به گزارش گروه فرهنگی قدس آنلاین، حرکات موزون نموداری موتیفی بدیع با درنوردیدن چندین نُت چنگ در یک میزان، به سرعت شنونده را درگیر می‌کند؛ آن هم روی صدایی از خواننده‌ای که برگی دیگر از توانایی‌های خود را در این آهنگ می‌گشاید. آنچنان لطافتی درآمیخته از تنظیم و آهنگسازی و ووکال که گویی سال‌ها روی این قطعه کار شده تا به غایتِ عجینِ همگنانگی و اینجا در یک کلام، یگانگی، هر شنونده‌ای را از نو عاشق کند. بهره درست از جملات پیانو بر اَکُمپانیمانی از بافتِ مخملین زهی‌ها و پَدی که بستر آهنگ را با حجمی کُنترپوئنتیک و متناسب هموار و رنگارنگ می‌سازد، آنگاه کلام خواننده مهیای شنیدنی‌ترین لحظه آدمی می‌شود.
«حالا که می‌روی» نام این اثر محصول موسسه ماوا وابسته به سازمان فرهنگی اوج است. «محمد معتمدی» خواننده، «فرید سعادتمند» آهنگساز، «هومن نامداری» تنظیم‌کننده، «محمدمهدی سیّار» شاعر و «سعید زمانی» میکس و مسترینگ، عوامل خلق این اثر را تشکیل می‌دهند.
شعر مهدی سیار آنجا که می‌گوید «ای موجِ بی‌ساحل» کششی که آهنگساز برای بیان واژه «ساحل» انتخاب کرده، به درستی بار عاطفی معنایی واژه را ادا می‌کند؛ آن هم به شیوه‌ای که محمد معتمدی، سرشار از عاطفه و تکنیک و با آن نفس‌گیری‌های گاه گاه، غَلَیان احساسات هر شنونده‌ای را تحریک می‌کند.
محمد معتمدی با این اثر نشان داد که در حال نزدیک شدن به آن مطلوبی است که در موسیقی پاپ فیوژن باید دنبال کند و بی‌شک نتیجه‌بخش خواهد بود. چرا که روند ملودیک اثر کاملا با جنس و رنگ صدای این خواننده هارمونی داشته و معتمدی به راحتی از پسِ اجرای نمودارها و غَلت‌های کششی و تکیه‌های این گونه موتیف برآمده است.
«فرید سعادتمند» آهنگساز موفق این اثر است که راه را برای تنظیم‌کننده یعنی «هومن نامداری» هموار کرده است؛ چرا که همواره که ملود و آهنگ و لایت موتیف خوب باشد، تنظیم هم راحت‌تر و موفق‌تر خواهد بود. هرچند همه این عوامل متغیّرهایی هستند که جوانبی بسیار گسترده داشته و نمی‌توان با قطعیت در مورد آن‌ها نظر داد لیکن معمولا آهنگسازی که موفق باشد تنظیم نیز راحت‌تر و موفق‌تر خواهد بود. هومن نامداری نیز از این آهنگ زیبا تنظیمی درخور خلق کرده و لایت موتیف و خواننده را به عنوان دو جنبه و رکن اصلی اثر در نظر گرفته و به خروجی زیبا و ملایمی رسیده است.
تنظیم این قطعه به طور غالب مِلو بوده و جملاتی که برای پیانو نوشته شده که بیشتر از اینکه پاپ باشد جملاتی کلاسیک بوده که با اکمپانیمانی موزون و حجم و دینامیکی قابل قبول فضا را مهیای شنیدن کلام محمد معتمدی می‌کند. با اینکه کُلّیت تنظیم در ژانر پاپ انجام گرفته لیکن نوع جملات و ضربه‌ها و کشش‌های «بِیس» بویژه در سر میزان‌ها و پیزیکاتوهای استفاده شده از ژانر «جَز» بهره برده که خود بر زیبایی مضاعف اثر افزوده است.
نمود «کنترپوئنتیک» تنظیم بویژه همزمان و موازی با خواننده که بیشتر با پیانو اجرا می‌شود بر جذابیت و حجم اثر تاثیر گذار بوده و نیز بخش پد و موسیقی تِم و زمینه که حجمی زیبا به اثر می‌بخشد از دیگر جنبه‌های مثبت و فنی این قطعه محسوب می‌شود.
محمد معتمدی به بهترین شیوه این اثر را خوانده و نمودارهایی را که بویژه در خوانش واژه «عشق» به اجرا درآورده که در عینِ تکنیک از لطافت و احساسی مخملین برخوردار است، نشان از نفس‌گیری درست خواننده دارد که خود نفس‌گیری‌های تعمدی ضبط شده نیز بر زیبایی قطعه افزوده است و شنونده اثر، خواننده را در کنار خود تداعی می‌کند و همین، گیرایی را دوچندان می‌کند. خواننده میزان‌های اوج را هم با تسلط و بدون تَشَر خوانده و حنجره خواننده در اجرای نت‌های بالا به اصطلاح «نَرو» و باریک نمی‌شود و حجم و وسعت خود را با مهارت و تجربه حفظ می‌کند.
«محمد مهدی سیار» شاعر این اثر، شعری با ساده‌ترین زبان و واژگانی که هر روز می‌شنویم ساخته لیکن اینجا شاعر می‌داند که چه واژه‌ای را کجا و به چه منظور در مصرعی بگنجاند و می‌داند با بهره از چینش واژگان و القاء بار عاطفی کلام، شنونده را به کجا ببرد و این شعر آنگاه که با آهنگی زیبا درمی‌آمیزد گیرایی‌اش دوچندان می‌شود.
«حالا که می‌روی» در مجموع اثری موفق در ژانر پاپ فیوژن است که محمد معتمدی پاپ را با رگه‌هایی از آواز و تکنیک موسیقی اصیل ایرانی خوانده است. این قطعه از حیث خوانندگی، شعر، آهنگسازی، تنظیم و صدابرداری کاری درخور است و راحت‌ترین تعریف برای کار خوب این است که با یک بار گوش دادن باز تمایل به شنیدن چندین باره اثر در شنونده باشد آنگاه اثر موفق است.
یکی از ویژگی‌های مثبت این اثر ایجاز است که در تمام بخش‌های اثر از مقدمه گرفته تا اورتور تا جواب‌های میانی و کادانس و اندینگ همه بسیار شنیدنی و موجز بوده و هیچ‌کجا به درازا کشیده نشده است و در هر بخشی شنونده را تشنه به دنبال خود می‌کشد به موتیف و اورتور و میزان‌های بعد و همین توالی که زود به انتها می‌انجامد و همین شنونده را مشتاق شنیدن چندین باره اثر می‌کند.
منبع: فارس
انتهای پیام/
نظر شما