قدس آنلاین- رستم زاده: پارسا بهزادیان قهرمان سوارکاری جوانان کشور مهمان تحریریه قدس آنلاین بود اودر مسابقات پرش با اسب قهرمانی جوانان کشور به میزبانی شهر تهران که با حضور ۲۸ سوارکار از استان‌های مختلف  برگزار شد با درخشش در مسابقات به مدال طلای این دوره از رقابت‌ها دست یافت. گفتگوی قدس آنلاین را با او می خوانید:

*از چه زمانی سوارکاری را آغاز کردی و در این مدت چه عناوینی به دست آورده ای؟

من هفت سال پیش برای اولین بار با سوارکاری آشنا شدم و مدت چهار سال است که به شکل حرفه ای این رشته را دنبال می کنم. در خصوص عناوین نیز در مسابقات نوجوانان رتبه های دوم و سوم را در کارنامه دارم. اما در مسابقات جوانان کشور سال گذشته رتبه دوم و امسال رتبه اول را به دست آورده ام. اخیرا نیز در مسابقات جایزه بزرگ البرز موفق به کسب رتبه دوم شدم.

*نقش مربیان در پیشرفت سوارکاران غیر قابل چشم پوشی است؛ در راه پیشرفت در این رشته چه کسانی را در کنارت داشتی؟

من اولین بار سوارکاری را در باشگاه ارشاد زیر نظر آقای نیکویی آغاز کردم. بعد از مدتی دختر ایشان یعنی خانم هاله نیکویی مربیگری بنده را به عهده داشت و از وقتی خانم نیکویی ایران را ترک کرده با آقای امامی مشغول همکاری هستم که واقعا نقش هرکدام در آموزش و پیشرفت من غیر قابل انکار است.

*تو همچنان در رده های سنی پایین تر مشغول به سوارکاری هستی؛ مسلما از شرایط آموزش در این رشته در رده های پایه در این استان اطلاعات خوبی داری!

نکته دقیقا همینجاست که در رده های بزرگسالان کار برای آموزش سوارکاران بسیار با کیفیت تر از رده های سنی پایه دنبال می شود. یک سوارکار بزرگسال می تواند در کنارش مربیان خوبی داشته باشد و به نظرم از این حیث شرایط مشهد از تهران نیز بهتر است چون در اینجا مربیان به مراتب دلسوزتری را می توان پیدا کرد. اما شکی نیست که آموزش در رده های سنی پایینتر در این استان باید پیشرفت کند.

*یعنی حتی تو در قامت قهرمان کشور نیم نگاهی به ادامه کار در تهران و مربیان نامی تر آنجا نداری؟

اگر بخواهم حقیقت را بگویم خیر! من مشهد را برای پیشرفت مکان مناسب تری نسبت به تهران می بینم. کار با مربیان مشهدی در محیط سوارکاری مشهد را به تهران ترجیح می دهم.

*مدتی از مربی خارجی نیز در مشهد استفاده می شد؛ شرایط او و تفاوت سطح کارش با مربیان داخلی را چگونه می بینی؟

بله اقای زیبی مدتی را در مشهد مشغول آموزش به سوارکاران بود. من مدت زمان زیادی را با ایشان نگذراندم اما به دلیل رشد و پیشرفت او در مرکز سوارکاری جهان، شکی نیست که سطح علمی او بالاتر از مربیان ایرانی باشد. اما در عمل و وقتی کار به زمین سوارکاری کشیده می شود، تفاوت خاصی بین کیفیت کاری او با مربیان ایرانی نمی بینم. البته تفاوت مربیان شاید در رده کاملا حرفه ای ظهور پیدا کند اما در رده های پایه مثل ما تفاوت آنچنان زیاد نیست.

*امکانات باشگاه ها مسلما عامل انگیزاننده ای برای ادامه کار سوارکاران است؛ آیا مشهد از امکاناتی که بتواند سوارکاران را ترغیب به ماندن در مشهد کنند برخوردار است؟

باید بگویم امکانات باشگاه های مشهد در سطح خوبی قرار دارد. این باشگاه ها فضای مناسب را برای پیشرفت به سوارکاران ارائه می کنند. ما در باشگاه های مشهد احساس کمبود نمی کنیم و این می تواند مهمترین چیز برای یک سوارکار باشد.

*هدف هایت را در این رشته چگونه ارزیابی می کنی؟

مسلما شرکت در بازی های برون مرزی می تواند اصلی ترین هدف من باشد. با اینکه کسب موفقیت در مسابقات کشوری الزامی است اما باید همیشه به پیشرفت فکر کرد و تورنمنت های برون مرزی می توانند این موقعیت را فراهم کنند.

*شرایطت برای دعوت به تیم ملی چگونه است؟

تاکنون یک بار به تیم ملی دعوت شدم اما مسابقات خاصی که بتوانم در آن به میدان بروم وجود نداشت. مسابقات المپیک جوانان در بوینس آیرس نیز همین چند روز پیش برگزار شد که من در چهارچوب سنی شرکت در آن قرار نگرفتم.

*در رده سنی جوانان که خودت در آن حضور داری، اوضاع رقابت به چه شکل است؟

در رده سنی من سه سوارکار هستیم که در مسابقات کشوری به میدان می رویم. شاید این تعداد سوارکار برای یک رده سنی برای یک استان کم به نظر برسد اما این شرایط تقریبا برای همه استان ها به جز تهران یکسان است. رده سنی جوانان امکانات پیشرفت برای رده های پایه را در کنار آمادگی شرکت در سطح حرفه ای را در کنار هم دارد و نیازمند امکاناتی است که کمتر سوارکاری در استان های خارج از تهران می توانند به آن دسترسی داشته باشند.

*این تعداد کم رقیب در رده سنی جوانان باعث کُند شدن پیشرفت شما نمی شود؟

باید بگویم نه آنچنان تاثیر خاصی نداشته و رقابت در همین سطح خوب دنبال می شود. ما آقای عمرانی را داریم که در csi رده اول را به دست آوردند و همینطور خانم صف شکن که نایب قهرمانی کشور را دارند. رقابت بین ما سه سوارکار خیلی سطح بالا دنبال می شود (با خنده).

*چرا در مشهد فقط رشته پرش دنبال شده و بهایی به رشته های کورس و درساژ داده نمی شود؟

وقتی تمرکز در شهر گنبد به آن میزان در رشته کورس باشد، در مشهد کمتر می توان توجهات را به این رشته جلب کرد. البته چند دوره مسابقات کورس در مشهد نیز برگزار شد اما سوارکاران ترجیح می دهند که در گنبد کار خود را دنبال می کنند. شرایط در درساژ نیز برای مسابقات حرفه ای در مشهد مهیا نیست اما به صورت آماتور می توانیم شاهد برگزاری مسابقات باشیم. استان خراسان رضوی در سالهای اخیر در سطح اول سوارکاری کشور درخشش خوبی داشته است. از عناوین مهم در لیگ تا قهرمانی جوانان و رتبه قابل اعتنا در رده بزرگسالان. به همین بهانه به سراغ جوان اول این روزهای پرش با اسب کشور و مربی جوانش رفتیم که ماحصل این گفت و گو را در زیر می خوانید.

انتهای پیام/