به گزارش گروه بین‌الملل قدس آنلاین، «بنیاد دفاع از دموکراسی‌ها» (اف. دی. دی) که روابط بسیار نزدیکی با «بنیامین نتانیاهو» نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی دارد، در دو سالی که از دولت «دونالد ترامپ» در آمریکا می‌گذرد، به گواه نشانه‌ها و گزارش‌های متعدد، سیاست‌نویس اصلی کاخ سفید در موضوعات سیاست خارجی بوده است.
با این حال به نظر می‌رسد تصمیم ترامپ برای خارج کردن نیروهای نظامی آمریکا از سوریه به مذاق این اندیشکده خوش نیامده است، همانطور که نتانیاهو و کابینه‌اش هم حتی به صورت علنی از این تصمیم انتقاد کرده‌اند.
«مارک دوبوویتز» مدیر این اندیشکده و از حامیان تشدید تحریم‌ها علیه ایران، روز دوشنبه در یادداشتی مشترک با «مارک رائول گرشت» تحلیلگر نئوکان کهنه‌کار آمریکایی و مدافع حمله به عراق، به انتقاد شدید از تصمیم ترامپ پرداخته و نوشته است که رئیس‌جمهور آمریکا با خارج کردن نیروهای نظامی از سوریه، سیاست ضدایرانی خود را با آسیب جدی مواجه کرده و در رقابت میان واشنگتن و تهران در منطقه، پیروزی را به ایران تقدیم می‌کند.
دوبوویتز و گرشت در ابتدای این یادداشت که در نشریه «آتلانتیک» منتشر شده، با تمجید از سیاست ترامپ علیه ایران در دو سال گذشته، از جمله خروج آمریکا از توافق هسته‌ای، نوشته‌اند که تاکنون به نظر می‌رسید که دولت کنونی آمریکا آماده است تا با فعالیت‌های منطقه‌ای ایران در سوریه، یمن و حتی عراق مقابله کند.
با این وجود، به گفته این دو، تصمیم ترامپ برای خارج کردن نیروهای آمریکایی از سوریه و کاهش تعداد نظامیان آمریکایی در افغانستان و احتمالا به زودی در عراق، «تلاش‌های دولت برای مهار ایران را قیمه قیمه کرده است.» ایران، روسیه، رئیس‌جمهور سوریه، حزب‌الله لبنان، گروه‌هایی از شیعیان عراق و رئیس‌جمهور ترکیه گروه‌هایی هستند که به ادعای نویسندگان این یادداشت، از خروج آمریکا از سوریه منتفع می‌شوند. در این یادداشت سپس با طرح این ادعا که اردن، اسرائیل، مردم سوریه، کردهای عراق، اعراب سنی، مخالفان حزب‌الله در لبنان، بخش بزرگی از شیعیان عراق و کشورهای حاشیه خلیج فارس از این تصمیم متضرر می‌شوند، عنوان شده که این مسئله نشان می‌دهد که ایالات متحده در مسیری نادرست قرار گرفته است.
در ادامه با یادآوری سخنرانی ابتدای امسال «مایک پامپئو» در اندیشکده «هریتیج» که وزیر خارجه آمریکا در جریان آن برای ایران ۱۲ شرط تعیین کرد، عنوان شده است که واشنگتن وعده داده بود برای مقابله با ایران سیاست فشار حداکثری را در پیش گیرد، «اما حالا روشن شده که سخنرانی وزیر خارجه، برای ترامپ، که احتمالا هرگز آن سخنرانی را نخوانده، انتظار بیش از حدی بود.»
نویسندگان یادداشت سپس با بیان اینکه احتمالا افرادی مانند پامپئو، «جان بولتون» مشاور امنیت ملی کاخ سفید و «نیکی هیلی» نماینده آمریکا در سازمان ملل خواهان ادامه حضور نظامی در سوریه بوده‌اند، با کنایه نوشته‌اند که با وجود چنین نظراتی، ترامپ ناگهان در یک مکالمه تلفنی به این نتیجه می‌رسد که داعش شکست خورده و دیگر نیازی به حضور نظامیان آمریکایی در سوریه وجود ندارد.
در بخشی از این یادداشت آمده است: «این امر، موجب می‌شود تا سیاست این دولت در قبال ایران صرفا بر تحریم متمرکز شود. تحریم به عنوان یک ابزار سیاست خارجی، نتایج بسیار زیادی دارد... اما تحریم [به تنهایی] یک استراتژی نیست. تحریم‌ها اگر موجب شوند که آمریکایی‌ها از فکر کردن به دیگر عوامل مورد نیاز برای مقابله با جمهوری اسلامی دست بکشند، به یک توهم، به انتخابی جذاب و کم‌هزینه برای کسانی بدل می‌شوند که حاضر نیستند بپذیرند که شهامت شرکت در بازی دشوار خاورمیانه را ندارند. بدون استفاده از ابزارهای مکمل قدرت ملی، تحریم‌ها صرفا همان هدفی را دنبال خواهند کرد که دیپلماسی هسته‌ای و برجام برای [باراک] اوباما [رئیس‌جمهور سابق آمریکا] انجام دادند: سرپوش گذاشتن بر عقب‌نشینی مداوم ما.»
دوبوویتز و گرشت سپس به موضع‌گیری رهبر انقلاب هنگام انتخاب ترامپ به ریاست‌جمهوری آمریکا اشاره کرده و نوشته‌اند که رهبر ایران آن زمان پیش‌بینی کرد که ممکن است ترامپ به وعده خروج از خاورمیانه عمل کند. هرچند که با حضور افرادی مانند بولتون، پامپئو و «جیمز متیس» وزیر دفاع آمریکا، چنین تصوری بعید به نظر می‌رسید، اما به نوشته نویسندگان، به نظر می‌رسد که این گمانه صحیح بوده و ترامپ عمیقا مایل است خود را از درگیری در خاورمیانه خلاص کند.
این دو سپس ترامپ را به نداشتن «چشم‌اندازی کلان» متهم کرده و نوشته‌اند که او «مقام‌های ارشد دولتش را که تلاش می‌کردند نوعی از یکپارچگی و عقلانیت را بر امواج احساسی و منفک از اطلاعات او حاکم کنند، سلب اختیار کرد. سخت می‌توان برهه‌ای را به یاد آورد که یک رئیس‌جمهور آمریکا، این چنین آشکارا ارشدترین مشاورانش را بی‌اعتبار کرده باشد.»
نویسندگان یادداشت می‌افزایند: «خروج ترامپ، سیاست او در قبال ایران را به شدت تضعیف کرده و پیامی حاکی از خستگی، بی‌ثباتی، وادادگی و ترس صادر می‌کند. او متحدان آمریکا در منطقه را تضعیف کرده و احتمالا کردهایی را که همراه با ما در سوریه جنگیدند را وادار می‌کند که از ایران و روسیه خواهان حفاظت باشند.»
در پایان این یادداشت اینطور نتیجه‌گیری شده که به نظر می‌رسد اکنون «طناب‌کشی ایران و آمریکا» به پایان رسیده باشد.
منبع: فارس
انتهای پیام/
نظر شما