حجت الاسلام و المسلمین محمد عالم زاده نوری عضو هیات علمی پژوهشکده اخلاق و معنویت پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی در گفتگو با خبرنگار فرهنگی قدس آنلاین، درباره معجزه اربعین گفت: معجزه را پدیده‌ای دانسته‌اند که بشر عادی از آوردن آن ناتوان است و با حساب و کتاب معمولی و مادی نمی‌توان تحقق آن را امید داشت؛ معجزه، به کارگیری اسباب فرامادی است و تصرف در عالم خاک به مدد سرّ هستی؛ روزنه‌ای به ملکوت عالم است و درنوردیدن قوانین عالم عنصری؛ دریدن حجاب عالم شهود است و ارتباط با عالم غیب.
وی افزود: «معجزه» قوانین دنیای زمینی را در پرتو نظامات آسمانی بر هم می‌زند و می‌شکافد و از دل این لایه رویین، نقبی به راز هستی می‌گشاید و نوری از عالم معنا می‌افشاند.
حجت الاسلام و المسلمین محمد عالم زاده نوری با بیان اینکه ما در عصر حاضر شاهد اعجاز نبوده‌ایم گفت: بسیاری از پیامبران الهی برای اثبات حقانیت خود معجزه آورده‌اند و بدان، ارتباط با حقیقت عالم و باطن آن را نمایانده‌اند؛ اما هیچ یک از ما در عهد انبیای بزرگ الهی نبوده و اثر اعجازآمیز آنان را ندیده‌ایم؛ جز قرآن کریم معجزه جاوید پیامبر خاتم (ص) که سند حیات آخرین شریعت الهی و نشان افتخار و بالندگی اسلام است.
عضو هیات علمی پژوهشکده اخلاق و معنویت پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی دراین باره افزود: اما آیا در عصر پرهیاهوی ما و در هنگامه این همه ادعا و غرور که از تسخیر فضا و شکافت اتم و فن‌آوری اطلاعات برای بشر امروز پدپد آمده همچنان از معجزه‌ای می‌توان یاد کرد؟ در زمانه‌ای که قدرت علمی بشر بسیاری از امور ناشدنی و مستبعد را تحقق بخشیده آیا می‌توان همچنان از امری غریب که فوق توان مادی بشر باشد، سراغ گرفت؟
این کارشناس دینی، معجزه قرن ما را اینگونه یادآوری کرد: آری! یک رخداد غریب و یک حادثه منحصر به فرد و غیر قابل باور، همه ساله در گوشه‌ای از عراق عرب پیش روی میلیون‌ها انسان محقق می‌شود و همه جهانیان را به تحدی می‌کشاند.
معجزه حسین، معجزه مکتب اهل بیت
حجت الاسلام و المسلمین محمد عالم زاده نوری درباره رخداد اربعین حسینی گفت: همه ساله در ایام اربعین حسینی دست قدرت خدا از اعماق باطن عالم بیرون می‌آید و به محبت آل محمد (ص) و عشق اباعبدالله قدرت‌نمایی می‌کند؛ یک رخداد به ظاهر ساده: این که شیعیان مکتب حسین ع همه ساله در ایام اربعین از نقاط مختلف عراق و نیز از سایر کشورها برای زیارت امام خود به سوی کربلای معلی حرکت می‌کنند؛ بسیاری با پای پیاده از منزل خود و برخی نیز با وسایط نقلیه تا نجف و از آنجا پیاده تا کربلا .
