محوطه‌ی جریمه ایزوله می‌شود. در این حالت فشار زیادی به جاشوا کیمیش وارد می‌شود تا با عرض دادن به بازی این شرایط را تغییر دهد. با اینکه مولر به عنوان وینگر کارنامه‌ی نسبتاً موفقی هم داشته اما اگر گزینه‌ی دیگری وجود داشته باشد او نباید در این پست بازی کند و کوواچ این را خوب می‌داند.

منبع: ورزش۳

انتهای پیام/