به گزارش گروه ورزشی قدس آنلاین، امیر عابدینی رئیس پیشین فدراسیون فوتبال درباره بحث خصوصی سازی استقلال و پرسپولیس تا پیش از سال جدید گفت: اگر برایش زمان نگذاریم بهتر است. شرایطی که در دولت آقای روحانی می بینم شرایطی نیست که امروز به این کار مهم بپردازند و تا فروردین به نتیجه برسد.

وی با بیان اینکه برای قیمت گذاری استقلال و پرسپولیس ساعت ها زمان نیاز است، به رادیو تهران گفت: پس اینکه بگوییم تا شب عید این اتفاق می افتد را بعید می دانم و جزو کارهای خاص و نادر است که به سادگی نمی شود آنرا انجام داد.

رئیس پیشین فدراسیون فوتبال درباره اینکه آیا در نهایت این اتفاق رخ می دهد یا خیر؟ تصریح کرد: اگر در سال ۹۴ مصوبه دولت شکل نمی گرفت شاید اقدامات به نتیجه رسیده بود و الان دو باشگاه خصوصی بودند. این نکته باید مشخص شود که آیا اگر این دو باشگاه خصوصی شوند، خریدار کنار می رود، ورشکست می شود یا سودآور خواهد بود؟

عابدینی خاطرنشان کرد: از سال ۷۲ تا ۹۷ اگر دیاگرام صعود و نزول این دو باشگاه را نگاه کنیم متوجه می شویم دستخوش اتفاقات زیادی شده اند. تلاش های زیادی صورت گرفت تا سهامداران محق این باشگاه ها مشخص شوند ولی هیچگاه به پرتگاه نرسیدند آنهم به خاطر بار معنوی و هواداران بوده است اما دولت به این برند و بار معنوی توجه نمی کند. دولت به این نگاه می کند که کارشناسان در ابعاد مادی چه قیمتی می گذارند. وقتی به برند معنوی می رسد دولت در آن نقشی ندارد نه این دولت نه هیچ دولتی.

وی با بیان اینکه برای واگذاری باشگاه ها اول باید به سراغ پیشکسوتان و کسانی رفت که باشگاه را با چنگ و دندان نگه داشته اند، گفت: نخبه پروری برای مردم است. مردم با تعریف و تمجید هایشان از نخبه ها و کل فوتبال حفاظت کردند. متاسفانه قیمت وحشتناکی را برای این دو باشگاه در ذهن پرورش می دهیم. دولت باید قیمت برند معنوی را متعلق به مردم بداند.

مدیرعامل پیشین باشگاه پرسپولیس ادامه داد: می توانیم باشگاه ها را از سه طریق واگذار کنیم. یا نیمه دولتی، یا کاملا خصوصی و یا کاملا تعاونی. با این اشکال مختلف که در زیر مجموعه اصل ۴۴ است می شود باشگاه را واگذار کرد. معنای واگذاری این است که تصدی گری دولت کم شود. اما هر دولتی که آمده وقتی به این بخش رسیده نگران شده و واگذاری را لغو کرده است. ما در صنعت و مسائل ساختمانی و اجرایی به سادگی کار را واگذار می کنیم. کارهای ریلی، پل سازی، نیروگاه، هواپیمایی، بخش عمده ای از نفت و غیره را واگذار کردیم. حتی در آموزش پرورش هم بی مهابا بخش خصوصی را وارد می کنیم. آیا علم و دانش و فرهنگ و ساختار فکری و اندیشه بچه های ما مهم نیست؟ فقط در ورزش و فوتبال اینقدر نگران و مهم است؟ این نگرانی را کنار بگذاریم و مطمئن باشید مردم به درستی در این راه وارد می شوند. شرطش این است که از دادن تسهیلات و فرصت به بخش خصوصی دریغ نکنیم.

