به گزارش قدس آنلاین، اگر صاحب مرکبی هستید و پشت فرمان اتومبیلی می نشیند، به این سوال لطفاً جواب بدهید هموطن... شما بازیگر کدام سکانس هستید؟

سکانس بعدازظهر

پیکان وانت می کوبد به آزارای مشکی... صدا مهیب است... توی ماشین پارک کرده دقیقاً ناظر بر صحنه ناگوار، نشسته ام... خداخدا می کنم که در وانفسای گرانی، خودروها داغان نشده باشند.

چشم بر صحنه ام که مردی میانسال و موقر پیاده می شود از اتومبیل جلویی. می بینم بی آنکه سراغی بگیرد از خودرویش - خونسرد - سمتِ راننده مقصر، سُر می خورد. راننده ای که از شدت اضطراب نمی تواند از ماشین اش پیاده شود. می بینم دست دراز می کند برای سلام و احوالپرسی.

در دنباله ماجرا، شیشه اتومبیل را می دهم پایین و می شنوم صدای خوش اخلاقی به مرد خاطی رنگ پریده می گوید: بزرگوار! هر چه بیشتر با خودت جمع و تفریق کنی، بیشتر می فهمی چهارچرخ یا برای جابجا کردن آدمیزاد است یا برای زاقارت شدن! این بار که ظاهراً جستیم، پس غم به دل نباش! فقط حواست را اینقدر خرجِ موبایلِ پشت فرمان نکن! یا علی... و می رود.

سربه زیر و سر به مُهر، بی بیمه و کروکی و افسر و خسارت می رود.

نگاه می کنم و یاد می گیرم.

سکانس آخر شب

داریم از میهمانی به خانه برمی گردیم که خلوتی شب اجازه می دهد از دور، خیلی چیزها را ببینیم... چند جوان و میانسال که اُفتاده اند به جان هم... خانومی که جیغ های ناتمام می کشد و دست در دست طفلِ سه ساله، مُدام همان سمتی قِل می خورد که مردان تصادف کرده، دست به یقه اند... همانجا که مشت و لگدها و قفل فرمان ها، بالا و پایین می شوند.

می رسیم به دل ترافیک و غُلغله ای که اهالی دو ماشین به هم خورده، برپا کرده اند.

پیراهن های پاره می بینیم... سری که خون دارد از آن شُرّه می کند... حدود هشت مرد که به قصد کشت، همدیگر را لَت و پار می کنند... پراید درهم شکسته و سوناتای پهلو فرورفته هم می بینیم.

و در کسری از ثانیه، مچاله می شویم از فرهنگی که هنوز کوچه و خیابان هایمان کم دارند! از اینکه برای کودکِ اسپایدرمن بدستِ ترسیده، کاری از دستمان برنمی آید! و برای ذهن مان که سالها با خودش در کلنجار است که مگر تصادف؛ جنگ و خون بازی دارد!

نگاه می کنم و یاد می گیرم.

سوال: بی توجیه و لاپوشانی، اگر صاحب مرکبی هستید و پشت فرمان اتومبیلی می نشینید، به این سوال لطفاً جواب بدهید هموطن... شما بازیگر کدام سکانس اید؟

انتهای پیام /