به گزارش قدس آنلاین ،طرحی که بعنوان بسته حمایتی  یا خرید خدمت  معلمان معروف شده است طرح اضطراری برای رفع کمبود نیروی انسانی در آموزش وپرور ش با اتکا به واگذاری به بخش خصوصی بود آن روز آموزش ابتدایی با کمبود شدید نیرو روبرو بود لذا به صورت ضربتی نیروهای تحصیلکرده و مرتبط با رشته و مقطع تدریس جذب شده گزینش  و  آموزش فشرده دیده راهی کلاس های درس در مدارس محروم حاشیه ای شدند  فضا ی آموزشی  ومدیر را دولت نیروی انسانی ازسوی بهره بردار که حق الزحمه براساس قانون خرید خدمت دولت پرداخت می کرد برای تسهیل در پرداخت دستمزد در طرح دیده شده بود که بهره بردار  ازمیان مدارس و مجتمع  های  غیر دولتی انتخاب شوند.

اکنون پس از پنج سال در این مدارس انقلابی شگرف روی داد  مدارس فرسوده مرمت وبه سازی شد و  درمحتوا وروش ، دوشادوش مدارس غیردولتی پیش رفته اند رضایت اولیا همراهی اولیا و دانش آموزان دراعتراضات اخیر با معلمان گواه موفقیت و اجرای ارزان خدمات آموزشی با کیفیت بالاست.

اما آنچه این طرح موفق را به جایی رسانده که کشتی آن به گل بنشیند ومعلمان جوان  عاشق ومومن را علیرغم میل باطنی  به اعتراض بکشاند ومتا سفانه یک هفته کلاسها بی معلم بماند یک علت اساسی دارد و نگاه نئو لیبرالیستی و اقتصادی بخشی از دولت و در راس آن سازمان مدیریت وبرنامه ریزی است که رفته رفته به خاطر در دست داشتن اجازه جذب نیرو وبودجه کل دولت را به دست می گیرد ازجمله  یکی ازمعاونتهای وزیر آموزش وپرورش که باهر دستورالعمل یا سخنرانی موجی ایجاد می کند تنگ گرفتن صرفه جویی در تربیت وتعلیم از جمله تهدید به اخراج وما امید ساختن معلمان طرح حمایتی دلهره  واضطراب در دل معلمان جوان انداخت و تضمین امنیت شغلی بیمه و تکریم را خواستار شدند.

وشوربختانه علیرغم گرانی و تورم حقوق آنها از فروردین پرداخت نشد و این طور وانمود گردید که دولت آنها را فراموش کرده است  معلمان احساس کردند اختلافی در بین معاونین وزیر است که معاون وزیر در یزد در حضور استاندار سابق  قول می دهد  مشکل حل است واستاندار ومدیر کل وقت به استناد قول وی وعده می دهند اما بعد دوماه  هم حل  نمی شود وبعد درها و چهره ها که بسته  به جای همراهی تهدید به اخراج می کنند واز آنها روی می گردانند وهمه بنزینی شد بر آتش زیر خاکستر ونا امید کردن معلمان وپناه بردن به مدیرکل و بعد استاندار و سرانجام به نماینده ولی فقیه و امام جمعه لطف پدرانه و امر ایشان و قول پیگیری سبب شد کلاس ها بازشود

سوال - چرا در سطح وزارتخانه جریانی به بهانه ساماندهی نیروی انسانی و صرفه جویی ناراضی تراشی کند؟ چه دستی در کار است دراین برهه حساس معلم  و کارگر و راننده را به خیابان بکشانند؟ التهاب آفرینی آیا سوء تدبیر و مدیریت است یا دسیسه عوامل نفوذی در بدنه دولت؟ و سوال آخر چرا اقدام پنجشنبه این هفته با زبان نرم و ملایم و تکریم  آن پنجشنبه نشد که خوراک تبلیغی برای بیگانه و خشم برای خودی فراهم نیاید؟

بیانیه‌ جمعی از فرهنگیان خرید خدمات آموزشی استان یزد–بیست و هفتم دی ماه سال یک هزار و سیصد و نود و هفت

