قدس آنلاین – وحید اکرمی: بیش از ۵ سال از الحاق منطقه تاریخی توس و شهرک مهرگان به مشهد می گذرد. الحاقی که برای پیشرفت و آبادانی این دو منطقه پرجمعیت تاثیرگذار بود. توس به منطقه ۱۲ شهرداری و مهرگان به منطقه ۳ شهرداری مشهد سپرده شد و ادارات مربوط در این مناطق استقرار یافته و مطابق قوانین شهری خدمات رسانی را شروع کردند. اما اجرای این طرح مشکل دیگری را برای شهر و حاشیه مشهد بوجود آورد. دو منطقه یاد شده از حریم مشهد جدا هستند و با آخرین محدوده شهر کیلومترها فاصله دارند. در بین شهر و این بخشهای جدا افتاده ، مناطق دیگری وجود دارند که کماکان روستا مانده و بین دو منطقه شهری گرفتار شده اند و با قوانین روستایی و دهیاری اداره می شوند. این موضوع تبعات زیادی را برای این مناطق و همچنین محدوده های مرزی شهر مشهد ایجاد کرده است. آیا برای رفع این مشکل چاره ای اندیشیده شده است؟ یا قرار است کماکان شاهد حضور چندین روستا در بین محدوده های شهری مشهد باشیم.

***هیچ برنامه ای برای تغییر وضعیت نداریم

درهمین راستا رمضانعلی فیضی ، رئیس کمیسیون ویژه مناطق پیرامونی و کم‌برخوردار شورای اسلامی شهر مشهد به خبرنگار ما میگوید: از مشهد به سمت بلوار شاهنامه و توس که می رویم تا کال زرکش محدوده شهر محسوب می شود اما از این کال تا بلوار شاهنامه حاشیه شهر است و وقتی که به بلوار شاهنامه می رسیم دوباره به محدوده شهر مشهد وارد شده ایم و منطقه ۱۲ شهرداری مشهد به شهروندان خدمات رسانی می کند. چنین وضعیتی در شهرک مهرگان  هم وجود دارد. لذا بین مناطق شهر محدوده های روستایی وجود دارد.

این عضو شورای شهر مشهد خاطرنشان میکند : در دوره مدیریت قبلی شورای شهر مشهد، مردم مناطق توس و مهرگان پیگیریهایی زیادی برای پیوستن به مشهد داشته اند. همچنین منطقه توس از لحاظ جمعیتی، دارای شاخصه های بالایی است و مهمتر اینکه منطقه ای گردشگری و توریستی است و سالانه شاهد هستیم تعداد زیادی مسافر و گردشگر به توس و آرامگاه فردوسی مراجعه می کنند.

وی ادامه میدهد : در محدوده شهرک مهرگان هم تعداد بسیار زیادی مسکن مهر ساخته شده و جمعیت فراوانی در آنجا ساکن شده اند. سرمایه گذاری ها و برنامه های دراز مدت برای آن منطقه در نظر گرفته شده است. لذا خدمات رسانی های ویژه تری برای این مناطق نسبت به دیگر مناطق حاشیه شهر احساس می شده است. به همین منظور بنا به تصمیم شورای قبلی شهر مشهد، این دو منطقه به شهر ملحق شده اند.

وی خاطرنشان میکند: این شرایط برای افرادی که آشنایی چندانی با این محدوده ها ندارند، ممکن است مشکل ساز باشد. اما برای افراد بومی و دستگاه های خدمت رسان از جمله بخشداری و جهاد کشاورزی و دهیاری ها و ... مشکلی را بوجود نمی آورد.  شهرداری تا کال زرکش را خدمات دهی می کند. سپس، شورای روستاها و دهیاری های آن منطقه، مطابق قوانین و ضوابط موجود انجام وظفیه می کنند و بعد از آن، خدمت رسانی به محدوده بلوار شاهنامه و توس را شهرداری به عهده دارد.

