سمت راست آن شهرک نوید، سمت چپ آن شهرک حجت، انتهایش روستای کشف و میانه‌اش شهرک تازه ساخت «شهید شکری»!  از آنجا که «شهید شکری» محله‌ای است که تازه می‌خواهد شکل بگیرد، بنابراین تا چشم کار می‌کند پر است از ساختمان‌هایی که تازه از دل خاک قد علم کرده‌اند.

خانه‌هایی که هنوز جانمایی خیابان آن‌ها مشخص نیست، اما چند طبقه قد کشیده‌اند. ساختمان‌هایی که سرپناه ساکنان خودشان هستند، اما در میانه خاک، نخاله و بیابان سبز شده‌اند. اگر گذرتان به این خیابان افتاده باشد در تمام ساعات شبانه روز شاهد تلاش عده‌ای خواهید بود که تازه می‌خواهند این محله را به شهرک تبدیل کنند. شهرکی که «آسفالت» نامی غریبه برای آنجاست و همه اهالی مطمئن هستند چند سالی باید خاک این محله را بخورند تا شاهد آسفالت معبر مقابل خانه‌شان باشند.

خیابان‌های شهرک شهید شکری اگر هیچ امکاناتی ندارند، اما تابلویی در ابتدای ورودی آن‌ها نصب است که حکایت از محدوده شهری است. محدوده‌ای که تا یکی دو سال پیش نه شهر بود نه روستا اما اکنون قرعه‌اش به نام شهر افتاده است.

 مشکلاتی که تمام شدنی نیست

قطعه‌بندی زمین‌هایی که دیوار به دیوار شهراند اما نه نامی و نه نشانی از شهر دارند، چنان با سرعت در این محله اتفاق افتاده که حس غریبانه‌ای دارد. شهرکی که قرار است در آینده نزدیک جمعیت زیادی را در دل خود جا بدهد اما شرایط متفاوتی دارد. بافت این محله با وجود فاصله کم با بلوار توس به دلیل نوساز بودن در برزخی مانده که هنوز معلوم نیست مشکلاتش تمام شدنی است یا نه! آیا عزمی برای رفع مشکلات این محله جزم خواهد شد یا ساکنان باید سال‌ها با همین اوضاع کنار بیایند.

 زندگی در شرایط سخت

برای واکاوی مشکلات شهرک شهید شکری اصلاً نیازی به گفت‌وگو با اهالی نیست و هر گزارشگری فقط با تماشای خیابان‌های شهرک می‌تواند مثنوی هفتاد من مشکلات آن را بنویسد. یکی از زنان این محله که به همراه فرزندان خردسالش برای رسیدن به بلوار شهرک در حال طی مسافت در میانه خاک و نخاله است به گزارشگر ما می‌گوید: بیان مشکلات این محله چیزی غیر از آنچه دیده می‌شود، نیست. او که نزدیک به یک سال است به زندگی با همین شرایط عادت کرده، می‌افزاید: خودتان وضع کوچه‌های این محله را می‌بینید و می‌دانید که ساکنان این محله چاره‌ای جز زندگی در این شرایط سخت را ندارند.

او با اشاره به ساخت و سازهای پراکنده‌ای که در این شهرک در حال انجام است، اظهار می‌دارد: قطعاً تا زمانی که ساخت و ساز تمام قطعات این شهرک کامل نشود، همه مجبورند خاک بخورند. در میانه صحبت‌ها، خانم دیگری هم از راه می‌رسد و می‌گوید: متأسفانه وضعیت این شهرک از دورافتاده‌ترین روستاها هم بغرنج‌تر است. به گفته وی این شهرک چون جزو محله‌های تازه ساز مشهد است، جدا از همه محرومیت‌ها، ظاهرش هنوز با چهره شهرنشینی فاصله زیادی دارد.

او با بیان اینکه «لطفاً بنویسید اینجا همه‌اش مشکل است» می‌افزاید: با خاک و نخاله اینجا کنار می‌آییم، اما با تاریکی شبانه و ناامنی برای تردد چه کنیم. او نخاله هایی را نشان می‌دهد که روز به روز حجم آن‌ها در حال افزایش است و می‌گوید: اگر مسئولان از هم اکنون به فکر سروسامان دادن به نخاله‌های این شهرک نباشند، قطعاً تلنبار شدن این حجم نخاله در تابستان باعث خواهد شد تا اینجا به کانون سالک تبدیل شود.

به گفته وی متأسفانه درد دل ساکنان این محله کم نیست، اما کسانی که باید این مشکلات را بخوانند و به آن رسیدگی کنند، کمتر می‌بینند و می‌شنوند.

منبع: روزنامه قدس

انتهای پیام/