«اردشیر پشنگ» کارشناس امور سیاسی و روابط بین الملل، در گفت‌وگو با خبرنگار گروه بین‌الملل قدس آنلاین در مورد روند سیاسی عراق و عوامل تاخیر در انتخاب نامزد نهائی ریاست جمهوری از سوی کُردها گفت:  دلیل اصلی تاخیر در معرفی نامزد ریاست جمهوری عراق این است که جریان ها و احزاب اصلی کُرد هنوز بر سر فردی مشخص به توافق نرسیده اند و از این رو در جلسه هفته گذشته احزاب و ائتلاف های مختلف عربی از کردها خواستند تا هر چه زودتر به یک توافق داخلی دست یابند و حتی الامکان یک کاندید را به پارلمان معرفی کنند. 

این کارشناس روابط بین الملل و امور سیاسی در مورد اختلافات موجود افزود: اختلافات در مورد سهم احزاب مختلف در دولت عراق است. پیش از این یک اتحاد استراتژیک بین دو حزب اتحادیه میهنی کردستان و حزب دموکرات کردستان برقرار بوده است؛ این اتحاد استراتژیک به نوعی بود که ریاست جمهوری را در اختیار حزب طالبانی قرار داده بود که روسای پیشین، طالبانی و فؤاد معصوم بودند ولی طی دو سال اخیر اختلافات میان دو حزب افزایش پیدا کرده و باعث شده تا حزب دموکرات اعلام کند که دیگر آن ائتلاف پیشین وجود ندارد و می خواهد تا سهم خود را از دولت آتی بگیرد و خواهان آن است تا سمت ریاست جمهوری به این حزب برسد.

اردشیر پشنگ ادامه داد: این مسئله به اختلافات داخلی دو حزب باز می گردد که حزب دموکرات می خواهد در استان کرکوک امتیازاتی را دریافت کند که چنانچه این امتیازات داده شود، حزب دموکرات با حزب اتحاد میهنی همکاری خواهد کرد و در غیراینصورت احتمالا هر حزب کاندیدهای خود را معرفی خواهد کرد.

وی در مورد اظهار نظر یکی از اعضای حزب مسعود بارزانی که گفته بود می خواهیم رئیس جمهور از حزب ما انتخاب شده تا نقش آن در بغداد فعال تر شود، گفت: حزب دموکرات (بارزانی) معتقد است که پست ریاست جمهوری در دوره پس از طالبانی یعنی در دوره ریاست جمهوری فؤاد معصوم دچار افول و تشریفاتی تر شده است و از طرف دیگر شکست طرح همه پرسی در مورد جدایی اقلیم از عراق نیز اختلافات میان دو حزب را افزایش داد؛ از این رو به دنبال آن هستند تا نقش رئیس جمهور را کارآمدتر کنند.

این کارشناس امور بین الملل در رابطه با راه های ایجاد اتحاد میان احزاب کرد اظهار داشت: اختلافات میان کردها یک امر طبیعی و حاکی از پویایی شرایط سیاسی در این منطقه است؛ بنابراین از رقابتی که برای تصدی پست ریاست جمهوری میان احزاب وجود دارد نباید متعجب بود همانطور که این رقابت ها در خصوص تعیین رئیس پارلمان و نخست وزیر وجود دارد. درست است که میان احزاب مختلف اختلافاتی وجود دارد، ولی هماهنگی های آنها طی سال های گذشته بیشتر از این اختلافات بوده و پیش بینی می شود همین روند ادامه داشته باشد.

اردشیر پشنگ در مورد موعد نهائی معرفی نامز ریاست جمهوری گفت: اگر تا پایان مهلت مقرر و قانونی نامزد نهائی دو حزب معرفی نشود، هر کدام از احزاب نامزدهای خود را به طور مستقل به پارلمان خواهند آورد که در حال حاضر چهار نامزد وجود دارند. به نظر می رسد در نهایت فؤاد حسین که یک کرد شیعی است از حزب دموکرات و برهم صالح که یک کرد سنی است از حزب اتحاد میهنی به مجلس معرفی خواهد شد که رقابت و شانس نزدیکی برای هر دو نامزد وجود دارد، ولی حزب دموکرات با توجه به تعداد کرسی های بیشتری که دارد وزن و تاثیرگذاری بیشتری را خواهد داشت.

وی در مورد نامزدهای مذکور و شانس هر یک از آنها برای تصدی سمت ریاست جمهوری توضیح داد: به نظر من هریک از نامزدهای مطرح شده هم فواد حسین و هم برهم صالح ویژگی های مثبت خوبی دارند و سابقه همکاری و ائتلاف با گروه های مختلف را در پرونده خود دارند که این مسئله نیز انتخاب رئیس جمهور از میان آن دو را دشوار کرده است. ولی به نظر می رسد هر یک از این دو نامزد که برای ریاست جمهوری انتخاب شوند، به احمتال زیاد وزن این پست نسبت به دوره پیشین به مراتب بهتر خواهد بود و رئیس جمهور بیشتر شبیه دورانی خواهد شد که جلال طالبانی در این سمت حضور داشت و این پست تشریفاتی را با وزن سیاسی و تجربه خود به محلی برای رفع اختلافات میان گروه ها و شخصیت های مختلف عراق اعم از عرب، کرد، ترکمن، شیعه و سنی تبدیل کرده بود. 

این کارشناس امور بین الملل در رابطه با موضع نامزدهای مطرح شده در قبال مسئله همه پرسی و استقلال اقلیم از عراق افزود: هر دو کاندیدای مذکور به مسئله رفراندوم رای مثبت دادند، گرچه فواد حسین حمایت علنی داشته ولی برهم صالح به طور علنی از این مسئله اعلام حمایت نکرد؛ به هر حال مسئله رفراندوم و همه پرسی با مسئله ریاست جمهوری تفاوت های ماهوی دارد.

اردشیر پشنگ در پایان گفت: به نظر می رسد در دوره آتی از طرفی با پشت سرگذاشته شدن داعش و از طرف دیگر مخالفتی که با طرح جدایی اقلیم از دولت مرکزی صورت گرفت، کُردها سعی خواهند کرد حداقل تا میان مدت خودشان را در چارچوب عراق تعریف کنند و شرکت حزب دموکرات و سران آن در انتخابات پارلمانی عراق تاکیدی بر این موضوع بود و نشان از آن دارد که کردها قصد دارند در دوره آتی همکاری سازنده تری را با بغداد داشته باشند، اما همانطور که می دانیم عراق کشوری مملو از مشکلات و پرونده های حل نشده ریز و درشت و تحت تاثیر تحولات منطقه ای و بین المللی است، اما قاعدتا به نظر می رسد دولت آتی عراق وضعیت باثبات تر و سهل تری را در مقایسه با دولت های پیشین داشته باشد.

انتهای پیام/