فیضی در پاسخ به این سوال که آیا برای الحاق مناطق روستایی گرفتار شده بین مناطق شهری، به مشهد برنامه ای دارید؟ گفت: قرار گرفتن مناطق روستایی بین مناطق شهری، تصمیمی است که شورا و شهرداری قبلی شهر مشهد گرفته اند. این تصمیم چه درست و چه نادرست، اجرایی و به ما منتقل شده است. ما هم مطابق شرایط موجود تصمیم گیری و برنامه ریزی خواهیم کرد. دو منطقه توس و مهرگان، مطابق سنوات گذشته قسمتی از شهر مشهد محسوب می شوند و اراضی مابین آنها ، حاشیه شهر مشهد به حساب می آیند.

وی می افزاید: حال که در این مناطق دستگاه های خدمت رسان، اقدامات قابل توجهی انجام داده و خدمات و زیرساختهای لازم برای ساکنان آن محل تدارک دیده اند، تغییر شرایط موجود کاری بسیارسخت و هزینه بر است. لذا در حال حاضر هیچ طرح و برنامه ای برای تغییر این شرایط در دستور کار نداریم.

***الحاق مناطق روستایی به شهر، لازم اما زمانبر

همچنین حیدر خوش نیت سرپرست  فرمانداری مشهد به خبرنگار ما میگوید: اجرای طرح الحاق دو منطقه منفصل از شهر به مشهد، از لحاظ بافت فرهنگی، شرایط اقتصادی و... و. مشکلات زیادی را به وجود آورده و باید برای آن چاره اندیشی کرد.  وقتی  به مناطقی که در حاشیه شهر قرار دارند و مناطقی که به شهر پیوسته اند دقت شود، تفاوت خاصی از لحاظ بافت فرهنگی و سکونتی در آنها دیده نمی شود. اما برخی از آنها به شهر پیوسته و برخی دیگر در همان شرایط قبلی باقی مانده اند. این تصمیم تبعات زیادی را به همراه داشته است.

سرپرست فرمانداری مشهد تصریح میکند: الحاق این دو منطقه به شهر دلایل خاص خود را داشته است. مهرگان برای ترغیب مردم مشهد به زندگی درواحدهای مسکن مهر و توس به دلیل اینکه منطقه ای گردشگری و توریستی است ، اما اینکه محدوده های بین این مناطق تا شهر، هیچ تغییر وضعیتی نداشته و همانطور به صورت روستا باقی مانده اند مشکلات زیادی را بوجود آورده است.

وی اظهار میدارد: اکنون حمل زباله در بیشتر مناطق روستایی مابین مناطق شهری مشهد، توسط شهرداری انجام می شود اما دهیاری ها پول لازم برای پرداخت هزینه های آن را ندارند. از طرف دیگر دهیاری ها برای اخذ عوارض با محدودیت هایی مواجه هستند. در این مناطق، صدور پروانه بر اساس قوانین روستایی و دهیاری انجام می گیرد و هزینه بسیار پایینی اخذ می شود. مشکلات اینچنینی در این مناطق بسیار است.  برای تغییر شرایط موجود، هر تصمیمی که بخواهد عملیاتی شود، نیاز به هماهنگی بین دستگاه ها در سطح شهرستان و استان دارد. از شورای شهر و شهرداری مشهد خواسته ایم که مطالعاتی انجام دهند و برای حل مشکل، چاره اندیشی و برنامه ریزی کنند.

خوش نیت می افزاید: اگر قرار باشد مناطق روستایی به شهر ملحق شوند در ابتدا نیاز به تامین منابع مالی فراوانی دارد. باید زیرساخت های لازم ایجاد شود که در قدم اول هزینه های زیادی را به مدیریت شهری تحمیل خواهد کرد. اما پس از آن و با اخذ عوارض صنفی و صدور پروانه و ... در درازمدت این هزینه ها جبران شده و منبع درآمد پایدار نیز خواهد بود.

سرپرست فرمانداری مشهد خاطرنشان میکند: نظر ما در فرمانداری این است که مناطق روستایی بین شهر مشهد و دو منطقه توس و مهرگان، به شهر الحاق شود تا مشکلات آنها کمتر و یکسری از نظارت ها مانند، ساخت و سازها و ... دقیق تر و بهتر انجام شود. این قضیه در درازمدت به نفع مشهد مقدس خواهد بود ، هرچند اینکار سخت و زمانبر است.

انتهای پیام/