بیشک عاشورای سال61 هجری از نابترین پردههای تاریخ انسانیت و از بزرگترین جلوههای اخلاقمداری و شجاعت است. در هر یک از رویدادهای این واقعه بیمانند تاریخی، پیام معنویت و اخلاق، عدالتطلبی و فداکاری و وفاداری همراه با شناخت و آگاهی پنهان است. در حقیقت، عاشورا از سوی انسانهایی خلق شد که عامل به همه ابعاد گوناگون انسانیت و اخلاقمداری بودند.
وجود و سیره ائمه بزرگوار حرمتی افزون نزد شیعیان دارد اما در این میان چرایی اینکه عاشورای حسینی چه خصوصیتی دارد که چنین اهمیت یافته و در طول تاریخ با این قدر و مقام از واقعه کربلا یاد میشود جای تحقیق و تأملی بسیار دارد. قطعا حادثه کربلا با آنکه در زمانی کوتاه به وقوع پیوسته، اما بسیار اثرگذار بوده، از این روی زمان ثابت کرده است در میان حوادث گذشته و گفتار و رفتار انبیا و اولیا، آنچه تحریف و تغییرپذیر و به سبب بزرگی فرآیند و پیام خود تاکنون به اشتباه تفسیرپذیر نبوده، قیام سیدالشهدا(ع) بوده است.
امام حسین(ع) به واقع نهتنها مبتکر یک حرکت اصلاحگر در جامعه زمان خود بود که سرمنشأ بسیاری از حرکتهای آزادیبخش و مترقی شد. بنابراین قیام سیدالشهدا بهویژه در تاریخ شیعه از این بابت اهمیت مییابد که تنها متعلق به زمان خود نبوده و آثار این حرکت میتواند تا عمق لایههای هر حرکت اجتماعی تعمیمپذیر باشد.
با این پیشدرآمد و اشاره به اهمیت مفهومی قیام عاشورا، چشم بگشاییم تا مراسمهایی با عنوان عزاداری سرور و سالار شهیدان، به مجالسی پیش پا افتاده و خالی از محتوا تنزل نیابند.
برپایی عزاداری برای امام حسین(ع) همچنان که روشنگرانه و آگاهیبخش بوده و هست به همان میزان میتواند در برابر بدعتها و خرافات نیز آسیبپذیر باشد. از این منظر، مجالس عزاداری سیدالشهدا باید چنان برپا شود که معرفت و بصیرتافزایی حاضران را دربر داشته باشد و عزاداران متأثر از اینگونه مراسمات، شناخت از فلسفه عاشورا را بهطور عملی در زندگی خویش بهکار گیرند. قاعدتا این میزان از معرفت حاصل نمیشود مگر با مطالعه ریشهای و عمیق فلسفه عاشورا و تبیین آن در مراسمات عزاداری حسینی؛ شاید اشاره مداوم به سلوک، رفتار و فضایل اخلاقی امام حسین(ع) و یاران ایشان در عزاداری سیدالشهدا اهمیت بیشتری از برگزاری کمّی چنین مراسمی داشته باشد و از این راه بکوشیم این واقعه ارزشمند را با همه ابعاد آن زنده نگاه داریم و اثربخشیاش در میان اقشار مختلف جامعه را عمیقتر از پیش کنیم.
بیشک معتقدیم که قیام کربلا و حرکت حسین(ع) به سوی نینوا شیوه پیشرفتهای از مبارزه با خرافات، بدعتها و ظواهر بوده و درآمیختن عزاداری حسینی با صحنههای خرافی و دور از حقیقت، به واقع ظلم بزرگی به این حرکت عظیم تاریخی، انسانی محسوب میشود. فرهنگ عاشورا یک گنجینه بیانتهای تربیتی است که همگان میتوانند از آن سهمی نامحدود داشته باشند؛ خلاصه کلام، چنان حرمت حسین(ع) و طریقتش را پاس داریم که در هنگامه بهره گرفتن از این گنجینه ارزشمند، شور، شعور، احساس و آگاهی همراه هم به رشد و پویایی برسند.
عاشورا واقعهای عظیم، مؤثر و روشنگر است که اگر بهدرستی تبیین شود، میتواند نسلهای بشریت را از خواری و انواع فقر نجات بخشد. عاشورا مدرسه انسانسازی است که همواره روشنیبخش بوده و به همه نسلها درس انسانیت، مقابله با ظلم و ایستادگی در برابر باطل میدهد.
نظر شما