گوجه به هفت هزارتومان رسیده و رب گوجه چیزی درحد 15هزارتومان . قیمت یک کیلو مغز گردو هم درحوالی 120هزارتومان سیر میکند و این درحالی است که این محصولات هیچکدام وارداتی نیست و هیچ ارتباط معناداری هم بادلار ندارند.

هرچند که طی روزهای گذشته گرانی به تقریبا همه اجزای زندگی مردم سرک کشیده بود و مردم انرا لمس کرده بودند ولی درهمه موارد افزایش قیمت دلار دلیل این گرانی ها بیان میشد. خودرو گران شد و به دلار ربط پیدا کرد چرا که واردات قطعات یدکی با ارز انجام میوشد.

لوازم خانگی گران شد چرا که انهم وضعیتی مشابه با خودرو دارد وباید لوازم یدکی انرا ازخارج کشور تهیه کرد که نیازمند ارز است . بسیاری اقلام دیگر هم هیمنطور است از روغن خوراکی بگیر که باید روغن تصفیه نشده را وارد کرد تا مرغ که دان انرا از خارج میخریم .

اما تا همین چند روز قبل خبری از تاثیر صادرات برگرانی نداشتیم تا اینکه رییس سازمان جهاد کشاورزی خراسان رضوی برگی از این پرونده را گشودو دلیل گرانی گوجه فرنگی را افزایش قیمت دلار صادراتی بیان کرد.

وی گفت که تا ابتدای امسال کارخانجات رب گوجه را با قیمت هرقوطی یک دلار صادر میکردندو 3500تا 4000تومان دستشان رامیگرفت و بخاطرهمین درداخل هم قیمتها همین حدود بود اما طی ماههای اخیر هردلار صادراتی را دربازار ازاد 14 تا 15هزارتومان میفروشند . بنابراین برایشان توجیه ندارد که رب را ارزانتر از این دربازار داخل عرضه کنند. ازدیگر سو چون این روزها فروش رب سود خوبی دارد میان کارخانجات درخرید گوجه فرنگی کشاورزان رقابت درگرفته است وحاصل این رقابت افزایش قیمت گوجه فرنگی دربازار شده است .

اتفاقی که چند روز قبل درمورد سیب زمینی هم رخ داد و چون سیب زمینی را ازسرزمین کشاورزی جمع اوری و مستقیم صادر میکردند و با قیمت دلار سود خوبی هم میبردند قیمت این محصول کشاورزی در داخل کشور گران شد.

به طور قطع این رویه اندک اندک به سایر محصولات صادراتی هم سرایت خواهد کرد و مردم ایران مجبور میشوند تمام کالاهای صادراتی را باقیمت صادراتی درداخل کشور بخرند.

شاید بشود گفت که این روزها مردم ایران شده اند چوب دوسر طلا که هم کالاهای وارداتی را باقیمت گران میخرندو هم کالاهای تولید داخل را که امکان صادرات دارد باقیمت جهانی باید بخرند. این درحالی است که کارگران وکارمندان ایرانی به برابر با استانداردهای جهانی حقوق میگرندو نه دستمزدشان را به دلار میدهند و بنابراین درمقابل این گرانیهای افسارگسیخته بسیار اسیب پذیر شده اند.

گفته میشود دولت قصد دارد که به هرخانوار نیازمند درحد 100هزارتومان بن غیرنقدی یا همان کوپن الکترونیک بدهد تا قدرت خرید حقوق بگیران ترمیم شود. واقعا با گوجه فرنگی 7000تومانی و رب 15هزارتومانی و سیب زمینی 3000تومانی فکرمیکنید این کمک بتواند حداقل نیازهای یک خانواده برای یک هفته را تامین کند؟ سخن ازیک ماه ویکسال بماند!