کشور ما ایران عزیز فراز و نشیب‌های زیادی را در پی اعصار و قرون سپری کرده است. ایرانیان در چند قرن اخیر نامرادیهای زیادی دیده‌اند. سرزمین‌های زیادی در شمال، غرب و شرق و جنوب این کشور تجزیه شده است.
تهاجمات، توطئه‌ها، دسیسه‌ها از سوی دشمنان و جهالت، نادانی، نداشتن تعصب و درایت و عدم همراهی حکومت‌ها با مردم و بعضاً سرسپردگی برخی از دولت مداران و فاصله بین حکام با توده‌ها، خسارات غیرقابل جبرانی را بر این سرزمین و مردم ایران روا داشته است. با پیروزی انقلاب اسلامی که می‌رفت شرایط بهتری این کشور بخود ببیند با طوفانهایی که از سوی دشمنان این ملت و کشور بوجود آمد دچار چالش دش.
فعالیت احزاب، دسته جات و گروه‌های سیاسی و سهم خوانی آنان از انقلاب که با کارشکنی‌ها، تخریب‌ها، خرابکاری‌ها و ترورها صورت گرفت کشور را به شرایط بدی کشانید. فشارهای سیاسی، اقتصادی از سوی شرق و غرب و تحریم نظامی از سوی آنها کشور انقلابی ایران را تحت تأثیر قرار داد. ناآرامی‌ها در مناطق قوی کشور را به ورطه جنگ داخلی سوق می‌داد.
بهم ریختگی و نابسامانی‌های ناشی از دگرگونی انقلاب و عدم اتحاد و همدلی در بین مسئولین کاملاً مشهود بود. در این شرایط بود که یک تهاجم خارجی می‌توانست نظام انقلابی را سرنگون ساخته و وضع را به سبک و سیاق قبل از پیروزی انقلاب در سالهای ۵۶ و ۵۵ درآورد.
قرعه این تهاجم به نام «صدام حسین» درآمد. صدام حسین رئیس جمهور عراق پس از آنکه بر قدرت تکیه زد میدانی جهت عملی کردن عقده‌های دیرینه خود پیدا کرد. ایفای نقش ژاندارمی خلیج فارس، رهبری جهان عرب، انتقام از ایران، لغو قرارداد ۱۹۷۵ الجزایر، تصرف خوزستان و برخی از نقاط در غرب کشور و افزایش ساحل در خلیج فارس و تسلط بر اروند رود اهداف صدام حسین و حزب بعث برای تهاجم بود. لذا پس از همداستان کردن کشورهای جنوبی حاشیه خلیج فارس و اخذ رضایت ابرقدرتها تهاجم خود را با بهانه‌ها و دستاویزهای مختلف و برای قانع ساختن مردم عراق آغاز کرد.
در ۳۱ شهریورماه ۱۳۵۹ صدام حسین شعله جنگی را با شلیک نمادین گلوله توپ به مرزهای ایران شروع کرد که در قرن بیستم بعد از جنگ ویتنام طولانی‌ترین جنگ به شمار می‌آید.
جنگی آغاز شد که یک طرف ملت ایران و طرف دیگر عراق با پشتیبانی بسیاری از کشورهای عالم روبروی هم قرار گرفتن عراق مهاجم و ایران مدافع.
در محاسبات صدام و ارتش بعث عراق پیروزی سریع و برق آسا لحاظ شده بود که نیروهای مسلح ایران در شرایط آرمانی نبوده و قادر به جلوگیری از پیروزی ارتش عراق در استان‌های مرزی نیستند. بنابراین صدام با این خیالات در سودای «سرداری قادسیه» دو کشور را درگیر جنگ فرسایشی طولانی مدت کرد.
ملت انقلابی، مسلمان و وطن دوست ایران به رهبری امام راحل(ره) در مواجه با جنگی که بر کشور تحویل شده بود بسیار زیبا عمل کردند. رهبری‌های داعیانه امام روح‌الله. در صحنه بودن و مطیع بودن مردم حزب الله به همراه نیروهای مسلح جندالله یک دفاع جانانه‌ای را در مقابل تهاجم ارتش بعثی رقم زد که سبب پیروزی و سربلندی ایران عزیز گردید.
در طی ۸ سال جنگ که ۲۸۸۸ روز طول کشید و ۱۰۰۰ روز درگیری‌های شدید بین طرفین برقرار بود ۷۹۸ روز ابتکار عمل با رزمندگان خدای جوی ایران بود و ۲۰۲ روز در ابتدا و در انتهای جنگ در دست دشمن بعثی قرار داشت.
رزمندگان خداجوی ایران در ارتش، سپاه، نیروی انتظامی، بسیج و عشایر همه با هم با اتحاد و همدلی مثال زدنی توانستند ضربات سنگین و هولناکی بر ماشین جنگی عراق وارد سازند.
تاریخ پرافتخار دفاع جانانه ملت ما هرگز نام عملیاتهای پیروزمندی چون خوارزم، محمد رسول الله(ص)، ثامن الائمه(ع)، طریق القدس، فتح المبین، بیت المقدس، خیبر، بدر، والفجرها، کربلاها را فراموش نخواهد کرد و پیوسته با ثبت و ضبط آنها الگو و سمبلی برای آیندگان به ارمغان خواهد گذاشت.
دفاع ملت ما که بفرمایش امام راحل(ع) دفاع مقدس است در قرن حاضر سبب سربلندی و مباهات ایرانیان در اقصی نقاط عالم گردید. همه شهروندان ایرانی از عملکرد نیروهای مسلح خود راضی و به آنان افتخار می‌کنند. زیرا اجازه ندادند مهمترین دارایی مردم یعنی وطن آسیب دیده و وجبی از خاک آن بدست اجنبی بیفتد.
اگرچه جنگ سبب بروز خرای، ویرانی و کشته شدن افراد و صرف هزینه‌هایی می‌شود و ملت ما برای حفظ آبروی خویش به فرمایش بنیانگذار جمهوری اسلامی هزینه‌های زیادی پرداخت کرده و نزدیک به ۲۳۰ هزار شهید، حدود یک میلیون مجروح و زخمی و ۴۳۱۷۵ اسیر داده لیکن از شرافت، بزرگی، اصالت، تمدن، فرهنگ، دین، مذهب، آب و خاک و نهایتاً حیثیت خویش دفاع کرده و توانسته آن را پاس دارد.
درود می‌فرستم به ارواح همه شهیدان، امام شهیدان، ایثارگران، جانبازان و رزمندگان دفاع مقدس، گرامی می‌داریم حضور دلاورانه دلاوران خراسانی در میادین جنگ ۸ ساله از لشکر ۷۷ پیروز ثامن الائمه(ع)، هوانیروز، نیروی هوایی، پدافند هوایی، پشتیبانی منطقه ارتش و لشکرهای ۵ نصر، ۲۱ امام رضا، جوادالائمه(ع)، و سایر نیروهای مسلح در خراسان، راهشان پررهرو باد.
انتهای پیام/
نظر شما