وی با بیان اینکه این همایش بدون فراخوانی است گفت:ولی آیا کسی باور می‌کند که این بزرگترین گردهمایی کل تاریخ بشریت با حضور قریب هفده میلیون انسان بدون هیچ گونه دعوت و تبلیغ و اطلاع‌رسانی و بدون هیچ گونه فراخوان و سازماندهی و برنامه‌ریزی و بدون هیچ گونه نظام و مدیریت، هر سال بهتر از سال قبل در یک نقطه محروم و مظلوم برگزار شود؟
عضو پژوهشگاه فرهنگ وعلوم اسلامی گفت: شما هم مانند همه دیگران هیچ عامل دنیوی سراغ ندارید که بتواند ده‌ها میلیون انسان را در شرایط مشقت‌بار و پرتعبی به قرارگاهی کشاند و برای چندین روز سرپا نگاه دارد؛ اما در گوشه‌ای از این دنیای پرغوغا، یک نیروی بسیار مهیب و یک انرژی بسیار غریب، میلیون‌ها انسان را از جوان و کودک و پیر، سالم و علیل، زن و مرد، ضعیف و قوی، باسواد و بی‌سواد، عالم و عامی، فقیر و غنی، کوچک و بزرگ و ... به بیابان می‌کشاند تا بدون هیچ الزام یا دعوتی مسافتی دست کم به طول ۸۰ کیلومتر را با پای پیاده در شرایطی بسیار دشوار بپیمایند و عشقی را بنمایانند؛ آنهم بی‌اعتنا به خطر ناامنی و احتمال ترور و اخبار متوالی انفجاراتی که مرتب ده‌ها بل صدها کشته و زخمی به جای گذارده است.
... و مگر معجزه چیست؟
حجت الاسلام و المسلمین محمد عالم زاده نوری در تحلیل حدیث امام حسن عسکری علیه السلام گفت:زیارت اربعین را از نشانه‌های شیعه برشمرده‌اند.
عن أَبِی مُحَمَّدٍ الْحَسَنِ بْنِ عَلِیٍّ الْعَسْکَرِیِّ (ع) أَنَّهُ قَالَ: عَلَامَاتُ الْمُؤْمِنِ خَمْسٌ صَلَاةُ الْخَمْسِینَ وَ زِیَارَةُ الْأَرْبَعِینَ وَ التَّخَتُّمُ بِالْیَمِینِ وَ تَعْفِیرُ الْجَبِینِ وَ الْجَهْرُ بِبِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ.
امام حسن عسکری (ع) فرمودند: نشانه‌های مومن (شیعه) پنج چیز است؛ ۵۰ رکعت نماز (واجب و مستحب) در روز، زیارت اربعین، انگشتر به دست راست کردن، پیشانی بر خاک سودن، و بسم الله الرحمن الرحیم را بلند گفتن؛ به این ترتیب نمی‌توان گفت این جمعیت خروشان بدون دعوت و فراخوان، و بدون هماهنگی و سامان‌دهی و بدون مدیریت و نظام گردآمده‌اند؛ دعوتی آسمانی، فراخوانی تاریخی، سامانی فرامادی و نظامی عرشی در آن وجود دارد که تنها با دیدة جان، نمایان می‌شود.
وی درباره افزایش جمعیت عاشقان حسینی بعد از سرنگونی رژیم بعث تصریح نمود: مراسم زیارت اربعین در زمان دولت ظالم صدام در عراق برگزار نمی‌شده و از سال ۱۴۲۵ قمری (۲۰۰۴ میلادی) به صورت کاملا مردمی در عراق به پا شده است؛ همه کسانی که در طول این سال‌ها به این زیارت مشرف شده‌اند و توفیق حضور در این سیل انسان‌های عاشق را داشته‌اند معترف‌اند که نرخ جمعیت این حرکت خروشان به صورت تصاعدی در هر سال نسبت به سال قبل افزایش یافته است.
کارشناس و پژوهشگر دینی عنوان نمود: آمار جمعیت زائران امسال که توسط دولت عراق و رسانه‌های رسمی آن اعلام شده بود حدود ۲۵ میلیون و سال گذشته حدود ۲۰ میلیون نفر بوده است؛ نفس چنین اجتماعی در تاریخ بشری بی‌نظیر و شگفت‌انگیز است؛ به یاد آوریم که بزرگترین اجتماع انسانی در تاریخ کشور ما ایران مراسم تشییع پیکر مطهر حضرت امام در سال ۱۳۶۸ بود که حدود ۱۱ میلیون نفر در آن شرکت داشتند؛ درصد عظیمی از این جمعیت خروشان صبح روز تشییع به مصلای امام آمدند و تا عصر پس از خاک‌سپاری پیکر مطهرش به خانه بازگشتند.
