به گزارش خبرنگار فرهنگی قدس‌آنلاین، سال‌های سال است که مردمان خونگرم طرق پذیرایی از زائران پیاده امامشان را همچون سنتی دیرینه، وظیفه خود می‌دانند و با همه نداری، دارایی‌شان را نذر قدوم میهمانان حضرت عشق می‌کنند.
اینجا در خیابان شهید رجایی طرق، درِ همه خانه‌ها بر روی زائران خسته آقا باز است. میهمانان غریب الغربا(ع) اینجا غریبه نیستند و همچون آشنایانی قدیمی، میهمان ‌خانه‌های گرم اهالی این محل هستند.
خانه‌هایشان کوچک است، اما قلب‌هایشان بزرگ. بی‌منت وبی ریا و آرزویشان تنها خدمت به زائران آقاست...

 همه دارایی‌ام را نذر خدمت به زائران آقا می‌کنم
اولین مقصدمان منزلی کوچک اما باصفا در رجایی 15 است. یکی از خانه‌های این محله، که همه‌ساله با روی گشاده از زائران آقا پذیرایی می‌کند. زهرا نخعی حدود 11-10 سال است که در دهه آخر صفر خانه‌اش را در اختیار زائران آقا امام رضا(ع) می‌گذارد. این بانوی میانسال می‌گوید: هرسال در ماه صفر، خانه محقرمان را برای اسکان زائران علی بن موسی‌الرضا(ع) آماده می‌کنیم و چشم‌انتظار میهمانان آقا می‌شویم.
او ادامه می‌دهد: امیدوارم خود آقا قبول کنند؛ چون تنها سرمایه‌ام همین خانه‌ای است که در اختیاردارم و دوست دارم با در اختیار گذاشتن آن برای پذیرایی و اسکان زائران حضرت، حتی یک‌قدم کوچک هم که شده برای خدمت به زائران آقا بردارم.
او از ارادتش به امام هشتم(ع) می‌گوید و می‌افزاید: من همیشه مورد لطف و کرم حضرت رضا(ع) بوده‌ام و همه خواسته‌هایم را از حضرت گرفته‌ام. فقط از ایشان می‌خواهم در قیامت شفاعتم را کنند.

