به گزارش قدس آنلاین، صدای پای بهار از تک و توک شکوفه های درختان قدعلم کرده بلوارها و بوستان های شهر شنیده می شود.حتی اگر حس و حال عید را نتوان از حرکت روبه جلوی اسفند متوجه شد؛گشت و گذاری یک ساعته درخیابان های شهر وترافیک های سرسام آور در ساعات پرتردد روز نشان از آن دارد که خبری درراه است.

شهر آماده و مهیای بهار می شود.شهری که همیشه میزبان خوبی برای مهمانان نوروزی اش بوده است. شهری که روسفیدمان کرده درمیزبانی از مسافران شمال به جنوب کشور؛ بساط این میزبانی مانند همه شهرها برعهده شهرداری است.نهادی که متولی ساماندهی،زیباسازی و فرهنگ سازی درایام تعطیلات نوروز است.

شهرداری خرم آباد سالهاست که مدعی زیرساخت سازی جهت استقبال از میهمانان نوروزی است و معمولا پایان تعطیلات آمارها و اطلاعاتی از اقدامات خطیر خود اراِئه می دهد! اما جا دارد نکاتی جهت پیشنهاد و اگر پذیرفته شود انتقاد نثار این مجموعه محترم ارائه شود.چرا که بارها دیده ایم این نهاد زحمتکش! بعضا روی انتقاد از اهالی رسانه را برنتافته و خود را تافته جدابافته این شهر می داند. وظیفه و رسالت خود می دانیم جهت تنویر افکار عمومی والبته همکاری و دلسوزی با این نهاد محترم نکاتی را به سمع و نظر دوستان برسانیم؛باشدکه کارساز افتد.

۱-نهضت آسفالت عنوان برنامه ای بود که در زمان شهردارسابق کلید زده شد و مناسب یا غیرمناسب در راستای همسطح سازی معابر اصلی و فرعی مناطق سه گانه و یکدست شدن و زیباتر شدن معابر شهر اقدامات خوبی صورت گرفت. اما متاسفانه همینک که در آستانه عید نوروز و تردد مسافران از شمال به سمت جنوب کشور هستیم مشاهده می شود در برخی نقاط شهر بخصوص معابر اصلی کارگران شهرداری یا سازمان های خدمات رسان از جمله شرکت های آب،برق،گاز و غیره مبادرت به حفاری خیابان کرده اند.این اقدامات هم موجب ترافیک در برخی نقاط و محله های شهر شده و هم چهره شهر را در آستانه نوروز کریه کرده است.

۲-نوبهار را از شکوفه ها و درختان شاداب شهر می شود لمس کرد.برخی اقدامات زیباسازی شهرداری در آستانه بهار از جمله رنگ کردن جداول،بلوارها و کاشت نهال و گل در بوستان ها ،پارک ها و بلوارهای معابر اصلی آن هم در هفته های پایانی اسفند به گل دقیقه نود یک تیم فوتبال شبیه است.جادارد مدیریت محترم شهرداری و تیم زیباسازی شان این اقدامات را به روزهای پایانی سال موکول نکنند.شایسته است ستاد استقبال از مهمانان نوروزی با برنامه ریزی هایی که به عمل می آورد زمان را نیز مدنظر قرار دهد.

۳-بازارچه های هفت شنبه بازاری که طی سال های اخیر در خرم آباد ایجاد شده و شهرداری مدعی ساماندهی این بازارچه ها بوده است متاسفانه نه فقط ساماندهی نشده اند بلکه موجب بیریخت شدن مناطقی از شهر شده اند. به طور مثال طی روزهای خاصی که این بازارچه در منطقه سه شهرداری خرم آباد مستقر است نه فقط ترافیک سنگینی در مسیرهای مواصلاتی ایجاد کرده بلکه آلودگی های زیست محیطی زیادی برای این منطقه به وجود آورده است.کافی است بعد از اتمام کار فروشنده ها سری به این محله ها بزنید!

۴-کمبود پارکینگ نیز یکی دیگر از نابسامانی های شهرمان است.خرم آباد را هرچند دوست داریم مقصدگردشگری بنامیم اما درصد بالایی از گردشگران نوروزی آن را به عنوان معبری به سمت جنوب تلقی می کنند.اما همین معبر بودن هم یکی از فرصت هایی است که می شود روی آن جهت توسعه صنعت گردشگری سرمایه گذاری کرد.

نتیجتا اینکه سرازیرشدن سیل عظیمی گردشگر آن هم با اتومبیل هایشان نیاز روزافزون و مبرمی به زیرساخت توقف موقت ایجاد می کند. این امر میسر نمی شود مگر با ایجاد و احداث پارکینگ های قابل دسترس و مناسب در سطح شهر.پارکینگ هایی ایمن،مناسب،با ظرفیت بالا و امکان دسترسی سریع.

