به گزارش قدس آنلاین ، پیمان پورمقدم ، اظهار کرد: این پروژه ملی است و شرکت ملی نفت با پنج دانشگاه سراسر کشور درحال همکاری است و دانشگاه فردوسی مشهد بخشی از این پروژه را پوشش می‌دهد که در حوزه  ژئوفیزیک است. در حقیقت ما در این پروژه تلاش کردیم از تمامی تخصص و دانش‌های داخل کشور بهره‌مند شویم.

وی افزود: در کنار استفاده از متخصصان و دانش داخلی، شبکه نت‌ورک و شبکه همکار خارجی درحال شکل‌گیری است تا ما را در این پروژه یاری کند. این شبکه از کشورهای مختلفی است. برای نمونه تلاش داریم تا شرکت‌های نفتی روسی را وارد این پروژه کنیم.

پورمقدم ادامه داد: این پروژه درواقع ژئوساینس است و تمرکز خاصی بر روی کاربردهای ژئوفیزیکی در صنعت نفت امروز دارد. از آنجا که ما در تحریم قرار داریم بسیاری از تکنولوژی‌ها در حوزه نفت وارد کشور نمی‌شود بنابراین تلاش داریم با نتورکی که برقرار می‌کنیم برخی از تکنولوژی‌های جدید در حوزه نفت را وارد کشور کنیم که بسیار به سود کشور است. درواقع بازگشت مالی سرمایه‌گذاری شرکت نفت روی این پروژه از لحاظ ریسک حفاری و اکتشاف بسیار بیشتر از سرمایه‌گذاری در بخش‌های دیگر است.

 مدیر پروژه تحقیقاتی مشترک میان دانشگاه فردوسی و شرکت نفت تشریح کرد: این سرمایه‌گذاری در دانشگاه فردوسی تحت نظر و ریاست مهندس هندی، رئیس و مدیر پژوهش و فناوری شرکت نفت انجام شده است. این پروژه ۱۰ ساله بوده و امسال، سال نخست آن است. در بسته اول باید نقشه فناوری را در سال اول طراحی و ارائه کنیم. در این راستا از دپارتمان اقتصاد و تکنولوژی استفاده شده است. بسته دوم کار در زمینه پیاده‌سازی نقشه است که باید اقدامات لازم در راستای این پیاده‌سازی صورت بگیرد.

پورمقدم با بیان اینکه "تکنولوژی‌هایی که در داخل کشور توانایی پیاده‌سازی دارند، پیاده‌سازی می‌شود و مابقی تکنولوژی‌ها از خارج کشور وارد خواهد شد"  عنوان کرد: کشورهایی که برای انجام این پروژه در حال همکاری هستیم شامل روسیه، انگلستان، کانادا و ... می‌شوند. متاسفانه به دلیل وضعیت موجود در کشور شرکت‌های بزرگ اروپایی در ایران نمی‌توانند فعالیت کنند و تنها می‌توانیم با شرکت‌های کوچک اروپایی و شرکت‌های روسی و چینی در این زمینه همکاری‌هایی داشته باشیم. 

پورمقدم افزود: بیشتر توجه ما برای همکاری با کشورهای خارجی به ویژه کشورها و تکنولوژی‌هایی اروپایی است. بودجه پروژه بی‌نهایت است. درواقع در ابتدای کار بودجه پروژه ۲۹ میلیارد تومان بود، اما هم‌اکنون که ارزش ریال کاهش یافته است مجبور هستیم بودجه ۳ تا ۴ میلیون دلار نیز در نظر بگیریم. برای بسته نخست کار، قرار بر این است که ۳۰۰ هزار یورو یا ۶۰۰ میلیون تومان پرداخت شود که امید داریم تحقق پیدا کند.