 همیشه دلم می‌خواست که خادم آقا باشم
فاطمه دلیر نیز صاحب یکی دیگر از خانه‌هایی است که دراین محله سال‌های سال پذیرای قدوم میهمانان آقا بوده؛ همچنین مسئول یکی از ایستگاه‌هایی است که بین خواجه اباصلت و شهرک طرق، در ایام دهه آخر صفر پذیرای میهمانان از راه رسیده‌ای است که از این مسیر به سمت مشهد مقدس می‌روند.
او از عشق و ارادتش به علی بن موسی‌الرضا(ع) می‌گوید و عنوان می‌کند: همیشه دلم می‌خواست که خادم آقا باشم و این شور و اشتیاق سبب شد به سمت خدمتگزاری به زائران آقا کشیده شوم و در این راه پر از عشق قرار بگیرم.
این بانوی خادم ادامه می‌دهد: 12 سال پیش با کمک همسایه‌هایمان با چند قالب یخ، مقداری شکر، زعفران و آب‌لیمو شربت درست کردیم و بین زائران پیاده آقا توزیع کردیم. آن زمان بی‌اندازه از اینکه توانسته بودیم با همان بضاعت خودمان به زائران آقا خدمت کنیم، خوشحال بودیم.
او بابیان اینکه همان کار جرقه‌ای شد برای اینکه سال‌های بعد هم این کار را انجام دهیم، ادامه می‌دهد: بعد چند سال هم یک ایستگاه بزرگ‌تر دایر کردیم و همسایه‌ها هم برای کمک آمده‌اند و این شد که خدمت به زائران آقا بخشی از زندگی ما شد و هرسال این کار را با عشق و علاقه تکرار می‌کنیم.
این بانوی خیر درباره اسکان زائران در منزلشان می‌گوید: بعد آن سال با دیدن زائرانی که شب به ورودی مشهد و منطقه طرق می‌رسیدند و نیاز به استراحت داشتند، این فکر که خانه‌هایمان را، هرچند کوچک هستند، در اختیار زائران پیاده حضرت رضا(ع) قرار دهیم به ذهنمان رسید و همراه سایر همسایه‌ها، اکنون سال‌هاست منازلمان را در اختیار کاروان‌های پیاده و زائران علی بن موسی‌الرضا(ع) قرار می‌دهیم.
همراه با عکاس و فیلمبردار گروه به سراغ یکی دیگر از کسانی می‌رویم که در این محله باصفا، منزلش را در اختیار زائران مولا می‌گذارد. سید محمد آل محمد را اینجا به اسم «سیدمحمد» می‌شناسند، دامدار است و صاحب همسری مؤمنه، با فرزندی کوچک که همراه پدر به استقبال ما می‌آید. از ما دعوت می‌کند تا در منزل کوچکشان میهمان استکانی چای تازه‌دم باشیم. 
سید محمد سه سال است که خانه‌اش را در اختیار زائران پیاده قرار می‌دهد؛ می‌گوید: وقتی زائران خسته با پاهای تاول‌زده را می‌بینم به حالشان غبطه می‌خورم. خوشا به حالشان، حتماً موردعنایت حضرت رضا(ع) هستند که سختی راه را به جان می‌خرند و برای زیارت امام هشتم(ع) از راه‌های دور با پای پیاده به سمت مشهد حرکت می‌کنند.
 او خدمت به زائران پیاده را روشی برای عرض ارادت به ساحت قدسی امام رئوف می‌داند و ادامه می‌دهد: اگر من هم قابل باشم و آقا بپذیرد، دوست دارم با اسکان و خدمت به زائران پیاده حضرت، افتخار نوکری ایشان را داشته باشم.
آل محمد از کار و بارش می‌گوید و سختی‌های روزگار، از مشکلاتی که گریبانشان را گرفته، از گذران زندگی که هرروز سخت‌تر و سخت‌تر می‌شود. اما وقت خدمت که می‌رسد این دغدغه‌ها رنگ می‌بازند و تنها هدف زندگی بی‌ریای آن‌ها در خادمی زائران قبله هشتم خلاصه می‌شود. باوجود اینکه زندگی مرفهی ندارد و تمام سرمایه‌اش چند گوسفند و بز است، اما هر سال یکی از آن‌ها را برای پذیرایی از زائران آقا قربانی و نذر علی بن موسی‌الرضا(ع) می‌کند.

 تازنده‌ام خادم زائران آقا هستم
بی‌بی رقیه بامری از قدیمی‌های این منطقه است. راننده دانش آموزان و سرویس مدرسه است. این بانوی مشهدی علاوه بر اسکان زائران در منزلش، لباس‌های آن‌ها را هم به‌اتفاق سایر همسایه‌ها می‌شوید. او هم از ارادتش به ضامن آهو می‌گوید و تأکید می‌کند: همین‌که آقا لیاقت داده تا بتوانم در حد توانم خادم و خدمتگزار زائران آقا باشم، برایم سعادتی بزرگ است.
او ادامه می‌دهد: همیشه از خود امام رضا(ع) خواسته‌ام تازنده هستم این توفیق خدمت کردن به زائرانش را از من نگیرد.

 شوق خدمت
تقویم که ایام پایانی دهه آخر صفر را نشان می‌دهد، دل‌های عاشقان خدمتگزاری به زائران علی بن موسی‌الرضا(ع) بی‌تاب در سینه‌ها می‌تپد و هر کس می‌خواهد با همه توانی که دارد دل غریب الغربا را از خود خشنود سازد. یکی با اسکان زائران پیاده، یکی با پخت غذای نذری یا چای و شیر. آری، مجاوران حریم نور به هر طریقی می‌خواهند دین خودشان را به مولایشان ادا کنند.شما نیز می‌توانید اکنون‌که فصل خدمت رسیده است به جمع «خادمیاران رضوی» بپیوندید و با هر وسع وتوان خدمتگزار زائران پیاده ثامن‌الائمه(ع) باشید. با کمک به برپایی ایستگاه‌های استقبال از زائران پیاده در مسیرهای منتهی به حرم مطهر رضوی، با نذورات نقدی و غیر نقدی برای تهیه اقلام موردنیاز زائران پیاده مانند مواد غذایی، وسایل گرمایشی، پتو، پوشاک، اقلام فرهنگی و....

انتهای پیام/