به مناسبت چهلمین سال پیروزی انقلاب اسلامی و در آستانه دهه فجر انقلاب اسلامی، کارنامه جمهوری اسلامی بعد از پیروزی انقلاب اسلامی در چهار مولفه عملکرد، اهداف، موانع و امکانات، به صورت اجمالی و در چند شماره تقدیم خوانندگان محترم قدس آنلاین خواهد شد.

در شماره نخست گفتگوی قدس آنلاین با دکتر محمد رضا مرندی استاد دانشگاه شهید بهشتی تقدیم حضور خوانندگان محترم شد که در آن به کاهش ۱۱ درصدی سهم هر ایرانی از بودجه نفتی که به دو دلیل افزایش جمعیت و کاهش ارزش دلار رخ داده بود، اشاره شد و در شماره دوم موانع پیش روی توسعه ایران را بعد از پیروزی انقلاب اسلامی مورد بررسی قرار داده ایم که از نظرتان می گذرد.

موانع پیش روی توسعه ایران را بعد از پیروزی انقلاب اسلامی چه می‌دانید؟

علاوه بر موارد یاد شده با پیروزی انقلاب اسلامی شخص شاه ۳۵ میلیارد دلار از ایران خارج کرد و همسر شاه  ۳۸۴ چمدان طلا و عتیقه جات از کشور بیرون برد. براساس گزارشهای سال ۵۷ بیش ازسیصد شخصیت برجسته رژیم گذشته چند صد میلیون دلار از کشور خارج کردند، بنابراین می توان گفت  مجموعا حدود ۲۰۰ میلیارد دلار بودجه کشور توسط شاه و سران رژیم پهلوی از کشور خارج شد که ضربه بزرگی به اقتصاد رو به رشد ایران بود.

یکی دیگر از موانع اقتصادی در زمانی که انقلاب سالهای اولیه خود را آغاز کرده بود تحمیل جنگ به ایران بود، جنگ تحمیلی تا چه حدی بر عدم توسعه ایران تاثیر مخرب داشت؟

 اتفاق دیگری در کمتر از دو سال از پیروزی انقلاب اسلامی در ۳۱ شهریور سال ۵۹ با عنوان جنگ تحمیلی به وقوع پیوست. جنگ هشت سال طول کشید و دو سال آتش بس نیز به خسارت‌های بعدی آن افزود؛ در این جنگ در ده سال یاد شده، صد هزار جوان ایرانی  به طور متوسط حضور داشتند، از جهت علوم استراتژیک هنگامی که یک نفر در جبهه می جنگد، ۹ نفر دیگر از او حمایت و پشتیبانی می کنند، به عبارتی وقت و سرمایه انرژی یک میلیون ایرانی که باید در راه توسعه ی کشور صرف می شد در راه جنگ هزینه شد.

در جنگ تحمیلی ۱۰ شهر ایران با خاک یکسان شد و ۴ هزار روستا از بین رفت، بیش از ۲۳۰  هزار جوان به شهادت رسید و بیش از ۶۰۰ هزار نفر جانباز شدند؛ آن زمان ایران خسارت وارد شده به خود را در سال ۱۳۶۹ به سازمان ملل متحد رقمی در حدود هزار میلیارد دلار  عنوان کرد؛ خسارتی که به صورت مستقیم و غیرمستقیم به کشور تحمیل شده بود؛ این رقم به اندازه درآمد ۸۴ سال ایران است، هر چند سازمان ملل این رقم را اغراق آمیز عنوان کرد، حتی اگر نصف این رقم اعلام شده به ایران خسارت تحمیل شده باشد، یعنی درآمد ۴۲ سال ایران از بین رفته است.

بی شک از کشوری که ۱۱درصد درآمد سرانه آن کاهش یافته و به اندازه بیش از ۴۰ سال درآمد خسارت دیده است، انتظار روند رو به رشد توسعه شاید دور از ذهن باشد در حالی که ایران به این موضوع نیز جامه عمل پوشاند؛ ۲۰سال گذشته مرحوم هاشمی رفسنجانی به عنوان رئیس جمهور در هیاتی وارد ترکیه شد، رئیس جمهور وقت «تورگوت اوزال» به مرحوم هاشمی در بدو ورود به فرودگاه، گفت: قبل از حضور شما از کارشناسان اقتصادی خواستم تا ارزیابی خود را از اقتصاد ایران به من عنوان کنند، براساس داده ها ایران باید کشوری قحطی زده باشد در حالی که واقعیت رو به رشد کشور شما با داده های آماری و محاسبات هم‌خوانی ندارد.

عملکرد جمهوری اسلامی ایران را درعرصه های مختلف به صورت خلاصه چگونه ارزیابی می کنید؟

ایران در سال ۱۳۵۶ در حوزه کشاورزی تنها ۳۳ رو کشاورزی داشت به‌نحوی که اقلام خوراکی مردم از خارج تامین می شد، شاید بتوان گفت تنها ۵۹ درصد در ایران تولید و مابقی آن از خارج تامین می شد؛ کَره هلندی، پنیر دانمارکی، گوشت استرالیایی، مرغ فرانسوی  و... همه بیانگر عدم توجه به امنیت غذایی کشور بود؛ این در حالی است که ایران در سال ۱۳۸۴ یعنی بیش از ۲۷ سال بعد با اعلام سازمان خوار وبار و کشاورزی جهانی فائو) در سال  ۲۰۰۴ به عنوان اولین صادر کننده میوه و صیفی جات در منطقه خاورمیانه معرفی شد؛ ایران در عرصه علمی از نظر تعداد دانشجو در سال تحصلی ۵۸ -۵۹، فقط ۱۵۰ هزار دانشجو داشته در حالی که آمارهای فعلی حاکی از حضور ۴ میلیون و ۸۰۰ هزار دانشجو است.

افزایش سطح علمی ایران نیز تایید شده جهانی است؛ اینکه برخی مدعی هستند سطح علمی دانشجویان کاهش یافته به دلیل حجم بالای ورود جوانان به عرصه دانشجویی است، مسلما عده ای از دانشجویان نخبه و برخی نیز معمولی هستند که منتج به چنین آمارهایی می شود.

تا سال ۱۹۹۳ ایران رشد علمی چندانی نداشته اما از سال  ۱۹۹۳ به بعد رشد علمی ایران به ۶ برابر رشد علمی متوسط دنیا رسید و تا حدود سال ۹۲ یعنی سال  ۲۰۱۳ میلادی متاسفانه به دلیل ناکارآمدی دولت تدبیر وامید، ایران با ۵ درجه کاهش از رتبه ۱۶ به رتبه ۱۱ سقوط کرد.

در بررسی کارنامه دستاوردها و عملکرد انقلاب اسلامی همه دولتها به نظر بنده، نقاط ضعف و قوتی داشته اند اما این موضوع درباره دولت آقای روحانی به‌خصوص در حوزه دستاوردها و نقاط قوت به هیچ وجه صدق نمی کند؛ بنده معتقدم همه دولتهای گذشته در جمهوری اسلامی به نوعی کارآمد بوده اند الا دولت یازدهم و دوازدهم که نگرانی های اقتصادی وتوسعه ای امروز جامعه، محصول عدم تدبیر این دولت است.

پایان بخش دوم

انتهای پیام/