اکنون تصور کنید جمعیتی ۱۷ میلیونی چند روز در شرایط آب و هوایی دشوار سرما و گرما و باران و گرد و خاک و ... ـ به سوی کربلا آیند؛ طی این چند روز نیاز به آب و غذا و مسکن و سرپناه و رخت‌خواب و استراحت و فضای بهداشتی و امکانات درمانی و ... چه میزان است؟
ترکیب جمعیتی
عالم زاده نوری در خصوص ترکیب جمعیتی عاشقان امام حسین علیه السلام در زیارت اربعین گفت: مردمانی از همه ملیت‌ها: از کشورهای عربی، مانند سوریه و لبنان، قطر و کویت و یمن و بحرین و حجاز، از همه استان‌های کشور ایران، از اروپا و آفریقا، از شرق آسیا، پاکستان و هند و ...
عضو هیات علمی پژوهشکده اخلاق و معنویت پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی افزود: مرد و زن و کوچک و بزرگ، پیرمردها و پیرزن‌های ناتوان و برخی کسان دیگر که علی‌رغم نقص جسمانی با مشقت مضاعف یا با عصا و ویلچر در این مسیر حضور داشتند. خانواده‌هایی که نوعا کودکان خود را هم همراه آورده بودند؛ کودکانی در کالسکه و کودکانی که بخشی از مسیر را می‌دویدند و... تکان دهنده‌تر، کودکانی در آغوش مادران و پدران در این مسیر پرتعب .
وی تصریح نمود: خانواده‌هایی که یک دام مانند گوسفند یا بزغاله‌ای نیز همراه خود کرده و به دنبال می‌کشیدند تا در منای عشق قربانی‌اش کنند، کسانی علم به دوش، با نوشته‌هایی مانند لبیک یا حسین، یا اباعبدالله، یا اباالفضل العباس و بسیاری با پای برهنه ،همگی در این سفر تمرین اقتدا به حسین بن علی (ع) می‌کنند.
حجت الاسلام و المسلمین محمد عالم زاده نوری عضو هیات علمی پژوهشکده اخلاق و معنویت پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی با تاکید بر اقتدای زائران به امام حسین علیه السلم گفت: در بریدن از همه دارایی‌ها و سرمایه‌ها و در این که برخورداری‌های خود را یکسر در طبق اخلاص نهند و سرافکنده و شرمسار از این که بیش از این در چنته ندارند به سوی محبوب تقدیم سازند؛ همگی در این سفر تمرین هجرت می‌کنند، یا نه ... هجرت کرده‌اند؛ هجرت به معنای ترک است؛ گاهی این هجرت ترک خانه و دیار و سرزمین است، گاهی ترک راحت و آسایش، گاهی ترک زن و فرزند و دوست و ... خلاصه همواره ترک تعلقات؛ و من یخرج من بیته مهاجرا الی ا لله و رسوله ثم یدرکه الموت فقد وقع اجره علی الله.
وی افزود: فاصله میان نجف و کربلا حدود ۸۰ کیلومتر است؛ تیرهای برق در وسط مسیر جایگاه دقیق زائر را مشخص می‌کنند؛ بیش از ۱۴۰۰ تیر که میان آنها حدود ۵۰ متر فاصله است و بر روی هریک شماره‌ای درج شده که قرارگاه کاروان‌ها را مشخص می‌کند.