۵-ایجاد بازارچه های صنایع دستی نیز یکی از اقدامات شهرها در راستای جذب گردشگر است.این اقدام نه فقط معرف فرهنگ،هنر و تمدن یک منطقه،استان و شهر به گردشگران است بلکه درآمدزایی خوبی برای اهالی هنر یک زیست بوم دارد.خوشبختانه لرستان کم  هنرمند دراین زمینه ندارد و هنر این دیار در سایر استان ها وحتی خارج از کشور درمعرض دید علاقه مندان قرار گرفته است.اما آنچه موجب رونق این صنعت می شود ایجاد بستری جهت معرفی آن است؛ آن هم درایام خاصی از سال مانند نوروز که گردشگران زیادی از این شهر بازدید می کنند.

ایجاد بازارچه و نمایشگاه صنایع دستی،هنر بومی،موسیقی و.... استان و شهرمان خرم آباد نه فقط شور و هیجان خاصی برای بازدیدکنندگان خارج از استان دارد بلکه مورد استقبال شهروندان خرم آبادی نیز قرار می گیرد.متاسفانه چندین سال است که نمایشگاه "بهارمالگه" خرم آباد به همان شکل و سیاق سابق در ایام نوروز برپا است اما نه تنوعی به غرفه های خود داده است  ونه طیف وسیعی از هنرمندان شهر را به خود جذب کرده است. ما کماکان هرساله شاهد برپایی چندین غرفه تکراری و بعضا غیرمرتبط با موضوع و تم نمایشگاه در پارک شریعتی هستیم آن هم با غرفه هایی کوچک و از نظر زیبایی شناختی بیریخت! نمایشگاهی که مدعی ارائه و نمایش صنایع دستی استان است محلی برای فروش سی دی،کتاب،تنقلات،آش رشته و عکاسخانه است.امیدواریم بهارمالگه امسال شاهد تغییرات اساسی در این نمایشگاه باشیم.

۶-پارک ها و بوستان های شهری نیز یکی دیگر از زیرساخت های جذب گردشگر به شمار می روند.ظرفیت هایی مانند پارک کیو،پارک شاپوری،دریاچه بهشت و بخصوص دریاچه زیبا و منحصر بفرد کیو که گفته می شود تنها دریاچه طبیعی شهری در ایران است؛ هرساله گردشگران زیادی از اقصی نقاط کشور را به خود جذب می کند. متاسفانه دریاچه بهشت در مجاورت پارک شاپوری که زمانی شهردار سابق تلاش های زیادی جهت بهره برداری کامل آن انجام داد به صورت راکد مانده است. این ظرفیت که موجب می شود درصد زیادی از جمعیت مرکز و جنوب شهر خرم آباد به سمت آن گرایش پیدا کنند و از حجم تمرکز شهروندان به سمت پارک کیو کاسته شود؛همچنان بلاتکلیف مانده است. این پارک مینیاتوری که داشت به سمت تثبیت و ماندگار شدن به عنوان یکی از مناطق مینیاتوری و خاص کشور پیش می رفت به دلیل عدم ثبات مدیریت شهری، بی برنامگی و سلیقه ای عمل کردن این مجموعه بلاتکلیف مانده است. پارک مینیاتوری شاپوری و دریاچه بهشت یکی از ظرفیت های خوب گردشگری این شهر محسوب میشود اگر مسئولین شهری  از یک سونگری و شمال نگری خود بکاهند و به سمت شهروندان جنوب شهر هم انعطاف داشته باشند.

۷-برنامه ریزی علم است اما وقتی پای شهر و زیبایی های آن به میان می آید تبدیل به هنر می شود.هنر سلیقه ای نیست همان طوری که علم هم سلیقه ای نیست.مدیریت شهری درموازای هنر و علم به نقطه ای می رسد که می شود آن را مدیریت کاربردی قلمداد کرد. مدیریت یکپارچه شهری ایجاب می کند برای دستیابی به اهداف کوتاه مدت، میان مدت و بلندمدت علاوه بر برنامه‌ریزی بومی نگاهی ملی و جهانی داشته باشیم و تیمی متشکل از فناوران، هنرمندان، متخصصان و صد البته دلسوزان بومی درشهرداری که مقر اصلی مدیریت یک شهر است ایجاد شود تا از برخوردها و اقدامات سلیقه ای،طبقه ای،طایفه ای و قومیتی، رفاقتی و...جلوگیری شود. امیدواریم نگاه مدیریت شهرمان نگاهی این چنین باشد.

انتهای پیام/