عابدینی در خصوص اینکه امکان دارد بعد از واگذاری دو باشگاه کوچک شوند، گفت: در پژوهش های مجلس کار قشنگی را شروع کردند. همچنین در وزارت تعاون. این کارها باید با هم لینک شود. در دولت آقای خاتمی کار ظریف و دقیقی را شروع کردند. بیاییم اینها را جمع و لینک کنیم. مطلب خروجی قطعا به درد دولت و باشگاه ها می خورد. ۱۷ مدیر را از سال ۸۰ تا ۹۷ عوض کردید. این یعنی ثبات مدیریت را نمی شود تعریف کرد. اگر برانکو دو قهرمانی دارد، چگونه بخش سرمایه گذاری را در این دو باشگاه تعریف کردیم. آیا توانستیم بستر عمومی با این هوادار عظیم درست کنیم که همه جای کشور بداند این باشگاه می تواند به سراغ استعداد کودکانشان برود؟بخش خصوصی می تواند بر اساس شایسته سالاری کار کند. این بخش دلسوز سرمایه خودش هست و دیگر به فدراسیون و اپراتورها هم باج نخواهد داد.

وی در پاسخ به این سئوال که آیا در کشور بخش خصوصی فعال داریم؟ اظهار کرد: بله داریم. اگر در بخش دولتی بخواهیم «مو را از ماست بکشیم» این بخش تعطیل می شود. همین باشگاه استقلال و پرسپولیس در پنج سال گذشته اگر دست بخش خصوصی بود، بر اساس همین نظام قانونمند حاکم باید منحل می شدند. چرا از این دو باشگاه حفاظت شد؟ چون زیرمجموعه دولت بود. ما پرونده سازی و مدرک سازی کردیم و به فیفا دادیم؛ مدارکی که اصالت نداشت. دولت امانتدار مردم شده بود و باید پاسخگو هم می شد ولی در قالب مدیریت نتوانست شفاف سازی کند و مدیریتی بگذارد که پاسخگوی نهادهای بین المللی هم باشد.

امیر عابدینی در بخش دیگری از صحبت های خود درباره اظهارات اخیر کارلوس کی روش مبنی بر اینکه رویای تیم ملی حضور در جمع ۴ تیم پایانی جام ملت های آسیا است، گفت: نمی دانم دارد چه چیزی به روز مدیریت کلان فوتبال در تیم های ملی می آید. دارد با ما بازی می شود. صداقت از بین رفته است. کاری می کنیم که اگر در جام ملت ها چهارم هم شدیم، مردم ما جشن بگیرند. آیا پتانسیل فوتبال ما همین است؟ آیا لژیونرها در همین حد می توانند حرف بزنند؟ اگر اینطور است، پس کی روش را می خواهیم چه کار؟ آیا با امیر قلعه نویی نمی توان به اینجا رسید؟

وی افزود: اگر مربی جوان و ایرانی برای تیم ملی انتخاب کنیم و فردی مثل مهاجرانی را بالای سر این تیم بگذاریم بهتر نتیجه می گیریم. هم بومی می شویم هم فرهنگمان از بین نمی رود و هم توقع دوستان که انتظار دارند مدیران برایشان حوله بگیرند بالا نمی رود. مردم با این مملکت مشکلی ندارند و برای همین آغوشمان برای کسی که می خواهد خدمت کند باز است ولی چرا این آدم ها را حاکم می کنیم و از کرسی پایین نمی آوریم تا این افراد هرطور دلشان می خواهد حرف بزنند. آدم های بزرگ مملکت هم کنار این افراد می ایستند و عکس می گیرند.

رئیس پیشین فدراسیون فوتبال در پایان گفت:  شما انگشت روی قلب من گذاشتید که آزرده است. ما دردمندیم. دلسوخته مملکت هستیم. نمی خواهیم اینقدر ما را تحقیر کند. امیدوارم فدراسیون فوتبال یاد بگیرد چطور کی روش را مدیریت کند.

منبع: مهر

انتهای پیام/