عالم زاده نوری با اشاره به کشتی نجات بودن امام حسین علیه السلام گفت: در میانه این مسیر مردمی عاشق در حرکت‌اند؛ سرهایی در گریبان و چشم‌هایی خیره و مدهوش، برخی ذکر بر لب و اشک بر گونه، برخی دست بر سینه و زمزمه‌خوان، برخی نالان و گریان، برخی سینه زنان و هروله کنان، برخی در حال گفتگو ... کاروان‌هایی که به صورت گروهی نوحه‌ای می‌سرایند و کسانی که به آهنگ روضه‌ای سینه می‌زنند.
عضو هیات علمی پژوهشکده اخلاق و معنویت پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی افزود:سید الشهدا را مصباح الهدی و سفینه النجاه نامیده‌اند؛ یعنی هم چراغ هدایت است و هم کشتی نجات، هم جاده را می‌نمایاند و هم به خوبی می‌رساند؛ هم راهنمایی می‌کند و هم راهبری؛ هم نسخه است و هم درمان؛ هم باید به او نگاه کنی و درس بیاموزی هم باید به او دل بدهی و در کشتی هدایتش بنشینی تا تو را به آنجا که خاطر خواه اوست بکشد.
وی در توصیف اشک بر امام حسین علیه السلام گفت: اشک بر حسین مایه طراوت جان است و نشاط روح؛ اندوه حسین شادی می‌آفریند و عزای او آرامش می‌زاید نه که غصه و افسردگی بیفزاید؛ با این ناله و سوگ ارتباط با عالمی برقرار می‌شود که انسان اساسا متعلق به آن است؛ همان نیستانی که عهد ازل در آن بسته شده است و همان باغ ملکوتی که مرغ دل در آن بار آمده است.
حجت الاسلام عالم زاده نوری خاطر نشان کرد: این اشک و ناله بر هزار قهقهه که از سر غفلت و غرور برآمده ترجیح دارد و دل‌های غمزده را شادتر و لطیف‌تر می‌گرداند؛ بر خلاف شادی‌های کاذب مادی که از غفلت و لغو و لهو و لعب پدید می‌آید و انسان را از قرارگاه خود دورتر می‌کند و غصه نهانی انسان را بیشتر می‌سازد، شعف و ابتهاج و طراوتی که از این ارتباط حاصل می‌شود، یک شادی حقیقی است البته به ظاهری از مقوله اشک و ناله و آه که مبدأ و منتهی و مسیر را بازگو می‌کند و انسان را در جایگاه انسانی خود مستقر می‌گرداند.
این عضو هیات علمی پژوهشکده اخلاق و معنویت با درخواست از زائران در عدم وارد آوردن آسیب به مراسم اربعین گفت: شاید اگر این مسیر طولانی را همه از سنگ‌های معدنی گران‌قیمت بلکه از طلا بپوشانند قدر و منزلت و ارزش آن را ادا نکرده و حقش به جای نیاورده باشند؛ نه «شاید» که بی‌تردید؛ اما خدا کند این مسیر را همین گونه نگاه دارند تا طبیعت عاشورای ۶۱ هجری دست ناخورده تداعی شود و مظلومیت کاروان حسین بی‌تحریف انتقال یابد؛ این مسیر را همین گونه نگاه دارند تا گرد و غبار کربلا بر سر و صورت و لباس زائران نشیند و قدر و منزلت آن را بیشتر گرداند.
وی با تاکید براهمیت بزرگداشت اربعین حسینی گفت: این مسیر مسیری است که زمانی حسین و زینب و عباس و اکبر و قاسم و کسانی که سیدالشهدا برترین اصحاب و شایسته‌ترین یاران تاریخ خواندشان از آن عبور کرده‌اند و امروز نیز بی شک قدمگاه امام زمان است؛ امام عصر همه ساله در مراسم حج حضور دارد و جمعیت بی‌تاب امت اسلامی را میزبانی می‌کند، بی‌تردید در میان این جمعیت گسترده شیعه حضور دارد و میزبانی آنان را بر عهده گرفته است؛ مگر نه این که عنایت خدا به زائران حسین بیش از زائران خانه خود در مکه مکرمه است؟
انتهای پیام/
نظر شما