به نام عادل بی همتا

حالمان بدِ بد است. جوانان تحصیل کرده ای هستیم که پنج سال خون دل خورده‌ایم اما عاشقانه در سنگرهایمان حاضر شده و انرژیمان را برای آینده‌سازان این مرز و بوم گذاشته‌ایم. همیشه اصل تعامل را در زمان های مختلف رعایت کرده ایم. مهر آفریدیم، ولی بی مهری دیدیم. برخی از مسئولین کاری کردند تا دلشکسته از قول‌های تحقق نیافته و همچنین بی مهری ها و صدها مکاتبه و دیدار بی نتیجه و شنیدن حرف‌های غیر منطقی در این چند سال (به خصوص یک سال اخیر) سنگرهایمان را رها کرده و بازهم برای مطالبات بر حقمان به خیابان بیاییم... کاری کردند تا یک هفته از میعادگاه علم و دانش دور بمانیم، کاری کردند تا در این مدت دست به دامان حامی همیشگیمان، استاندار با غیرت و با درایت جدیدمان شویم. به امام جمعه‌ی محترم و فهیم شهرمان پناه بیاوریم. در این یک هفته اتحاد و همبستگی را معنا کردیم. والدین گرامی و دانش‌آموزان عزیز هم، فریاد مظلومیتمان را دوشادوش ما سر دادند که خود نشانه ی حقانیت بی چون و چرای این فرهنگیان عاشق است. با این اتفاق شاید دیگر لازم به یادآوری مدارک و افتخارات بیشمار و عملکرد بی نظیرمان در طی این چند سال نباشد... اعتراضات مدنی خود را یک بار دیگر با توکل همیشگی به خداوندی که قادر بی همتاست در کمال آرامش به گوش همگان رساندیم. برخی با فرزند خردسال و حتی شیرخوارشان آمدند. همکارانمان از راه‌های دور مانند بافق، اردکان، میبد، اشکذر و زارچ به این فرهنگیان پیوستند. بغض کردیم، اشک ریختیم، روح و روانمان آسیب دید، ولی صحنه‌های جاودانه ای را رقم زدیم. معنی فرزند انقلابی بودن را به برخی از مسئولین نشان دادیم. نشان دادیم که معلم در مقابل تبعیض و بی عدالتی، سکوت نمی‌کند، یادآوری کردیم که به فرموده ی رهبر عزیزمان _که جانمان فدای ایشان_ باید کرامت یک معلم حفظ شود. فریاد زدیم که مسئولین محترم! نباید روی یک تصمیم اشتباه (اجرای طرح خرید خدمات در بخش حساس آموزش) اصرار کرد... هوشمندانه اعتراضات را مدیریت کردیم تا بهانه ای دست افراد معلوم الحال ندهیم. ما فرزندان همین انقلابیم. ولی حرفها و رفتارهایی را از جانب برخی مسئولین دیدیم و شنیدیم که قلبمان را به درد آورد. برخی به دنبال دلسردکردنمان بودند، به جای حل مسئله‌، به دنبال پاک کردن صورت مسئله‌ رفتند... همان هایی که حداقل در این یک سال قول های مکرر دادند و خسته هم نشدند... همان هایی که حتی حاضر نشدند یک نامه را به صورت کتبی پاسخ دهند... حتی برخی بودند که مرامشان تحقیر، تهدید و بی اخلاقی بود. جایگاه و وظیفه شان (که همانا خدمت خالصانه به خلق از جمله فرهنگیان است) را فراموش کردند... ولی به هر حال صدایمان را بازهم به گوش مسئولین رساندیم.

اکنون هم به دستور نماینده‌ی محترم ولی فقیه، آیت‌الله ناصری مبنی بر در نظر گرفتن مهلتی چند روزه به مسئولین و بازگشت به سنگرهایمان و همچنین به احترام والدین و دانش‌آموزان عزیزمان که یار و همراه همیشگی ما بوده اند، از روز شنبه به خانه‌ی دوم مان _مدرسه_ باز خواهیم گشت.

ما تنها برای واریز حقوق معوقه ی خود نیامده بودیم و مطالبات مهم و چندساله ای داریم که از این پس در خارج از وقت مدرسه به پشتوانه ی حمایت همکاران و والدین دانش آموزانمان با عزمی راسخ تر پیگیر آنها خواهیم شد. امیدواریم مسئولین محترم نیز فرمایشات نماینده‌ی محترم ولی فقیه مبنی بر پیگیری جدی‌تر مطالبات بر حق و برخوردهایی محترمانه با این فرهنگیان را رعایت فرمایند. اکنون آزمونی است برای مسئولین تا بیازمایند و بیازماییم که تا چه حد مرد عمل هستند و قول های خود را عملی می سازند.

قول داده‌اند که بالاخره بعد از پنج سال پیگیر بیمه‌ی کامل و سی روزه و سالیانه و امنیت کامل شغلی و هویت معلمی ما باشند و قبول کردند که این مطالبات بر حق است و قابل پیگیری.

  قول داده‌اند تا طبق وعده ی معاون محترم وزیر آموزش و پرورش (جناب آقای دکتر عمادی) در اسرع وقت دیداری با وزیر محترم داشته باشیم. گفته‌اند برای پیگیری مطالبات برحقتان از هرکس که بخواهید وقت ملاقات گرفته و شما را به آنجا می‌فرستیم. عهد کرده اند تا امنیت کامل شغلی تمامی همکارانمان تأمین باشد.

این چند روز همه ی نگاه ما و مردم شریف استانمان به عملکرد مسئولین است، لطفاً حالمان را خوبِ خوب کنید. امیدواریم همکارانی هم که بی تفاوت بوده و به هر دلیلی به این موج خروشان نپیوستند و هیچ اقدام مثبتی هم برای کمک به این فرهنگیان نجیب انجام ندادند، با وجدانی راحت در آینده از دستاوردهای احتمالی حرکت و پیگیری این چندصد نفر استفاده ی بهینه ببرند.

در پایان از رسانه های مختلف و همچنین برخی از مسئولین دلسوز استان که ندای حق طلبی ما را به گوش همگان رساندند کمال تشکر و قدردانی را داریم.

انتهای پیام/